Στις μέρες μας, με την πολιτική και την οικονομία να κυριαρχούν καλώς ή κακώς στις ζωές μας, στο άκουσμα του μικρού ονόματος Ούρσουλα, το πιθανότερο είναι ότι το μυαλό μας θα πάει στη γερμανίδα πολιτικό και πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν.

Λίγες δεκαετίες νωρίτερα όμως, στη σκέψη όλων το όνομα Ούρσουλα, ήταν «κατειλημμένο» από την ελβετίδα ηθοποιό Ούρσουλα Άντρες, που γεννήθηκε σαν σήμερα, 19 Μαρτίου 1936.

Η Ούρσουλα Άντρες πρωταγωνίστησε σε πολλές κινηματογραφικές παραγωγές του αμερικανικού και ευρωπαϊκού κινηματογράφου, αποτέλεσε παγκόσμιο sex symbol και σε ηλικία 26 – 27 χρονών συμμετέχοντας στην πρώτη ταινία του Τζέιμς Μποντ «Dr No» έγινε το πρώτο «κορίτσι του Τζέιμς Μποντ».

Η σκηνή της Ούρσουλα Άντρες με τον Σον Κόνερι στην παραλία άφησαν εποχή.

To «Dr. No» βγαίνει στις αίθουσες τον Οκτώβριο του 1962, και τότε ακριβώς ανατέλλει και το άστρο της Ούρσουλα.

Η συνέντευξη

Τον Δεκέμβριο του 1964, «ΤΟ ΒΗΜΑ» δημοσιεύει συνέντευξή της στον δημοσιογράφο Paul Giannoli, ο οποίος γράφει:

«Η δίς Αντρές (σ.σ. έτσι τονίστηκε το όνομά της από «ΤΑ ΝΕΑ») αισθάνεται έκπληξι που ένας δημοσιογράφος θέλει να περάση δύο ώρες μαζί της για να της υποβάλη ερωτήσεις.

»Δεν αντιλαμβάνεται, φαίνεται, την σημασία που έχει πάρει στον σύγχρονο κόσμο ο…αφαλός της που φανερώθηκε μια φορά μόνο μέχρι σήμερα στο φιλμ “Τζέημς Μποντ εναντίον του δόκτορος Νο”.

»Το λευκό πανί είναι συνήθως σύμβολο παραδόσεως. Για την Ούρσουλα, κομμένο σε φόρμα μπικίνι, υπήρξε το σήμα της νίκης. Στην ιστορική αυτή σκηνή του “Tζέημς Μποντ”, βγήκε από το νερό έκανε μερικά βήματα στην άμμο και εισήλθε στο πλαίσιο της δόξας.

»Μέσα σε λίγες εικόνες μάς έκανε να ξεχάσουμε όλες τις άλλες κι έγινε η ωραιότερη του κόσμου.

«ΤΟ ΒΗΜΑ», 6.12.1964, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» | «ΤΑ ΝΕΑ»

Ευθύνη

Η ίδια πάντως διαφωνούσε με τον τίτλο που τους είχε αποδοθεί.

«Τι ευθύνη! Ελπίζω τουλάχιστον να μην σας απογοητεύσω. Δεν θέλω να μεθύσω απ’ όσα λένε για μένα. Κι ύστερα, τι σημαίνει αυτό; Κάθε γυναίκα είναι η πιο ωραία στον κόσμο τουλάχιστον για ένα πρόσωπο.

»Δεν μου αρέσει να μιλώ για τον εαυτό μου, βρίσκω πως είναι μάταιο. Κι ύστερα, δεν έχω και τίποτε να σας πω. Όλα περιλαμβάνονται σε λίγες φράσεις. Ονομάζομαι Ούρσουλα Αντρές, είμαι Ελβετίδα, ήλθα στο Παρίσι για να γυρίσω μια ταινία»

Σώμα

Ο δημοσιογράφος, χωρίς προσχήματα, μπαίνει κατευθείαν σε αυτό που συζητείται, τότε, από τους περισσότερους.

–       Για πείτε μου, είναι στ’ αλήθεια, 95 – 60 – 87

–       Ο αριθμός του τηλεφώνου μου;

–       Όχι, οι διαστάσεις σας.

–       Ναι, αλλά έχουν τόση σημασία αυτοί οι αριθμοί; Δεν σας μαθαίνουν τίποτε για μένα, αποτελούν την εξωτερική όψι μου, που μπορεί να την γνωρίση οποιοσδήποτε.

–       Ενοχλείσθε επειδή σας μιλάω για το κορμί σας;

–       Δεν μπορώ ν’ αρνηθώ πως έχω ένα σώμα, αφού το βλέπει όλος ο κόσμος.

–       Ξέρω πως έχετε δικαίωμα ελέγχου όλων των φωτογραφιών σας. Αποκλείετε όσες δεν θέλετε να εμφανισθούν δημοσίως. Για να σας γνωρίση κανείς, θα πρέπει τότε να κυττάξη τις φωτογραφίες που απορρίπτετε κι όχι εκείνες που δίνουν την εικόνα που διαλέξανε για να προσφέρετε στον κόσμο Δεν είναι τυχαίο βέβαια το γεγονός ότι διαλέγετε τις φωτογραφίες όπου δεν χαμογελάτε, όπου έχετε ένα ύφος παγωμένο, απρόοπτο, μακρυνό.

–       Διαλέγω τις φωτογραφίες που μου μοιάζουν.

(…)

Η Ούρσουλα Άντρες το 1974

Το αφεντικό της Paramount

–       Τα αμερικανικά ραντάρ δεν σας ανακάλυψαν;

–       Ναι, στη Ρώμη, και με ωδήγησαν στο Χόλλυγουντ. Αλλά “το έσκασα” πολλές φορές. (…) Από την πρώτη μέρα το μεγάλο αφεντικό της “Παραμάουντ” μού είπε πως ήθελε να με κάνη σταρ, και γι’ αυτό έπρεπε να υπακουώ.

Δεν μου επιτρεπόταν να μιλήσω σε κανένα ούτε να δώσω συνέντευκι, μέχρι ότου κρίνουν ότι ήμουν έτοιμη.

Με χρησιμοποιούσαν σαν κανένα πύραυλο που τον κατασκευάζουν μυστικά και που θα καταπλήξη τον κόσμο, όταν τον εξαπολύσουν. Δεν είχα φίλους. Αισθανόμουν φοβερή μοναξιά και φοβόμουν λίγο».

Εμμονή

Οι ερωτήσεις του Paul Giannoli, που δείχνει να μην δίνει καλά – καλά βάση στις απαντήσεις της Ούρσουλα Άντρες, στοχεύουν προς μία πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση, έκδηλη και των ιδεών  της εποχής και του τρόπου που τα ΜΜΕ και η μεγαλύτερη μερίδα του κοινού προσέγγιζαν την περίπτωση της νεαρής Ούρσουλα Άντρες.

–       Αισθάνεσθε πως δεν είσθε πια ποτέ μόνη; Πώς σε κάθε στιγμή της ημέρας και της νύκτας υπάρχουν μάτια που σας κατατρώγουν και φαντασίες που σας κυνηγούν;

–       Δεν το πιστεύω.

–       Σε μια κινηματογραφική αίθουσα υπάρχουν συχνά χίλιοι άνθρωποι συγχρόνως που έχουν πολύ “συγκεκριμένες” σκέψεις για σας.

–       Δεν το αισθάνομαι, κι ύστερα πώς θέλετε να το αισθανθώ; Οι πόθοι δεν είναι πράγματα που προστίθενται, για να δώσουν περισσότερο φως ή θέρμη, αναλόγως με το πλήθος τους.

–       Σας αρκεί να είσθε μια γυναίκα που προκαλεί χημικές αντιδράσεις, που επιταχύνει τον σφυγμό των ανδρών και στεγνώνει τον λάρυγγά τους

–       Όχι! Όχι! Όχι! Πρέπει να μου δοθή ο καιρός για να μάθω και τίποτε άλλο. Για την ώρα είμαι ερασιτέχνις.

–       Τι θα σα συνέβαινε σε ένα έρημο νησί;

–       Θα πέθαινα. Όχι από πείνα ή δίψα, αλλά από έλλειψι αγάπης.

–       Ένας ψυχαναλυτής θα ανεκάλυπτε σίγουρα πως η ομορφιά σας σας δίνει ένα σύμπλεγμα ενοχής.

–       Δεν αφήνω στα συμπλέγματα τον καιρό για να με κατακλύσουν. Κάθε πρωί ευχαριστώ τον Θεό που μου έδωσε την ομορφιά. Κι ύστερα, δεν θα τολμούσα να επισκεφθώ έναν ψυχαναλυτή. Βρίσκω πως είναι λιγώτερο να δείχνης το σώμα σου παρά να επιδεικνύεις την ψυχή σου.