Αν της το επιτρέψει το πρόγραμμα της, δήλωσε η Τζόρτζια Μελόνι, πρωθυπουργός της Ιταλίας, θα μεταβεί στην Ουάσιγκτον για την μεθαυριανή ορκωμοσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Η Μελόνι έχει καταφέρει να βρεθεί μεταξύ των προνομιακών συνομιλητών του Τραμπ και έχει αναχθεί σε ηγετική προσωπικότητα της ΕΕ, εξαιτίας της στασιμότητας του γαλλογερμανικού άξονα.
Ωστόσο, παρά την έντονη δράση της στην εξωτερική πολιτική, δεν αμελεί την εσωτερική πραγματικότητα της Ιταλίας. Και σε αυτό το πλαίσιο, η Μελόνι προωθεί, δια του υπουργού Παιδείας, Τζουζέπε Βαλντιτάρα, εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Η βελτίωση του επιπέδου της παιδείας στην Ιταλία κρίνεται απαραίτητη: σύμφωνα με τα στοιχεία του Censis, (το ιταλικό Κέντρο Μελετών Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών, το οποίο, από το 1964, καταγράφει τις τάσεις της ιταλικής κοινωνίας), το 35% των Ιταλών, ηλικίας 16-65 ετών, αδυνατεί να κατανοήσει ένα κείμενο μέσης δυσκολίας.
Εύρημα τουλάχιστον αποκαρδιωτικό, το οποίο όμως δεν αποτελεί διόλου παρηγοριά για την κατάσταση της ελληνικής παιδείας: σύμφωνα με την πρόσφατη ετήσια έκθεση της Αρχής Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (ΑΔΙΠΠΔΕ) το 20% των μαθητών που ολοκληρώνουν την υποχρεωτική εκπαίδευση (Γ’ Γυμνασίου) είναι λειτουργικά αναλφάβητοι, που σημαίνει ότι δεν κατανοούν τον προφορικό και γραπτό λόγο και έχουν επίσης σημαντικές δυσκολίες στα μαθηματικά.
Συνοπτικά, η ιταλική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα περιλαμβάνει: την επαναφορά της προαιρετικής διδασκαλίας των Λατινικών (η οποία έχει καταργηθεί από το 1978) στο Γυμνάσιο, την αποστήθιση ποιημάτων στο Δημοτικό, τον διαχωρισμό, του μαθήματος της Ιστορίας, από το μάθημα της Γεωγραφίας, τα οποία διδάσκονταν μέχρι τώρα συνδυαστικά. Θα δίδεται επίσης, μεγαλύτερη έμφαση στη διδασκαλία της ιστορίας της Ιταλίας, της Ευρώπης και της Αμερικής, στην ιστορία, δηλαδή, της Δύσης και του δυτικού πολιτισμού. Στη λογοτεχνία θα διδάσκεται περισσότερη ποίηση, από τα ομηρικά έπη, την Αινειάδα του Βιργιλίου μέχρι τους κλασσικούς ιταλούς ποιητές αλλά και τα γιαπωνέζικα χαϊκού.
Θα διδάσκονται επίσης αποσπάσματα της Βίβλου αλλά και μυθιστορήματα ξένων συγγραφέων όπως ο Τόλκιν (για τον οποίο τρέφει μεγάλη αδυναμία η πρωθυπουργός Μελόνι, όπως και για τους βορειοευρωπαίους συγγραφείς της λογοτεχνίας του φανταστικού). Στη διδακτέα ύλη θα προστεθεί και η διδασκαλία περισσότερης μουσικής. Ποιος θα φανταζόταν ότι στην πατρίδα του Βέρντι και του Ροσίνι θα ήταν ανεπαρκής η μουσική παιδεία!
Όπως αναμενόταν, στις κυβερνητικές εξαγγελίες υπήρξαν αντιδράσεις. «Ο υπουργός Παιδείας προωθεί τη διδασκαλία της Βίβλου και καταργεί τη συνδυαστική διδασκαλία της Ιστορίας και της Γεωγραφίας», τόνισε στην ανακοίνωση της, η μαθητική οργάνωση Uds. Αντίδραση σωστή, διότι η συνδυαστική διδασκαλία Ιστορίας και Γεωγραφίας μόνον ανοίγει τους ορίζοντες των μαθητών και καλλιεργεί την κριτική τους σκέψη.
Ας σημειωθεί ότι και στη Γαλλία, τα δύο μαθήματα διδάσκονται, από πάντα, συνδυαστικά (Histoire-Geo) ενώ δυστυχώς, στην Ελλάδα, η Γεωγραφία διδάσκεται μόνον από την Ε’ Δημοτικού ως τη Β’ Γυμνασίου. (Με παράδοξα αποτελέσματα, όπως μαθητές Γυμνασίου να μην μπορούν να τοποθετήσουν στον χάρτη, την Αθήνα και τη Σπάρτη, κατά τη διδασκαλία του Πελοποννησιακού πολέμου).
Από την άλλη πλευρά, δεν είναι όλα τα μέτρα της ιταλικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης απορριπτέα: το να μαθαίνουν παιδιά του Δημοτικού να απαγγέλουν ποιήματα από στήθους, μόνον θετικό μπορεί να είναι, τόσο για να χειρίζονται καλύτερα τη γλώσσα τους όσο και για να τονώνουν την αυτοπεποίθησή τους. Ως προς την αύξηση των ωρών διδασκαλίας της μουσικής σε μια χώρα με τεράστια μουσική παράδοση όπως η Ιταλία, η κριτική απλώς δεν αντέχει.
Αν τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης όπως το σοσιαλδημοκρατικό Δημοκρατικό κόμμα, υπό την Έλι Σλάιν, θέλουν να ασκήσουν σοβαρή κριτική στην κυβέρνηση Μελόνι, τότε θα πρέπει να προτάξουν σοβαρά επιχειρήματα, όπως η έλλειψη υποδομών των δημοσίων σχολίων, οι χαμηλοί μισθοί των εκπαιδευτικών. Και όχι να πολιτεύονται με εύκολα τσιτάτα όπως “η νοσταλγία της κυβέρνησης για την εποχή της τιμωρίας των μαθητών με χάρακα”.
