Η ανοδική πορεία της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς ξεκίνησε τοπικά. Από την πόλη Dreux τo 1983 έβαλε πλώρη το Εθνικό Μέτωπο προκειμένου να αποκτήσει εκπροσώπηση στην επικράτεια.
Είναι κοινός τόπος ότι η οικονομική κρίση της μετά το 2009 περιόδου συνεχίζει να προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στο επίπεδο της πολιτικής, της κοινωνίας και της κουλτούρας.
Το μονοτονικό αυτό γράφεται ανάμεσα στις δύο εκλογικές Κυριακές, παγιδευμένο σε μια μορφή πολιτικής αμηχανίας που αντιστέκεται στην ευκολία της ουδετερότητας.
Είχα αρχικά την εντύπωση ότι στις εκλογές της Κυριακής ψηφίζουμε για τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες που δεν εξελέγησαν στον πρώτο γύρο καθώς και για τους βουλευτές που θα μας εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ενα από τα βασικά ερωτήματα που έχουν τεθεί στο Ποτάμι από την ημέρα που δημιουργήθηκε είναι οι πηγές χρηματοδότησής του, και διάφορα συνωμοσιολογικά σενάρια για το ποιος κρύβεται από πίσω άρχισαν να αναπτύσσονται και να διαχέονται.
Υπογράμμιζε ο C.H. de Saint-Simon σε ένα από τα έργα του την ανάγκη θεσμικής αναδιοργάνωσης των Λαών της Ευρώπης «σε ένα μόνο πολιτικό σώμα» με ταυτόχρονο σεβασμό της ανεξαρτησίας τους.
Με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής είναι ηλίου φαεινότερον ότι ούτε τελεσφόρησε η υπερφίαλη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ μιας ολικής «ανατροπής» ούτε επιβεβαιώθηκε η μονοδιάστατη κυβερνητική πολιτική που έχει πλήξει τραγικά τους πιο αδύνατους!
Το 2001, σε συνεργασία με τον Νίκο Λιούση και τον Αντώνη Πλατανιά, είχα εκδώσει το βιβλίο «Παγκοσμιοποίηση και Αριστερά». Το 2005, αυτή τη φορά μόνο με τον Νίκο Λιούση, είχα εκδώσει το βιβλίο «Εφήμεροι προφήτες.
Είναι άραγε ζήτημα «στοιχείων» (πλεόνασμα, δείκτες ανεργίας, απορρόφηση κονδυλίων) για να συμπεράνω ότι η κρίση υποχωρεί;
Η πρωθυπουργική πρόταση για συνταγματική τροποποίηση ώστε να είναι δυνατή η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων έχει αναζωπυρώσει τις σχετικές συζητήσεις.
Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών της περασμένης Κυριακής, πέρα από το πλήθος των ερμηνειών και παρερμηνειών και των αντιφατικών αναγνώσεων των μηνυμάτων,
Την περασμένη Κυριακή φαίνεται ότι το εκλογικό σώμα έδειξε τον διατηρούμενο θυμό του για όσα δεινά υφίσταται εξαιτίας της κρίσεως.
Εντάξει, χάσαμε στις εκλογές του Δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης. Δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει αλλά, όπως πάντα, ελπίζω να είναι η τελευταία - για τούτο τον μήνα τουλάχιστον.
Αν θέλουμε να είμαστε έντιμοι με τους εαυτούς μας πρέπει να ομολογήσουμε ειλικρινά ότι η δημοκρατική πολιτεία απέτυχε έως τώρα να αντιμετωπίσει το φαινόμενο Χρυσή Αυγή.
Παρά τα όσα λέγονται για λόγους σκοπιμότητας, δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει η παραμικρή αυταπάτη: αν στις ευρωεκλογές αποδοκιμαστούν τα δύο κόμματα που συγκυβερνούν ή το ένα από αυτά, η χώρα θα οδηγηθεί αμέσως σε βουλευτικές εκλογές.
Διαβάστε τα παρακάτω άρθρα: Γιατί να ψηφίσουμε στις ευρωεκλογές Η εκλογική γεωγραφία της Χρυσής Αυγής Πιο αυτοδιοικητικές από ποτέ! ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
Ας είμαστε ειλικρινείς τουλάχιστον με αυτόν που αξίζει να είμαστε· με τον εαυτό μας: Ανάμεσά μας ζουν κάποιες χιλιάδες άνθρωποι, λίγο παραπάνω από μισό εκατομμύριο
Τι γοητευτική διατύπωση, «ελευθερία της έκφρασης, ελευθερία της ενημέρωσης». Να μπορεί καθένας να γράφει το κοντό του και το μακρύ του χωρίς έλεγχο
Και το όνομα αυτού Αγγελος (Αναστασιάδης). Αγγελος για τους υποστηρικτές του, σχεδόν «Διάβολος» για τους αντιπάλους του,
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ είναι κατά κανόνα η περίοδος των μεγάλων διοργανώσεων.