Ποιος θα περίμενε ότι η χειρότερη μεταπολιτευτική κυβέρνηση που τάχει κάνει θάλασσα σε όλα τα θέματα με τα οποία καταπιάστηκε και έχει οδηγήσει τη χώρα σε πλήρη απομόνωση διεθνώς θα κινδύνευε να πέσει όχι λόγω του ναυαγίου της οικονομίας, την ντροπής του προσφυγικού ή του πραξικοπήματος στα θεσμικά αλλά εξ αιτίας ενός σαρδάμ του αναπληρωτή υπουργού Μετανάστευσης – από τα λίγα μέλη του κυβερνητικού σχήματος που αξίζει τον μισθό του.
Αλλά αυτά είναι τα αποτελέσματα της αλλοπρόσαλλης και μυωπικής πολιτικά απόφασης του κ. Τσίπρα να συνεργαστεί μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου με τον εθνολαϊκιστή Καμένο που μπορεί να μην αντέδρασε στην τουρκική εντολή να μην προσγειωθεί το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στη Ρόδο, μπορεί να δέχτηκε ως φυσιολογική την απάντηση του Πρωθυπουργού στον Τούρκο ομόλογό του ότι οι διεκδικήσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο και το cassus belli είναι κατάλοιπα άλλης εποχής μπορεί να συμφώνησε στους Τούρκους παρατηρητές στα ελληνικά νησιά για το προσφυγικό αλλά δεν μπορεί να ανεχθεί ούτε στιγμή να αποκαλεί ένας υπουργός της κυβέρνησης τα Σκόπια ως Μακεδονία! Ακόμη κι αν ο κ. Μουζάλας ζήτησε δημοσίως συγγνώμη, για το λάθος του.
Σημειώνεται ότι ο υπουργός Εξωτερικών Ν.Κοτζιάς με επιστολή του (τον Οκτώβριο) ζητούσε από τους πολιτικούς αρχηγούς προτάσεις για ονόματα με τα οποία θα δέχονταν να βαφτιστούν τα Σκόπια από την Ελλάδα,γιατί διεθνώς (δυστυχώς για την ελληνική διπλωματία) η γειτονική χώρα αποκαλείται πλέον ως “Δημοκρατία της Μακεδονίας”.
Είναι πολύ πιθανόν – ωστόσο – ότι οι ευαισθησίες του αρχηγού των ΑΝΕΛ είναι για τα μάτια του κόσμου. Ότι δηλαδή ο άσσος στους τακτικισμούς κ. Καμένος να αντιλαμβάνεται ότι το κυβερνητικό καράβι πάει “φούντο”, να φοβάται ότι σύντομα θα είναι υποχρεωμένος να ψηφίσει – αυτός ο φανατικός αντιμνημονιακός – μείωση συντάξεων και αύξηση φορολογίας ακόμη και για τους φτωχότερους των Ελλήνων και να επιχειρεί ηρωική έξοδο με βάση ένα εθνικό θέμα.
Ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα κλείσει το μάτι στην πατριδοκάπηλη και αντιμνημονιακή εκλογική του πελατεία και θα κρατήσει ζωντανή την πιθανότητα να ξαναμπεί – στις επόμενες εκλογές – στη Βουλή. Πράγμα μάλλον απίθανο εάν αναγκαζόταν να ψηφίσει νέα μνημονιακά μέτρα αυτός ο…μερκελοφάγος που αποκαλούσε την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και προσκυνημένους – «στα τέσσερα εσείς»!
Αν ο κ. Καμένος επιμείνει στο “βέτο” του κατά Μουζάλα τότε ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση αφού θα πρέπει να διαλέξει μεταξύ του υπουργού του και του κυβερνητικού του εταίρου. Αν επιλέξει να διώξει τον κ.Μουζάλα – σε μία στιγμή μάλιστα που όλα τα σημαντικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν στηρίξει τον αναπληρωτή υπουργό με δηλώσεις τους – τότε η κυβέρνηση θα συνεχίσει να υφίσταται αλλά ο κ.Τσίπρας θα είναι επί της ουσίας Πρωθυπουργός σε ομηρία.
Πόσο μπορεί να αντέξει μια τέτοια κυβέρνηση όταν μάλιστα έχει να συμφωνήσει στην αξιολόγηση, να ψηφίσει μέτρα και να αντεπεξέλθει στο αδιέξοδο του προσφυγικού;
Εάν από την άλλη ο κ.Τσίπρας επιλέξει την σύγκρουση με Καμένο, εναλλακτικές συνεργασίες ενδεχομένως να υπάρξουν (με Φώφη, Σταύρο ή Λεβέντη) όμως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πλέον μια νέα προσφυγή στις κάλπες.
Είναι φανερό όπως έλεγε ο Χαρίλαος Φλωράκης ότι “οι νύχτες είναι γκαστρωμένες”…
