Μπορεί να μην ζούμε πια τις δραματικές περυσινές συνθήκες με τις ατέλειωτες ουρές και τους διαπληκτισμούς έξω από τα ΑΤΜ, αλλά οι συνέπειες των capital controls είναι πια αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Προσαρμοστήκαμε εκόντες άκοντες στη νέα πραγματικότητα, αλλά οι επιπτώσεις στην οικονομία είναι εδώ και όπως φαίνεται θα είναι για πολύ καιρό ακόμα.
Η απόφαση της κυβέρνησης Τσίπρα να οδηγήσει τη χώρα σε ένα επικίνδυνο, όπως καλά γνώριζαν, δημοψήφισμα ανέτρεψε κυριολεκτικά και τη ζωή των πολιτών, αλλά επιβάρυνε δραματικά την οικονομία και τον τραπεζικό κλάδο. Η επιτόπια μεταστροφή της κυβέρνησης που ακολούθησε, παρά τις προηγούμενες διακηρύξεις της, δεν αναίρεσε τις συνέπειες αυτής της τραυματικής για τη χώρα απόφασης.
Η ζημιά που υπέστη η οικονομία ήταν και είναι ακόμα τεράστια. Οδηγηθήκαμε σε νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με κόστος που θα πληρώσουν και πάλι οι φορολογούμενοι, καταθέσεις φυγαδεύτηκαν, εκατοντάδες επιχειρήσεις οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο με σημαντικές απώλειες σε θέσεις εργασίας, νέες επιχειρήσεις δεν μπορούν να δημιουργηθούν καθώς δεν υπάρχει χρηματοδότηση, οι εξαγωγές μειώθηκαν και έγιναν ακόμα πιο δύσκολες, η κατανάλωση μειώθηκε δραματικά.

Κι όλα αυτά γιατί μια κυβέρνηση στην οποία κυριαρχούσαν αυταπάτες, κατά την παραδοχή του ίδιου του πρωθυπουργού και ιδεοληψίες για τη διαπραγματευτική της θέση, προτίμησε να παίξει το μέλλον της χώρας σε ένα δημοψήφισμα, μη τολμώντας να αναλάβει το βάρος των αποφάσεων που έπρεπε να πάρει. Αποφάσεις βέβαια που πήρε στη συνέχεια με δυσανάλογα βαρύ κόστος, μετά την περιβόητη ηρωική 17ωρη διαπραγμάτευση.

Οι αυταπάτες περί σκισίματος των μνημονίων οδήγησαν σε ένα νέο πιο επώδυνο μνημόνιο, με πιο σκληρά μέτρα από αυτά που ήταν στο τραπέζι και η οικονομία ξανακύλησε στην ύφεση. Έτσι παραμένουμε η μόνη χώρα που μετά από έξη χρόνια όχι μόνο δεν μπόρεσε να βγει από την κρίση,αλλά παραμένει και θα παραμένει για καιρό ακόμα σε μνημόνια και επιτήρηση.

Με μεγάλα θύματα φυσικά τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας που βουλιάζει στην αβεβαιότητα,τους ανέργους που παραμένουν σε δυσθεώρητα ύψη, τους νέους που αναγκάζονται να ξενιτευτούν για να επιβιώσουν και τους πολίτες που βλέπουν κάθε χρόνο να αυξάνονται τα φορολογικά βάρη αντί να μειώνονται. Γιατί δυστυχώς οι αυταπάτες πληρώνονται μερικές φορές πολύ ακριβά και από αυτούς που τις καλλιεργούν και από αυτούς που τις πιστεύουν…


ΤΟ ΒΗΜΑ