ΣΥΡΙΖΑ: Σε τροχιά ανοικτής σύγκρουσης – Όσα εκτυλίχθηκαν στην «ηλεκτρισμένη» Κ.Ε.

Εικόνα απόλυτης ρήξης παρουσίασε η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 20:00 το βράδυ του Σαββάτου και καθορίστηκε επί της ουσίας από την συντεταγμένη αποχώρηση των «53» της «Ομπρέλας»,  των 6+6 της Έφης Αχτσιόγλου καθώς και της ομάδας Τεμπονέρα. Σύμφωνα με πληροφορίες ο αριθμός των μελών που αποχώρησε από τη σημερινή συνεδρίαση αγγίζει τους 85.

Οι τρεις ομάδες αποχώρησαν με ένταση και αιχμές, μετά την πρόταση που κατέθεσαν προς την ηγεσία και την αρνητική απάντηση που εισέπραξαν, για διεξαγωγή ψηφοφορίας επί της πρότασης του δημοψηφίσματος το οποίο πρότεινε ο Στέφανος Κασσελάκης. Το σκεπτικό της απόφασης ήταν  η όποια ψηφοφορία να γίνει στο τέλος της διήμερης συνεδρίασης της ΚΕ, δηλαδή την Κυριακή (12/11).

Με τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον να κινείται σε «θολά» νερά, οι εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής συνεχίζονται αύριο το πρωί και ολοκληρώνονται το απόγευμα με την ψηφοφορία για το Σχέδιο Πολιτικής Απόφασης.

Όλα ανοιχτά για οριστικές αποχωρήσεις

Η Έφη Αχτσιόγλου χαρακτήρισε την πρόταση του προέδρου για δημοψήφισμα, αντιδημοκρατική και διχαστική, αναφορικά με τις λειτουργίες του κόμματος, ωστόσο απέφυγε να μιλήσει για οριστική αποχώρηση, υπογραμμίζοντας ότι η αποχώρηση έγινε μόνο από την Κεντρική Επιτροπή. «Δεν τέθηκε στη ψηφοφορία κανένα ζήτημα άρα η δημοκρατική λειτουργία του οργάνου σήμερα καταπατήθηκε βάναυση. Ανοίγει η πόρτα εξόδου από το κόμμα; Όχι αυτό που μπορώ να σας πω ότι αποχωρούμε σήμερα, τίποτα περισσότερο», δήλωσε η κα Αχτσιόγλου.

Σε πιο αυστηρό τόνο ο Διονύσης Τεμπονέρας ξεκαθάρισε πως το επόμενο διάστημα θα ληφθούν οριστικές αποφάσεις, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο της οριστικής αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ.

«Ζητήσαμε την άμεση ανάκληψη πρότασης ή να τεθεί το θέμα σε κρίση της ΚΕ. Δεν έγινε δεκτό και δεν μπορούμε με τη παρουσία μας να νομιμοποήσουμε διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεδριάσουμε το επόμενο διάστημα και θα αποφασίσουμε. Είναι όλα ανοιχτά», τόνισε ο Διονύσης Τεμπονέρας. Σημειώνεται ότι η τάση Τεμπονέρα (ΔΕΚΑ) συνεδριάζει αύριο, Κυριακή,

Θολό τοπίο επικρατεί την ίδια ώρα για τις επόμενες κινήσεις της «Ομπρέλας» του Ευκλείδη Τσακαλώτου, με τις πληροφορίες που διακινούνται τις τελευταίες ώρες να κάνουν λόγο για αποχώρηση των «45». Το θέμα αναμένεται να ξεκαθαριστεί μετά την συνεδρίαση της κίνησης.

Μετά την εισήγηση του προέδρου, Στέφανου Κασσελάκη, πρόταση μομφής κατατέθηκε από τον Νάσο Ηλιόπουλο κατά του προεδρείου λόγω της επίμονης άρνησής του να γίνει ψηφοφορία για τη διεξαγωγή ή μη δημοψηφίσματος για τη διαγραφή των τεσσάρων στελεχών.

 «Η Επιτροπή Δεοντολογίας λογοδοτεί στο Συνέδριο»

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ απάντησε στα όσα είπε στην ομιλία του ο πρόεδρος του κόμματος, Στέφανος Κασσελάκης, σχετικά με τις διαγραφές που έχει ζητήσει, δίνοντάς τους προθεσία 7 ημερών.

Όπως σημείωσε ο Αντώνης Κοτσακάς –ο οποίος αποχώρησε από τη συνέχεια της διαδικασίας- η Επιτροπή Δεοντολογίας δεν εντέλλεται από κανέναν και τηρεί τις διαδικασίες που προβλέπει το Καταστατικό του κόμματος.

Λύση τώρα ή πάμε σε δημοψήφισμα

Την πολιτική καταδίκη των υπό διαγραφέντων στελεχών ζήτησε το μεσημέρι του Σαββάτου ο Στέφανος Κασσελάκης. Σε τεταμένο κλίμα με την παρουσία μη μελών της ΚΕ με την ανοχή της ηγεσίας- για να φτιάχνουν κλίμα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πήρε προς στιγμή πίσω την πρόταση για δημοψήφισμα των μελών επί των διαγραφών.

Ο Στ. Κασσελάκης ζήτησε λύση τώρα και έως το τέλος της εβδομάδας να αποφασίσει η Επιτροπή Δεοντολογίας για τις διαγραφές αλλιώς θα οδηγηθεί το κόμμα σε δημοψήφισμα.

Από το δημοψήφισμα στην προθεσμία μιας εβδομάδας
Ουσιαστικά υποχώρησε και έκανε βήματα πίσω (σ.σ. τέσσερις φορές υπερθεμάτισε για το δημοψήφισμα χθες) μετά και τις πιέσεις κεντρικών στελεχών όπως του Νίκου Παππά, Όλγας Γεροβασίλη, Αλέκου Φλαμπουράρη, κα αλλά την ίδια στιγμή έριξε πολλές φορές λάδι στη φωτιά με την ομιλία του, δείχνοντας πως η διάσπαση είναι γεγονός.

Ειρωνικός σε πολλά σημεία υπό τα χειροκροτήματα των «κλακαδόρων» και με ύβρεις μεταξύ των υποστηρικτών του Στ. Κασσελάκη και των μελών της Ομπρέλας, αναδείχθηκε το πλήρες αδιέξοδο, με τη φράση του πως μπαίνει τέλος στην καμαρίλα.

«Είναι η τελευταία φορά όσο θα είμαι Πρόεδρος, που τα εσωκομματικά απασχολούν τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Η τελευταία φορά!» είπε μεταξύ άλλων.

Η έναρξη της ομιλίας του ήταν άκρως επιθετική: «Το 41% δεν είναι επειδή οι πολίτες είναι ικανοποιημένοι με τη ΝΔ. Είναι επειδή εμείς χάσαμε 600.000 συμπολίτες μας προς την αποχή. Επειδή δεν δώσαμε αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση ότι μπορούσαμε να βελτιώσουμε τη ζωή τους. Και πώς να τη δώσουμε, μεταξύ τοπικών νομισμάτων και δηλώσεων Κατρούγκαλου;» ανέφερε και εκείνη τη στιγμή ακούστηκε από την πλευρά της Ομπρέλας: «Τράβα να τα πεις αυτά στο Μαιάμι».

«Με το αριστερόμετρο δεν θα πάρουν ούτε 3%»

Ο κ. Κασσελάκης με επιθετικό τόνο κατηγόρησε την εσωκομματική αντιπολίτευση ειδικά την Ομπρέλα για 5η φάλαγγα. «Νομίζουν ότι θα πάρουν ένα 3%, αλλά τα αριστερόμετρά τους ούτε 0,3% δε θα μετρήσουν» είπε σε κλίμα αποδοκιμασιών.

«Γιατί όσο εκείνοι θα κάνουν δήθεν αριστερή πολιτική με τεράστια κείμενα γεμάτα αόριστες σάλτσες -πολιτική του Pummaro-, η δική μας Αριστερά θα επαναφέρει το κράτος δικαίου και τα εργασιακά δικαιώματα στην Ελλαδα, θα παρεμβαίνει στη Στέγη, στο Κλίμα, στη Φτώχεια, στα Δικαιώματα» τόνισε.

Η Επιτροπή Δεοντολογίας, οφείλει να συνεδριάσει και να αποφασίσει μέχρι το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας για όλες τις υποθέσεις.

«Δεν χρειάζονται μεγάλοι φάκελοι – όλα σε δημόσια θέα» τόνισε και συμπλήρωσε: «Διαφορετικά, δεν έχω άλλη επιλογή από το να ζητήσω από τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσουν. Και μπορώ πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα να το κάνω με αίτημα του 15% των μελών. Θεσμικά, για σοβαρό θέμα λειτουργίας του κόμματος, όπως προβλέπει ρητά το καταστατικό».

Γεροβασίλη: Για διαδικαστικούς λόγους οι αποχωρήσεις

Είναι τρικ να μετατρέπεις τα διαδικαστικά θέματα σε πολιτικά», ανέφερε σε δήλωσή της η Όλγα Γεροβασίλη για τα όσα διημείφθησαν στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και την αποχώρηση των στελεχών περί τους Ευκλείδη Τσακαλώτο, Έφη Αχτσιόγλου και Διονύση Τεμπονέρα, ενώ «κάλεσε τους συντρόφους και τις συντρόφισσές της να μιλήσουν ήρεμα και ειλικρινά χωρίς κόλπα».

Συγκεκριμένα στη δήλωσή της ανέφερε: «Μπήκε θέμα με βάση τις χθεσινές δηλώσεις του προέδρου περί δημοψηφίσματος για τις διαγραφές να μπει σε ψηφοφορία. Η δική μου θέση είναι ότι αυτό δεν είναι ένα διαδικαστικό ζήτημα, είναι πολιτικό και αυτό το νόημα έχει η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής μέχρι αύριο. Τα διαδικαστικά μπορεί εύκολα κάνεις να τα μετατρέπει σε πολιτικά αλλά αυτό είναι συχνά ένα τρικ. Κάλεσα τους συντρόφους και τις συντρόφισσές μου να μιλήσουμε ειλικρινά να πούμε ό,τι έχουμε να πούμε. Η δική μου θέση σε σχέση με τη χθεσινή δήλωση του προέδρου είναι γνωστή, τη διαφωνία μου την έχω διατυπώσει, το θεωρώ θεσμικά λάθος και ζητάμε να αποσυρθεί κάθε τέτοια σκέψη. Ωστόσο μπορούμε να συζητάμε ήρεμα και απλά χωρίς κόλπα και ειλικρινά μεταξύ μας».

Σε ερώτηση για την αποχώρηση των στελεχών είπε: «Από ότι κατάλαβα αποχώρησαν από την διαδικασία για διαδικαστικούς λόγους. Πολιτικούς λόγους δεν έχω ακούσει».

Παππάς: Αιχμές και στήριξη σε Κασσελάκη

Αιχμές για όσους αποχώρησαν από την διαδικασία, άφησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Νίκος Παππάς κατά την ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος στηρίζοντας  συνολικά στον Στέφανο Κασσελάκη.

Ο Νίκος Παππάς τόνισε πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν εκμεταλλεύτηκε τις φθορές της κυβέρνησης Μητσοτάκη λόγω της εσωτερικής του κατάστασης. «Δυστυχώς η τεράστια συμμετοχή μοιάζει τόσο μακριά. Διότι ενώ υπάρχουν προϋποθέσεις πολιτικής φθοράς της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως φάνηκε στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, εμείς δεν ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες του κόσμου», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Υπογράμμισε πως «τα γεγονότα που ακολούθησαν σόκαραν», καθώς, όπως είπε, «δεν έχει υπάρξει προηγούμενο μιας τόσο έντονης και τόσο βιαστικής αμφισβήτησης όχι απλά του προσώπου, αλλά και της διαδικασίας και της ύπαρξης του κόμματος».

Ο Νίκος Παππάς εκτιμά πως η κριτική που έγινε στον Στέφανο Κασσελάκη από τα στελέχη που αποχώρησαν ή διαφωνούν μαζί του για τα περί ομιλίας στον ΣΕΒ, είναι καταφανώς πρόφαση. «Η κατεδαφιστική, αφοριστική και άθλια σε πολλές περιπτώσεις κριτική προηγήθηκε της ομιλίας στο ΣΕΒ», συμπλήρωσε.

Τέλος υποστήριξε ότι «υπάρχει και μία πτυχή της δημόσιας αντιπαράθεσης η οποία πιστεύω συμπυκνώνει την ουσία της στρατηγικής διαφωνίας. Αυτή αφορά την πορεία μετασχηματισμού του κόμματος σε μία ευρεία αριστερή προοδευτική δημοκρατική παράταξη από την αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο, με διαδικασίες συμμετοχής και όχι με δομές που καταστέλλουν τη συλλογική βούληση των μελών. Εκεί βρίσκεται η μεγάλη διαφωνία».

Υπέρ διαγραφών ο Πολάκης

Υπέρ των διαγραφών των τεσσάρων στελεχών τάχθηκε ο συντονιστής ΕΠΕΚΕ και βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Παύλος Πολάκης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Παύλος Πολάκης τόνισε ότι «εγώ θέλω τον ΣΥΡΙΖΑ κυβερνώσα εξουσία», κατά τη διάρκεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υπογραμμίζοντας την ανάγκη αποχώρησης των διαφωνούντων με τη νέα ηγεσία και κάνοντας λόγο για πολιτικές αποφάσεις που πρέπει να παρθούν εάν μέλη του κόμματος δεν συμβαδίζουν στην κοινή πορεία.

Το κείμενο των «6»

«Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ βρίσκεται σε μια, πρωτοφανή στην ιστορία του, πολιτική, ιδεολογική και θεσμική κρίση. Κρίση που έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά διάλυσης. Μετά την διπλή ήττα των βουλευτικών εκλογών Μαΐου/Ιουνίου, την διαδικασία για την προεδρική εκλογή και την περαιτέρω απομείωση των δυνάμεων μας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, το κόμμα μας συνεχίζει να ακολουθεί ένα καθοδικό σπιράλ εσωστρέφειας που απειλεί όχι μόνο τη συνοχή, αλλά την ίδια την υπόστασή του. Οι μεγάλες προσδοκίες των σαρωτικών αλλαγών και της εντυπωσιακής ανάκαμψης που είχε καλλιεργήσει ο σημερινός Πρόεδρος του κόμματος, δεν επιβεβαιώθηκαν στην πραγματική ζωή.

Το διάγγελμα για διαγραφές μέσω δημοψηφίσματος ξεπέρασε οποιοδήποτε όριο δημοκρατικής λειτουργίας. Η πρόταση αυτή και το πολιτικό προσωπικό που την εμπνεύστηκε και την υποστηρίζει οφείλουν να αποδοκιμαστούν από το σύνολο των μελών και των κομματικών οργάνων. Αποτελεί το ακρότατο όριο της λογικής του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου μέσα στο κόμμα, το οποίο ο ίδιος του ο Πρόεδρος χαρακτηρίζει «άρρωστο». Μπροστά στην αδυναμία να παράξουν πολιτικό περιεχόμενο επενδύουν στο διχασμό και τελικά τη διάλυση.

Η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν σχετίζεται απλά με τις δοκιμασίες ενός κόμματος. Είναι μια κρίση που αφορά ευθέως τη δημοκρατική λειτουργία του πολιτικού συστήματος και την ελληνική κοινωνία. Από τη μια έχουμε μια Δεξιά κυβέρνηση που δίχως φραγμούς προωθεί μια πολιτική διεύρυνσης των ανισοτήτων, απαξίωσης και απορρύθμισης της εργασίας, επιθετικού νεοφιλελευθερισμού, καταρράκωσης της δημοκρατίας και των θεσμικών δικλείδων ασφαλείας ενώ επιδεικνύει πλήρη αδυναμία στην αντιμετώπιση των κρίσεων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή. Και από την άλλη, έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση στα όρια της ρευστοποίησης. Η εικόνα αυτή επιτρέπει -και αυτό είναι το κύριο που πρέπει να μας απασχολήσει- στη Δεξιά να θέτει την ατζέντα της και να κυριαρχεί ιδεολογικά και πολιτικά δίχως πραγματικό αντίλογο.

Η πολιτική στο τιμόνι: μόνη απάντηση απέναντι στην συνολική απαξίωση

Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους για την ερμηνεία της κρίσης στην οποία βρίσκεται και να αναζητήσει μέσω αυτής την ανάλογη διέξοδο. Πρόκειται για δύο ανταγωνιστικές επιλογές.

Η πρώτη είναι αυτή που συγκροτεί την ηγετική ομάδα γύρω από τον Πρόεδρο του κόμματος και συνοψίζεται στην συνωμοσιολογική θεωρία του εσωτερικού εχθρού: οι σκοτεινοί υπονομευτές δεν επιτρέπουν στο κόμμα να υλοποιήσει την πολιτική του. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ δεν είναι πρόβλημα στρατηγικής, φυσιογνωμίας και προγράμματος, δεν είναι πρόβλημα πολιτικό και ιδεολογικό αλλά συνοψίζεται στην υπονομευτική πρακτική όσων ασκούν κριτική στη σημερινή ηγεσία.

Όλα αυτά οδηγούν σε μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από ένα ανοιχτό και πληθυντικό κόμμα της σύγχρονης αριστεράς σε ένα υβριδικό πολιτικό φορέα που από τη μια θα καταφεύγει σε επικλήσεις του αντι-συστημισμού και από την άλλη θα είναι απόλυτα αδύναμο να αμφισβητήσει βασικές συστημικές οικονομικές και πολιτικές επιλογές. Σε έναν φορέα που θα βουλιάζει στην απαξίωση και την χλεύη.

Η άλλη επιλογή είναι με νηφαλιότητα, σοβαρότητα και αυτοκριτική να συζητήσουμε για τα αίτια των τελευταίων αρνητικών αποτελεσμάτων. Προφανώς αυτή η συζήτηση οφείλει να σταθεί με ειλικρίνεια απέναντι στις δομικές αδυναμίες που είχε το εγχείρημα μας σε όλη την διάρκεια του, όπως την αδυναμία μας στους μαζικούς χώρους. Προφανώς οφείλουμε αυτοκριτικά να δούμε και την περίοδο του 19-23 που μας οδήγησε στην βαριά ήττα και στην σημερινή κρίση. Αλλά με όρους πολιτικούς και όχι ενός αυταρχικού βοναπαρατισμού που κυνηγάει εσωτερικούς εχθρούς για να κρύψει την δική του γύμνια. Δεν μπορούμε όμως σε καμία περίπτωση να ανεχτούμε να γίνει αυτός ο απολογισμός με ηγεμονική την αντι-ΣΥΡΙΖΑ αφήγηση που αναπαράγει ο σημερινός πρόεδρος και η ηγετική του ομάδα. Μία συζήτηση που ακυρώνει όσα πετύχαμε ως κυβέρνηση το 15-19 και ακυρώνει το σύνολο του κόμματος και του πολιτικού προσωπικού που με αυταπάρνηση έδωσε αυτή την μάχη.

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην κοινωνία χαμηλών προσδοκιών ως ένα από τα βασικά στοιχεία για την επικράτηση των συντηρητικών δυνάμεων. Αυτή την στιγμή όμως αντιμετωπίζουμε ένα ακόμα βαθύτερο πρόβλημα αφού ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει μετατραπεί σε ένα «κόμμα χαμηλών προσδοκιών». Από τον στόχο της προοδευτικής διακυβέρνησης έχουμε εγκλωβιστεί στην μάχη για την δεύτερη θέση σε ένα πολιτικό σύστημα «1,5 κόμματος». Η ρίζα αυτού του αδιεξόδου βρίσκεται στο πολιτικό περιεχόμενο, στην ουσία της πολιτικής και στην αδυναμία μας να συγκροτήσουμε με όρους αξιοπιστίας την φιλοδοξία και ένα ρεύμα κοινωνικής αλλαγή. Όσο η νέα ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα αρνείται να αναγνωρίσει τα παραπάνω και θα συνεχίζει το κυνήγι μαγισσών κλειδώνει το κόμμα σε ένα μονόδρομο διάλυσης.

Ώρα για αλλαγή πορείας

Το ζητούμενο θα έπρεπε να είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα ηγηθεί ενός πλειοψηφικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία.

Αν υπάρχει ένας δρόμος για την ανασυγκρότηση της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων αυτός περνάει μέσα από μία σύγχρονη πολιτική πρόταση. Βασικός άξονας αυτής της πρότασης παραμένει το κοινωνικό ζήτημα. Σε πρώτο πλάνο οφείλουμε να θέσουμε την εργασία αλλά και την πρόσβαση στα αγαθά εκείνα που συγκροτούν την ίδια την έννοια του πολίτη: την εκπαίδευση, την υγεία, την στέγαση. Όχι με ένα λόγο «υπεράσπισης» κεκτημένων που χάνονται. Περισσότερο με ένα σχέδιο συνολικής επαναθεμελίωσης ενός καθολικού δικαιώματος το οποίο ακόμα και τις μέρες της οικονομικής ανάπτυξης δεν υπήρξε.

Το αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη σήμερα είναι άρρηκτα δεμένο με το αίτημα για κλιματική δικαιοσύνη. Το αίτημα για κλιματική δικαιοσύνη και ενεργειακή δημοκρατία, για έναν διαφορετικό τρόπο οργάνωσης τελικά του ίδιου του παραγωγικού μοντέλου είναι αίτημα για την ίδια την ζωή. Όλα αυτά σημαίνουν και έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο για το κράτος, έναν κεντρικό σχεδιαστικό και αναπτυξιακό ρόλο με ουσιαστικά στοιχεία δημοκρατικής συμμετοχής.

Το τρίτο πεδίο είναι αυτό της Δημοκρατίας. Είτε αναφερόμαστε σε ζητήματα του κράτους δικαίου όπως οι υποκλοπές, είτε σε ζητήματα αντιμετώπισης της ανόδου της άκρας δεξιάς ακόμα και νεοναζιστικών δυνάμεων και της χυδαίας εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού ζητήματος από την κυβέρνηση της ΝΔ βλέπουμε μια μετατόπιση διαρκώς προς την συντηρητική δεξιά κατεύθυνση. Η Δημοκρατία, η μάχη για ένα καθολικό κράτος δικαίου, ο αντιφασισμός και το μέτωπο με την άκρα δεξιά, τα έμφυλα ζητήματα δεν αποτελούν δευτερεύοντα πολιτικά μέτωπα.

Μόνο με αυτόν τον δρόμο μπορούμε ξανά να εμπνεύσουμε και να κερδίσουμε την μάχη της συμμετοχής. Η αύξηση των ποσοστών της αποχής είναι ένας ισχυρός δείκτης για τα όρια της αρχιτεκτονικής του σημερινού πολιτικού συστήματος. Το «εκτός» διαρκώς μεγαλώνει στερώντας πόρους και δυνατότητες για ένα προοδευτικό αριστερό σχέδιο. Χωρίς την κοινωνική κινητοποίηση κανένα προοδευτικό και αριστερό σχέδιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέτρεψε τους πολιτικούς συσχετισμούς τη στιγμή που διατύπωσε μια μεγάλη ιδέα σε μια συνθήκη κρίσης και χαμηλών προσδοκιών: η αριστερά στην εξουσία. Για να απαντήσουμε στη Δεξιά ηγεμονία, πρέπει να αντιτάξουμε ένα συνολικό αξιακό και ιδεολογικό μοντέλο που θα έρχεται σε σύγκρουση με αυτές. Για να εμπνεύσουμε ξανά την ελληνική κοινωνία, πρέπει να έχουμε εμείς ένα συνεκτικό αφήγημα για το πώς φανταζόμαστε τη χώρα αυτή στο μέλλον. Για να είναι χρήσιμος ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να αλλάξει πορεία και να βάλει μπροστά το μεγάλο στοίχημα της εποχής μας: το πώς η κοινωνία θα εκμεταλλευτεί προς όφελός της τις μεγάλες, συγκλονιστικές, δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά της. Το πώς ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα με δημοκρατία και ελευθερία δεν θα είναι ένα αφηρημένο σύνθημα, αλλά υλική πράξη στο σήμερα

Στόχος μας μπορεί και πρέπει να παραμείνει η φιλοδοξία να αλλάξουμε τον κόσμο σε χρόνο ενεστώτα και άρα οι στρατηγικές και τακτικές κινήσεις που θα μπορούν να συγκροτούν προοδευτικές πλειοψηφίες. Η ανάληψη της διακυβέρνησης ανέδειξε την δύναμη που μπορεί να έχει ένα αριστερό και προοδευτικό ρεύμα όταν δεν κρύβεται από τις δυσκολίες αλλά αναλαμβάνει την ευθύνη της αλλαγής.

Σεβασμός στην ιστορία μας , σεβασμός στους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες

Η κρίση εμπιστοσύνης έχει οξυνθεί ακόμα περισσότερο από τις πολιτικές επιλογές της νέας ηγετικής ομάδας και τις προσωπικές τοποθετήσεις του προέδρου που συχνά έρχονται σε αντίθεση με τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ενώ συχνές είναι και οι παραβιάσεις του καταστατικού.

Πως μπορείς να πείσεις ότι αγωνίζεσαι για το κράτος δικαίου και την τήρηση των κανόνων της δημοκρατίας όταν δεν την σέβεσαι μέσα στον ίδιο σου τον πολιτικό χώρο; Η λογική «αποφασίζουμε και διατάζουμε» είναι ξένη για την κοινωνία που αγωνιζόμαστε. Τα όρια ξεπεράστηκαν. Οφείλουμε συλλογικά να θέσουμε ένα τέλος στον κατήφορο.»