Στο ΠαΣοΚ, αν κατάλαβα καλά διαβάζοντας τα ρεπορτάζ, έχουν ένα μεγάλο θέμα. Όχι, δεν αφορά το νέο πολιτικό τοπίο που ξεπροβάλλει μετά την διαφαινόμενη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε το πώς θα αξιοποιηθεί αυτή η νέα ( και τελευταία ευκαιρία) να πεισθεί ο κόσμος ότι μπορεί να αποτελέσει το αντίβαροστην πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι πρωτοβουλίες, τα τηλεφωνήματα,οι πιέσεις και το παρασκήνιο αφορούν το καταστατικό. Συγκεκριμένα για την παράγραφο 2 του άρθρου 36 για τα ασυμβίβαστα της συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία της 6ης Οκτωβρίου.

Τι λέει αυτή η παράγραφος; Ότι, «όσα μέλη του φορέα κατέχουν, κατόπιν διορισμού ή εκλογής, έμμισθη θέση πολιτικού χαρακτήρα στο κράτος ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και την αυτοδιοίκηση, δεν μπορούν να είναι υποψήφια σε μονοπρόσωπα όργανα». Πώς ερμηνεύεται αυτή η παράγραφος; Ότι δεν έχει δικαίωμα να είναι υποψήφιος ο δήμαρχος Αθηναίων. Μάλιστα. Δεν ακούγεται παράλογη αυτή η ερμηνεία.  Από τη στιγμή που για τους συντάκτες του καταστατικού ο δήμαρχος είναι έμμισθη θέση πολιτικού χαρακτήρα στην αυτοδιοίκηση, πριν πάω πάσο, ας θέσω  ένα ερώτημα.

Αν ο δήμαρχος είναι έμμισθη θέση πολιτικού χαρακτήρα στην αυτοδιοίκηση τότε δεν είναι έμμισθη θέση πολιτικού χαρακτήρα στο κράτος ο βουλευτής; Τι είναι; Εκλεγμένος ο δήμαρχος, εκλεγμένος και ο βουλευτής. Από το κράτος πληρώνεται ο δήμαρχος από το κράτος ο βουλευτής.  Συνεπώς, εκτός από τον Χάρη Δούκα έχουν ασυμβίβαστο και οι Νίκος Ανδρουλάκης, Παύλος Γερουλάνος, Μιχάλης Κατρίνης, Νάντια Γιαννακοπούλου. Δεν έχουν η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Γιάννης Κανελάκης. Και επειδή είναι άγνωστο αν ο κ. Κανελάκης μπορεί να συγκεντρώσει τις 5.000 υπογραφές μελών η λύση είναι μια. Να δώσει το ….καταστατικό την αρχηγία στην Άννα να γλιτώσουμε και τις εκλογές.

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το εξής. Αν πράγματι υπήρχε ασυμβίβαστο ακόμα και αν αυτό αφορούσε τον κ. Δούκα, η εξέλιξη των πραγμάτων, σε ένα σοβαρό κόμμα, θα ήταν η εξής. Υποθέτω ότι όταν ο κ. Δούκας ανακοίνωνε στην Κεντρική Επιτροπή, τον Ιούνιο,  την υποψηφιότητά του, στην αίθουσα ήταν και οι άλλοι ενδιαφερόμενοι αλλά και τα μέλη της ΕΔΕΚΑΠ, του οργάνου-θεματοφύλακα του καταστατικού.  Δεν θα έπρεπε να σηκωθεί, έστω ένας, σε πρώτο χρόνο, και να  του πει «που πας ρε Δούκα με το ασυμβίβαστο;». Δεν άκουσα κάτι.

Τις επόμενες μέρες άνοιξε μια τέτοια συζήτηση αλλά άπαντες θεώρησαν ότι έκλεισε με την τοποθέτηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ ήταν ξεκάθαρος και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εννοούσε τα όσα έλεγε. Ο κ. Ανδρουλάκης, αυτό είναι βέβαιο, δεν επιθυμεί τον αποκλεισμό κανενός υποψηφίου .Το θέμα, λοιπόν, έπρεπε να λυθεί άμεσα. Αλλά δεν λύθηκε. Μια συζήτηση που έπρεπε να είχε κλείσει, το αργότερο μέσα σε 15 μέρες, άνοιξε ξανά ένα μήνα πριν τις εκλογές.Τι έχει μεσολαβήσει το διάστημα αυτό; Οι υποψήφιοι έκαναν τον προεκλογικό τους αγώνα και μια σειρά δημοσκοπήσεων κατέγραψε τη δυναμική τους.

Ο δήμαρχος Αθηναίων είναι ένα από τα φαβορί για την ηγεσία του κόμματος. Αν δεν είναι υποψήφιος δεν θα υπάρξει η ερμηνεία ότι εφαρμόστηκε το καταστατικό επειδή το ΠαΣοΚ σοβαρό κόμμα, αλλά ότι υπήρξε μεθόδευση για τον αποκλεισμό του κ. Δούκα επειδή το ΠαΣοΚ παραμένει μια από τα ίδια .Αυτή η πονεμένη και μάλλον αστεία ιστορία θα πρέπει να λήξει σήμερα το βράδυ. Το θέμα είναι πολιτικό. Πολιτική θα πρέπει να είναι και η ομόφωνη απόφαση-εισήγηση της ΕΔΕΚΑΠ. Όλοι οι υποψήφιοι στην πίστα. Υπήρξε μια προσπάθεια από τον γραμματέα του κόμματος Ανδρέα Σπυρόπουλο προς αυτή την κατεύθυνση. Μαθαίνω ότι δεν καρποφόρησε λόγω της αμφίθυμης στάσης υποψηφίου για την αρχηγία. Που «ντύνεται» με θεσμική ευλάβεια αλλά εκκινείται από εκλογικούς υπολογισμούς.

Η ουσία είναι η εξής. Να μπει η εκλογική διαδικασία στην ουσία της. Να μάθουμε τι πρεσβεύει ο κάθε υποψήφιος αρχηγός. Ποιο είναι το σχέδιο του για το ΠαΣοΚ αλλά και για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Και να δούμε τουλάχιστον ένα debate μεταξύ των υποψηφίων. Να δούμε να ακούσουμε, να συγκρίνουμε. Γιατί, όπως εύστοχα έχει επισημανθεί, αυτές οι εσωκομματικές κάλπες στο ΠαΣοΚ έχουν εθνικό χαρακτήρα. Και θα δείξουν αν επιβεβαιωθεί η διαψευστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης που, με τρόπο αυτάρεσκο, δηλώνει ότι δεν έχει αντίπαλο.

Αν το ΠαΣοΚ παρόλα αυτά προτιμά να ασχοληθεί με το καταστατικό, με γειά του με χαρά του. Να ψάξει και ο κόσμος με τι (άλλο) θα ασχοληθεί στις 6 Οκτωβρίου.