Με τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης στο νομοσχέδιο σκούπα της Κυβέρνησης που θα συζητηθεί τις ερχόμενες ημέρες στην Βουλή, οριοθετείται η νομική μορφή των διεπαγγελματικών οργανώσεων, ρυθμίζονται και καθορίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία αναγνώρισής τους καθώς και οι κανόνες λειτουργίας τους.
Η παρέμβαση αυτή βελτιώνει σε πολλά σημεία τα όσα προέβλεπε σχετικά το άρθρο 34 του Νόμου 4384/2016, το οποίο ίσχυε μέχρι σήμερα, συμπληρώνοντας πολλά κενά του νομοθετικού πλαισίου.
Με απόφασή του  κ. Βορίδη από τις 26 Αυγούστου 2019 καταργήθηκε προγενέστερη υπουργική απόφαση που υπέγραψε αιφνιδιαστικά ο προηγούμενος υπουργός, Σταύρος Αραχωβίτης λίγες μέρες πριν πέσει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ  (20/06/2019), εν αγνοία όλων και χωρίς να έχει προηγηθεί καμία διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς. Έκτοτε ξεκίνησε ένας εκτενής κι εποικοδομητικός διάλογος της ηγεσίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με όλες τις Διεπαγγελματικές Οργανώσεις και το συντονιστικό τους όργανο, που κατέληξε στην νέα αυτή ρύθμιση.
Oι Διεπαγγελματικές Οργανώσεις θα καταστούν ένας ανοικτός χώρος συζητήσεως και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των παραγωγών, των μεταποιητών και των εμπόρων του κλάδου που καλύπτουν με βάση την εθελοντική συμμετοχή των μελών του.
Ταυτόχρονα θα κληθούν να βοηθήσουν στην προώθηση των Ελληνικών προϊόντων στην εσωτερική κι εξωτερική αγορά, την έρευνα για την βελτίωση της ποιότητας και την μείωση του κόστους και γενικότερα την αντιμετώπιση των προβλημάτων κάθε κλάδου. Οι Διεπαγγελματικές Οργανώσεις πρόκειται να αποτελέσουν βασικό συνεργάτη της Πολιτείας στην προσπάθεια αναδιάταξης και ανάτασης της Πρωτογενούς Παραγωγής της πατρίδας μας.
Η τροπολογία αποτελείται από συνολικά έξι άρθρα στα οποία οριοθετείται η νομική μορφή των Διεπαγγελματικών Οργανώσεων.
Διευκρινίζεται ότι «μόνο μία (1) Διεπαγγελματική Οργάνωση αναγνωρίζεται σε εθνικό επίπεδο για κάθε προϊόν ή κοινή ομάδα προϊόντων, είναι όμως δυνατόν να αναγνωρίζονται Διεπαγγελματικές Οργανώσεις σε περιφερειακό επίπεδο».
Για την αναγνώριση ίδρυσης τους απαιτείται 15% της συνολικής παραγωγής και τουλάχιστον το 15% της μεταποίησης ή/και της εμπορίας συμπεριλαμβανομένης της διανομής, σε κάθε τομέα για τον οποίο ζητείται η αναγνώριση και να έχουν φτάσει εντός πέντε ετών στο 30%.