Η επέτειος του Πολυτεχνείου και ο απόηχός της στην κοινωνία σήμερα έδωσε ηχηρά μηνύματα για την εξέλιξη αυτής της κοινωνίας, καθώς και για την κατάπτωση της πολιτικής, που επιδρά σε αυτήν αρνητικά.
Η ζωή τρέχει, «τα πάντα ρει» και οι εξελίξεις μάς ξεπερνούν. Ιδεώδη και αξίες παρακάμπτονται, στόχος πλέον είναι το οικονομικό συμφέρον και μέσον του το χρήμα και όποιος δεν τα καταφέρνει να το αποκτήσει με… οποιονδήποτε τρόπο, κρίνεται άχρηστος στην κοινωνία σήμερα. Όσοι γονείς έχουν αποκτήσει αυτή την νοοτροπία, μοιραία αυτή θα μεταδοθεί και στα παιδιά τους. Η οικογένεια, εξάλλου, σήμερα δε διατηρεί τους παραδοσιακούς δεσμούς της, ο διάλογος μεταξύ των μελών της δε γίνεται συχνά, η επιβολή, πολλές φορές, της άποψης του ισχυρού δημιουργεί προβλήματα και το φαινόμενο της οικογενειακής βίας δεν είναι πλέον σπάνιο.
Τα παιδιά στην εποχή μας μεγαλώνουν με συντροφιά το κινητό και το λάπτοπ, χωρίς τη ζεστή επαφή συχνής συζήτησης με τους γονείς, αλλά και συνάντησης με τους φίλους τους. Η τεχνολογία έχει υποβαθμίσει την ανθρώπινη σχέση, η απόσταση μεταξύ των ανθρώπων γεννά εσωστρέφεια και αφαιρεί την ικανότητα σωστής επικοινωνίας. Ακόμη και η γλώσσα επικοινωνίας των παιδιών υποφέρει από τα αγγλοελληνικά μηνύματα! Οι συνθήκες αυτές συχνά οδηγούν σε ανάρμοστη συμπεριφορά, ακόμη και σε έκφραση αδικαιολόγητης βίας μεταξύ τους.
Η παγκόσμια αναταραχή με ανοικτά – επί χρόνια – μέτωπα πολέμου και την καθημερινή δολοφονία αθώων πολιτών, που περνά ουσιαστικά απαρατήρητη, αλλά και η ατιμωρησία που επικρατεί τόσο για τα πολεμικά όσο και για τα οικονομικά εγκλήματα, αποτελούν το σκηνικό μέσα στο οποίο ζουν και κινούνται οι νέοι. Πρότυπα ηγετών της ανθρωπότητας ο Τραμπ, ο Πούτιν και ο Ερντογάν, οι οποίοι, αδιαφορώντας για την παγκόσμια ειρήνη, προσπαθούν να αναστήσουν παλαιές αυτοκρατορίες. Και οι ευρωπαίοι ηγέτες, αδύναμοι, παρακολουθούν τα «παιχνίδια» του πλανητάρχη, που συνεχώς σκαρφίζεται καινούργια σχέδια ειρήνης με στόχο το πολυπόθητο Νόμπελ.
Στη χώρα μας, ο διάλογος των πολιτικών, καταλήγει μονίμως σε συγκρούσεις και αδυναμία συναίνεσης, με μηδενικό αποτέλεσμα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των πολιτών. Η πρωτοφανής τραγωδία των Τεμπών υποβαθμίζεται, οι υπεύθυνοι προστατεύονται για να μην τιμωρηθούν και οι γονείς των θυμάτων δεν έχουν δικαίωμα ούτε να αναζητήσουν ό,τι απέμεινε από τα νεκρά παιδιά τους! Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποδίδεται σε χρόνια παθογένεια και οι υπεύθυνοι αποκρύπτονται με μαεστρία και τεχνάσματα των κυβερνώντων. Η ακρίβεια, που μαστίζει την ελληνική οικογένεια, θεωρείται πρόβλημα όλης της Ευρώπης και αντιμετωπίζεται επιφανειακά και με ημίμετρα.
Η α-κανονικότητα, νεολογισμός της γλώσσας μας, εκφράζει την πραγματικότητα, που καθημερινά απομακρύνεται από το κανονικό.
Ο εορτασμός της επετείου του Πολυτεχνείου δίνει την ευκαιρία αναλογισμού των συνθηκών που επικρατούσαν στην κοινωνία τότε και των αντίστοιχων σημερινών. Η Χούντα είχε πνίξει τη φωνή των πολιτών και όμως, οι φοιτητές συγκεντρώνονταν, διαλέγονταν και ένωναν τις φωνές τους, απαλλαγμένοι από κομματικούς περιορισμούς, προκειμένου να επιτύχουν έναν κοινό υψηλό στόχο. Και τον πέτυχαν ηρωικά. Άλλες εποχές, άλλα ήθη. Οι συνθήκες που βιώνει η κοινωνία σήμερα, έχει αναμφίβολα επηρεάσει το όραμα και την αγωνιστικότητα των φοιτητών, αλλά και των πολιτών ευρύτερα. Σήμερα, οι ήρωες λατρεύονται σα μουσεία, η σημερινή νοοτροπία δεν μπορεί να προσεγγίσει αυτήν του παρελθόντος και να την συναισθανθεί. Εξάλλου και ήρωες πολέμου δε θα υπάρχουν πια, σε περίπτωση – ο μη γένοιτο – πολέμου. Θα υπάρχει μόνο βαθμολόγηση επίδοσης των μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) και των πυρηνικών όπλων!
*Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, έφορος Σχολών Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.





