Η προεκλογική εκστρατεία εξελίσσεται θορυβωδώς, χωρίς ωστόσο να είναι ακόμη σαφές προς τα πού θα γείρει το εκλογικό σώμα.
Την περασμένη, δεύτερη, εκλογική εβδομάδα τις εντυπώσεις κέρδισαν αναμφίβολα ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης και η Φώφη Γεννηματά.
Ο πρώτος επιβεβαίωσε τη δυνατότητά του να συσπειρώσει και να ενοποιήσει τη Νέα Δημοκρατία, σε σημείο μάλιστα που να διεκδικεί με αξιώσεις την πρωτιά. Κάλυψε τις διαφορές, έφερε την εκλογική μάχη στα μέτρα του και απειλεί ευθέως να καταστήσει όντως παρένθεση την αριστερή διακυβέρνηση.
Οι δημοσκοπήσεις φέρουν τον πρόεδρο της ΝΔ δημοφιλέστερο του κ. Τσίπρα, πολύ κοντά στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία και ικανό να κερδίσει τη μάχη. Επίσης φαίνεται να επιτυγχάνει τον επαναπατρισμό νεοδημοκρατών ψηφοφόρων ακόμη και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί έως τώρα χωρίς αμφιβολία τη μεγάλη έκπληξη της εκλογικής αναμέτρησης.
Και η δεύτερη, καταφέρνει, όπως φαίνεται, να βγάλει το ΠαΣοΚ από τη ζώνη του υποβιβασμού και να καλλιεργήσει προσδοκίες για την ενίσχυσή του. Η υποτιμημένη από πολλούς Φώφη Γεννηματά καταφέρνει, όπως όλα δείχνουν, να ξαναφέρει ψηφοφόρους στο μισογκρεμισμένο σπίτι και να προκαλεί το ενδιαφέρον του κ. Τσίπρα για ενδεχόμενη μετεκλογική συνεργασία.
Αντιθέτως ο κ. Τσίπρας φαίνεται να έμεινε πίσω στις πρώτες δύο προεκλογικές εβδομάδες. Κατά τα φαινόμενα παλεύει ακόμη με τον εφιάλτη της διάσπασης του κόμματός του και με τα αποκαλυπτόμενα βάρη της επτάμηνης διακυβέρνησης.
Οι πολλές ανασφάλειες της προηγούμενης περιόδου μεταφέρουν κύματα δυσπιστίας και ακόμη περισσότερες αμφιβολίες στο εκλογικό σώμα για τη δυνατότητα του κόμματος της νέας Αριστεράς να κυβερνήσει αποτελεσματικά και να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Υπό το βάρος των παραπάνω το κόμμα του κ. Τσίπρα πιέζεται τόσο από δεξιά όσο και από αριστερά. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι έχασε και τον πόλεμο. Οι περισσότεροι αναποφάσιστοι προέρχονται από τις τάξεις του, το κόμμα του κ. Λαφαζάνη δεν φαίνεται να συγκινεί τα πλήθη και το ενδεχόμενο επικράτησης του κ. Μεϊμαράκη είναι πιθανό να ενεργοποιήσει αντιδεξιά ανακλαστικά και να επαναφέρει τους κλονισμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ στην αγκαλιά του κ. Τσίπρα. Οι επιτελείς του πάντως συνεχίζουν να προσβλέπουν σε επικράτηση με 2,5 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά. Οπως και να έχει, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να φορτσάρει και να αντιστρέψει τις τάσεις την προσεχή εβδομάδα. Αν δεν τα καταφέρει θα χάσει τις εκλογές και θα χρεωθεί τα πάντα.
Από εκεί και πέρα τα πράγματα δεν φαίνεται να οδηγούν σε μεγάλες εκπλήξεις. Το ΚΚΕ παλεύει για μια καλύτερη θέση πάνω από το 6%, το Ποτάμι δείχνει να μην έχει τη δυναμική που ανέμενε ο πρόεδρός του, η Χρυσή Αυγή παλεύει να βγει από την απομόνωση μετά το φονικό του Παύλου Φύσσα, οι ΑΝΕΛ κινδυνεύουν να μείνουν εκτός Βουλής και να τους αντικαταστήσει ο Λεβέντης της Ενωσης Κεντρώων.
Η κρισιμότητα αυτών των εκλογών ωστόσο είναι μεγάλη. Οποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, το πολιτικό σύστημα θα κληθεί να συγκροτήσει κυβέρνηση ικανή να διατηρήσει την Ελλάδα εντός ευρωπαϊκής τροχιάς. Γιατί υπάρχουν κι αυτοί που προβλέπουν ότι αυτές οι εκλογές είναι η αρχή του τέλους της παρουσίας μας στην Ευρώπη…
