UFO

Θα νόμιζε κανείς ότι είναι ένα από εκείνα τα σχέδια μαοϊκών ή αριστεριστών της δεκαετίας του ’60 που ονειρεύονταν την επανάσταση αλλά επί της ουσίας ζούσαν τη ζωή τους μεταξύ τους, σε απομόνωση, έχοντας πλήρη απώλεια της πραγματικότητας. Ξέρουμε από αφηγήσεις αλλά και από καταγεγραμμένες μαρτυρίες ότι στη Φλωρεντία η πινακοθήκη Ουφίτσι είχε παραμείνει για πολύ καιρό κλειστή, με την πρόφαση επισκευών και άλλων έργων, επειδή μαοϊκοί απειλούσαν πως θα έμπαιναν μέσα και θα έβαφαν κατακόκκινο τον Δαβίδ του Μιχαήλ Αγγέλου. (Φαντάζομαι ότι κάπως έτσι λειτουργούν και σήμερα οι βάνδαλοι του αθηναϊκού δημόσιου χώρου, αυτοί που βάφουν τα αγάλματα και τα μνημεία στο όνομα μιας αντιμικροαστικής εξέγερσης.) Στη δεκαετία του ’60 πάλι, άλλες ομάδες που επιχειρούσαν την «αδύνατη επανάσταση» είχαν στα σχέδιά τους, εφόσον η επανάστασή τους επικρατούσε, την πλήρη κατεδάφιση της Βενετίας, την εξαφάνισή της από τον χάρτη. Το επιχείρημα ήταν ότι δεν μπορεί να υπάρχει μια πόλη της οποίας οι κάτοικοι ζουν σε κακές συνθήκες (υγρασία κ.λπ.) και πωλούν αυτή την «καθημερινή μιζέρια» τους στους τουρίστες.

Ξαναβρήκα αυτά τα σχέδια σ’ ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε τώρα. Κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, εθνικοποίηση της κεντρικής τράπεζας, επαναπροσδιορισμός των καταθέσεων σε νέο νόμισμα, επιστράτευση δημοσίων υπαλλήλων, τύπωμα συναλλαγματικών για την καταβολή μισθών και συντάξεων, εξασφάλιση των επικοινωνιών ακόμη και με την τοποθέτηση τηλεφώνων… μέσα σε ψυγεία. Η διαφορά με τους μαοϊκούς του ’60 είναι ότι αυτό το σχέδιο το επεξεργαζόταν ένας εν ενεργεία υπουργός Οικονομικών μιας εκλεγμένης δημοκρατικά κυβέρνησης, η οποία φυσικά δεν είχε καμία εντολή να προχωρήσει σε αυτή την ανατροπή. Γκουρού του υπουργού και συντονιστής του σχεδίου ήταν ένας μάλλον δευτεροκλασάτος αμερικανός οικονομολόγος με διάσημο επώνυμο που φαντασιωνόταν κουβανικού τύπου λύσεις. Οπως τότε που ο Φιντέλ αποφάσιζε εν μιά νυκτί να γίνει η Κούβα παγκόσμια δύναμη του καφέ, φύτευε 20 εκατομμύρια καφεόδεντρα αλλά… σε λάθος έδαφος, με αποτέλεσμα ύστερα από λίγο τα δέντρα να ξεραίνονται.

ΥΓ.: Το κείμενο είναι αυστηρά βιβλιογραφικό. Για τη σύνταξή του χρησιμοποιήθηκαν τα βιβλία «Αναβρασμός» του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ (Εστία) και «Καλώς όρισες στη μαρτυρική αρένα» του James K. Galbraith (Πατάκης).