Αυτή την εποχή, είναι ωραίο να αισθάνεσαι «σαν στο σπίτι σου». Γι’ αυτό, και με αφορμή το νέο τεύχος της Ελληνικής Κουζίνας που κυκλοφορεί σήμερα, Κυριακή, με το Βήμα, επισκεφθήκαμε τον Αλέξανδρο Καρακατσάνη.
Το αβγολέμονο ήταν γραφτό να καθορίσει την ελληνική κουζίνα,. Μια αξεπέραστη συνταγή που ζωντανεύει τα πιάτα του χειμώνα. Αβγό και λεμόνι σε πλήρη συμφωνία.
Η σοφία της παράδοσης βρίσκει χιλιάδες ευφάνταστους τρόπους να μεταμορφώνει τα πιο απλά υλικά, όπως το μέλι και και τα γλυκά μπαχάρια, σε μια αέναη συνέχεια που ενώνει τη θεά Δήμητρα με τη γέννηση του Ιησού.
Ο Θεσσαλικός κάμπος δίνει απλόχερα τον πλούτο του και οι Καρδιτσιώτες ξέρουν καλά πώς να τον εκμεταλλευτούν για να φτιάξουν πιάτα που μένουν αξέχαστα. Τέτοια δοκιμάσαμε κι εμείς σε τρεις ταβέρνες της περιοχής που σίγουρα θα ξαναεπισκεφθούμε.
Όλα τα γλυκά έχουν τη δυσκολία τους. Οι δίπλες και τα ξεροτήγανα, όμως, ανήκουν σε μια άλλη κατηγορία. Για να βγουν οπως πρέπει, ανάλαφρα και συγχρόνως τραγανά και μελωμένα όπως πρέπει, απαιτούν δεξιοτεχνεία, μεράκι και γνώση μιας παράδοσης που πάει δεκαετίες πίσω...
Από την κοτόσουπα της γιαγιάς μας μέχρι τη διαχρονική μινεστρόνε που σιγοβράζεται με υπομονή για να μελώσουν όλα τα λαχανικά του χειμώνα, οι σούπες δεν είναι απλό φαγητό, αλλά μια τελετουργία φροντίδας.
Από τον παππού Γιώργο και τη γιαγιά Κούλα μέχρι την τρίτη γενιά που κρατά σήμερα το τιμόνι, οι λουκουμάδες του Μπαλατσούρα παραμένουν ίδιοι, φτιαγμένοι με τη συνταγή που τους έκανε διάσημους στο Αιγάλεω και όχι μόνο.
Δύο κορυφαίοι σεφ, ο Θωμάς Μάτσας και ο Αλέξανδρος Καρακατσάνης, εμπνέονται από το "ταπεινό" παραδοσιακό ζυμαρικό για να φτιάξουν δύο δημιουργικές αλλά και απόλυτα comfort σούπες για το χειμώνα που βρίσκεται προ των πυλών.
Με θέα τη λίμνη Πλαστήρα και δύναμη την ομορφιά του τοπίου, των ανθρώπων και των γεύσεων, η Καρδίτσα και τα χωριά των Αγράφων είναι ένας τόπος τόσο αυθεντικός που μοιάζει να μην έχει ανακαλυφθεί ακόμη.
Αυτά τα καλά κρυμμένα μαγαζιά εξακολουθούν να σερβίρουν παραδοσιακές γεύσεις και βαρελίσιο κρασί εδώ και δεκαετίες. Στα τραπέζια τους κάθε βράδυ ξαναζωντανεύει η παλιά Αθήνα.
Από την αρχαιότητα οι άνθρωποι επινοούσαν τρόπους συντήρησης της πρώτης ύλης, για να έχουν τροφή ακόμα και τις δύσκολες εποχές του χρόνου. Έτσι γεννήθηκε το τουρσί, το οποίο απολαμβάνουμε όλοι εμείς οι μερακλήδες.
Η Ελλάδα θεωρείται ένας βοτανικός παράδεισος. Η γεωγραφική της θέση και η ποικιλία των κλιματικών ζωνών, συνθηκών και γεωλογικών υποστρμάτων είναι μερικοί από τους λόγους στους οποίους οφείλει την τόσο πλούσια χλωρίδα της.
Σε αυτά τα 5 μαγαζιά της πόλης θα βρούμε όλα όσα χρειαζόμαστε για να μαγειρέψουμε παραδοσιακά ζυμαρικά στο σπίτι.
Χρωματιστές, αρωματικές, με λαχανικά και μπαχάρια, με κρέμα γάλακτος και βούτυρο. Οι σούπες του κόσμου είναι πλέον και δικές μας. Παίρνουμε κουτάλι και βουτάμε στην απόλαυση.
Με το εργαστήριο φρέσκων νουντλ που δημιούργησε ο μάγειρας Μανώλης Σεμερτζάκης απέδειξε πως η αγάπη του για την ασιατική κουζίνα δεν είναι εφήμερη, αλλά μια καρμική σχέση που μπορεί να κρατήσει για πάντα.
Δεν είναι ένα απλό φαγητό, αλλά τελετουργία, κληρονομιά και παράδοση που διασταυρώνονται στο ίδιο πιάτο. Αυτός είναι ο λόγος που η γεύση του δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.
Φθινόπωρο χωρίς βροχές και κρύο; Γιατί όχι; Ας καθυστερήσουμε για λίγο ακόμη το χειμώνα με τέσσερα γλυκά ελαφριά, κρεμώδη και δροσιστικά. Ό,τι πρέπει, δηλαδή, για να συνοδεύσουμε το απογευματινό τσάι ή τον καφέ μας.
Από τις πιο ιστορικές κωμοπόλεις της Καρδίτσας, το ξακουστό Φανάρι, δεν έχει να καυχιέται μόνο για την ιστορία του, αλλά και για τους υπέροχους ανθρώπους του, οι οποίοι μας υποδέχθηκαν με ένα τραπέζι στρωμένο με τα πιο νόστιμα φαγητά του τόπου τους.
Μόλις αρχίζουν τα πρώτα κρύα -ή και λίγο πριν από αυτά-, στα πεζοδρόμια της πόλης εμφανίζονται μαγκάλια που ψήνουν φρέσκα κάστανα σερβιρισμένα σε χωνάκι. Κι αφού οι γευστικές μας μνήμες ξύπνησαν, ας αποθεώσουμε τον πιο νόστιμο καρπό της εποχής και σε μορφή σούπας.
Απαραίτητο συνοδευτικό κάθε σούπας που αναζητά το τραγανό στοιχείο, τα κρουτόν –ειδικά αυτά που φτιάχνουμε στο σπίτι, με τα αγαπημένα μας μπαχαρικά και μυρωδικά– μπορούν να σταθούν και μόνα τους σε ένα μπολ όταν έχουμε όρεξη για τσιμπολόγημα.