Μετά τα χαμόγελα και τα πενιχρά αποτελέσματα της συνάντησης της Ρίγα ο Αλ. Τσίπρας φέρεται να έχει λάβει κάποιες αποφάσεις. Ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί να ευελπιστεί ότι μια «πολιτική συμφωνία» με τους εταίρους ή κάποιους από αυτούς είναι η βασική προϋπόθεση στην πορεία προς τον συμβιασμό. Την ίδια στιγμή, όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Τσίπρας έχει λάβει σαφή μηνύματα από το Βερολίνο, το Παρίσι, τις Βρυξέλλες –και δευτερευόντως από την Ουάσιγκτον: οι διαδικασίες πρέπει να επιταχυνθούν και κυρίως το πολιτικό αλαλούμ της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάψει να αποτελεί παράμετρο ανασταλτική σε κάθε διαδικασία και συζήτηση.
Ηρθε η ώρα των αποφάσεων


Υπό τους όρους αυτούς ο κ. Τσίπρας, σύμφωνα με κάποιους συνομιλητές του, έχει ενστερνιστεί την άποψη πως ήλθε η ώρα να καθαρίσει το πεδίο κατά μείζονα λόγο στο εσωτερικό του κόμματός του. Πρόκειται, κατά πολλούς, για ένα από τα σκέλη της «πολιτικής συμφωνίας» με την Ευρώπη.
Με βάση τη λογική που καλλιεργείται και έχει επικρατήσει στο Μέγαρο Μαξίμου, οι επιλογές δεν είναι πλέον πολλές και ο κ. Τσίπρας φαίνεται πως έχει κάνει τις δικές του. «Συμφωνία τώρα με τους δανειστές, προσπάθεια αποκατάστασης της ζημιάς που έχει γίνει λόγω των καθυστερήσεων στις διαπραγματεύσεις και διαμόρφωση ενός πολιτικού περιβάλλοντος που θα επιτρέψει να προχωρήσουμε»: έτσι συνοψίζουν καλά πληροφορημένες πηγές το πνεύμα που διακατέχει αυτές τις ημέρες τα ηγετικά κλιμάκια της κυβέρνησης. Παρά ταύτα, όλα είναι πολύ πιο σύνθετα απ’ ό,τι ακούγεται, τα βήματα που απαιτούνται πολλά (ή μεγάλα), ενώ η διαχείριση του εσωτερικού μετώπου δεν θα είναι μια απλή υπόθεση.
Ο κ. Τσίπρας φέρεται να έχει καταλήξει σε ένα πλαίσιο με το οποίο θα απευθυνθεί στο κόμμα (αρχής γενομένης από την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ) και εν συνεχεία στους πολίτες. Από τη μία πλευρά, στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι τα φθίνοντα ποσοστά αποδοχής της τακτικής της κυβέρνησης στις δημοσκοπήσεις είναι μία από τις κρισιμότερες παραμέτρους της περιόδου. Από την άλλη, παγιώνεται πλέον η άποψη ότι η παράταση της εσωκομματικής εκκρεμότητας και αναταραχής λειτουργεί πλέον καταστροφικά και όχι «εποικοδομητικά» –στον βαθμό που κάτι τέτοιο ίσχυε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση.
Με βάση αυτές τις πληροφορίες και εκτιμήσεις, ο κ. Τσίπρας και ο σκληρός πυρήνας της κυβέρνησης φαίνεται ότι έχουν λάβει τις αποφάσεις τους και ετοιμάζονται για το μεγάλο βήμα,να θέσουν το δίλημμα στους διαφωνούντες του κόμματος, και έχουν αναπτύξει ένα γενικό πλαίσιο ρητορικής για τον σκοπό αυτόν. Βασικό στοιχείο της ρητορικής αυτής θα είναι η λογική: «Η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι αναγκασμένη να λάβει επώδυνα μέτρα (σ.σ.: καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι εντός της εβδομάδας θα έλθει στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο με έμφαση στα φορολογικά και εισπρακτικά μέτρα), ακόμη και να μεταθέσει στο μέλλον κάποιες από τις βασικές εξαγγελίες της. Μόνο όμως αν στηριχθεί σε αυτή τη φάση η κυβέρνηση, θα έχει τη δυνατότητα μελλοντικά να υλοποιήσει τις εξαγγελίες της».
Για την αριστερή πτέρυγα του κόμματος και ένα τμήμα της (μικρής) οργανωμένης κομματικής βάσης η λογική αυτή δεν είναι πάντως επαρκής ούτε συμβατή με τις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ.
Ετσι το κόμμα και η ΚΟ βρίσκονται σε αναβρασμό. Κάποιοι ήδη προετοιμάζονται να στραφούν ακόμη και εναντίον των επιλογών του Αλ. Τσίπρα, υπάρχουν τμήματα που είναι έτοιμα να επιλέξουν ακόμη και τη ρήξη ή την αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ –με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τη συνιστώσα της ΔΕΑ, η οποία εκπροσωπείται από δύο βουλευτές και φαίνεται να κινείται πλέον σε ασύμπτωτη πορεία. Με στόχο τη διαμόρφωση ενός πολιτικού πεδίου για την επόμενη ημέρα μιας ενδεχόμενης συμφωνίας, ο κ. Τσίπρας επεξεργάζεται ήδη διάφορα σενάρια και εκδοχές και συνομιλητές του μεταφέρουν τη βεβαιότητα ότι είναι έτοιμος να τα ενεργοποιήσει.
Πολιτικός εκβιασμός στους διαφωνούντες


Σε περίπτωση που η αντίδραση προς έναν συμβιβασμό με την Ευρώπη φθάσει σε οριακό σημείο, οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι ο Πρωθυπουργός είναι διατεθειμένος να προχωρήσει ακόμη και σε έναν ωμό πολιτικό εκβιασμό και ένα εσωκομματικό ξεκαθάρισμα –το οποίο κατά κάποιους θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί ήδη προεκλογικά. «Οποιος απειλήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και είναι διατεθειμένος να ρίξει την κυβέρνηση θα επαληθεύσει τα σενάρια της “αριστερής παρένθεσης“» είναι η φράση που συνοψίζει τη διάθεση που κυριαρχεί στο Μέγαρο Μαξίμου. Λέγεται ότι τα σχετικά μηνύματα έχουν ήδη σταλεί παρασκηνιακώς στους κομματικούς παράγοντες, ενώ στο τραπέζι βρίσκονται, σύμφωνα με πληροφορίες, και οι διαγραφές.
Για την περίπτωση που ο κ. Τσίπρας βρεθεί εν τέλει ενώπιον τέτοιων εξελίξεων (ή ακόμη και αν τις προκαλέσει ο ίδιος), βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία διερεύνησης όλων των πιθανοτήτων και δυνατοτήτων διαμόρφωσης μιας άλλης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας –είτε επειδή ενδεχόμενες διαρροές από τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ θα αποδυναμώσουν την κυβέρνηση είτε επειδή οι ΑΝΕΛ δεν θα προθυμοποιηθούν να ακολουθήσουν τον δρόμο του συμβιβασμού.


Προς τη ρήξη
Ανοιχτό το σενάριο εκλογών
Οπως σημειώνεται από πρόσωπα και στελέχη που αφενός συνομιλούν με τον Πρωθυπουργό και αφετέρου βλέπουν και γνωρίζουν πολύ καλά την εσωκομματική κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ, η ενεργοποίηση των σεναρίων ρήξης εντός του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καταλυτική. Θα σημάνουν ότι ο Πρωθυπουργός είναι οριστικά και αμετάκλητα αποφασισμένος να έλθει σε ρήξη με ένα κομμάτι του κόμματός του και ο ίδιος να παίξει κεντρικό ρόλο στη διαδικασία ριζικής αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού στη χώρα.
Οι σκέψεις αυτές στο Μέγαρο Μαξίμου και στα υψηλά κομματικά κλιμάκια επηρεάζονται εν πολλοίς από την εκτίμηση ότι αυτή τη στιγμή ο κ. Τσίπρας κατέχει κυρίαρχο στάτους σε ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό και το ότι θα συνεχίσει να το κατέχει, όποια κι αν είναι η εξέλιξη –υπό την αυστηρή προϋπόθεση ότι θα αποφευχθεί το οικονομικό ατύχημα ή… δυστύχημα.
Αυτή η εκτίμηση αποτελεί και τον κύριο λόγο για τον οποίο ο Πρωθυπουργός λέγεται ότι δεν έχει διόλου αποκλείσει το σενάριο των εκλογών. Σύμφωνα όμως με αυτή την πληροφόρηση, το ενδεχόμενο αυτό κρίνεται ρεαλιστικό από τον ηγετικό πυρήνα της κυβέρνησης μόνον εφόσον συντρέχει η θεμελιώδης προϋπόθεση: ότι ο συμβιβασμός με την Ευρώπη θα έχει επιτευχθεί, η συμφωνία θα έχει υπογραφεί και οι συνθήκες στοιχειώδους χρηματοπιστωτικής ομαλότητας θα έχουν αποκατασταθεί.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ