“Ζαμάν Φου” δηλαδή “δε με νοιάζει” με ελληνογαλλική προφορά,θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος της συνάντησης των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου. Όχι,βέβαια, για το προσφυγικό.Αλλά για το ζήτημα της ελευθεροτυπίας στην Τουρκία,αφού κανείς από τους Ευρωπαίους ηγέτες δεν νοιάστηκε να ζητήσει εξηγήσεις και να πιέσει τον Τούρκο επίσημο να απολογηθεί για την μεγάλη ντροπή της κυβέρνησης Ερντογάν – την επέμβαση της αστυνομίας στην πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα της χώρας “Ζαμάν”.
Η μεγαλύτερη εφημερίδα της Τουρκίας – με καθημερινό τιράζ 650.000 φύλλων – που ασκούσε σκληρή κριτική κατά του Ταγίπ Ερντογάν τέθηκε υπό κηδεμονία και έγινε εν μια νυκτί “κυβερνητική” ενώ τυπώνεται πλέον στα πιεστήρια της Σαμπάχ που ελέγχει ο γαμπρός του Τούρκου Προέδρου.
Σημειώνεται ότι η υπαγωγή της Ζαμάν σε καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης έγινε με βάση την απόφαση του 6ου Ποινικού Δικαστηρίου της Κωνσταντινούπολης κατόπιν αιτήματος εισαγγελέα που διεξάγει έρευνα σχετικά με τον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν.
Ο Γκιουλέν, άλλοτε στενός σύμμαχος του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κατηγορείται ότι συνωμότησε για να ανατρέψει την κυβέρνηση, μετά τις διαρροές στοιχείων για ένα σκάνδαλο διαφθοράς το 2013 που πιστεύεται ότι έκαναν αστυνομικοί πιστοί στο θρησκευτικό του τάγμα.
Το βαρύ πλήγμα κατά της ελευθεροτυπίας στην Τουρκία – που είχε ξεκινήσει με απόλυση του διευθυντή της εφημερίδας και αρθρογράφων της – αναμένεται να επεκταθεί και σε άλλες αντιπολιτευόμενες εφημερίδες όπως η έγκυρη και σοβαρή Τζουμχουριέτ και αποτελεί άλλη μία επίδειξη αυταρχισμού του Ταγίπ Ερντογαν ο οποίος δεν ανέχεται την κριτική εναντίον του.
Στην Ελλάδα δεν έχουμε ακόμη δει επέμβαση της αστυνομίας σε εκδοτικά συγκροτήματα αλλά έχουμε ακούσει επανειλημμένως τον κ.Τσίπρα να απειλεί τα μέσα ενημέρωσης που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ” τα σκυλιά γαυγίζουν αλλά το καραβάνι προχωρά” !
Ενδεικτική των πρωθυπουργικών προθέσεων είναι εξάλλου η αυταρχική απόφαση της κυβέρνησης να ορίσει εκείνη – αντί του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης όπως προβλέπει το Σύνταγμα – τις νέες τηλεοπτικές άδειες μειώνοντας μάλιστα – αυθαιρέτως – τον αριθμό τους σε τέσσερις.
Η Ελλάδα δεν είναι φυσικά Τουρκία.Αλλά η καταφανής προσπάθεια της κυβέρνησης να ελέγξει την ενημέρωση στρεφόμενη μάλιστα με όλα τα φιλικά σε αυτήν μέσα ενημέρωσης κατά όλων των αντιπολιτευόμενων φωνών δημιουργεί αντιδημοκρατικούς συνειρμούς.
Εξάλλου η ίδια κυβέρνηση ήταν που καλλιέργησε σε πρωτοφανή βαθμό την ρητορική του μίσους επιτιθέμενη με όλους τους τρόπους (ακόμη και με πέτρες από «αγανακτισμένους» υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ) κατά των πολιτικών της αντιπάλων βαφτίζοντας μάλιστα όλους όσοι δεν συμφωνούσαν με την αντιμνημονιακή της εμμονή γερμανοτσολιάδες, προδότες, προσκυνημένους, μερκελιστές και Τσολάκογλου.
Η υπόθεση Ζαμάν – δυστυχώς – είναι πολύ πιο κοντά απ όσο πιστεύουμε.
