Ο δημοφιλής τραγουδιστής και τραγουδοποιός Νίκος Ζιώγαλας πάντοτε φρόντιζε να συνδυάζει τις ροκ επιρροές του με τα βιώματα που είχε από την ελληνική μουσική παράδοση. Το Σάββατο (09/05) στον Ιανό σκοπεύει να τιμήσει όλες τις καλλιτεχνικές πλευρές του. Πριν μας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτή την εμφάνιση, φροντίζει να μας συστήσει τους συνεργάτες του: «Κατ’αρχάς, μαζί μου θα είναι οι On The Road, δύο πάρα πολύ ταλαντούχοι μουσικοί από την Θεσσαλονίκη, ο Δημήτρης Χατζηδημητρίου στα φωνητικά και το πιάνο και ο Παρασκευάς Θεοδωράκης στα φωνητικά και την κιθάρα. Μαζί συνθέτουμε ένα ακουστικό τρίο, δυναμικό όμως. Τα δύο αυτά παιδιά αυτά μου έκαναν μεγάλη εντύπωση όταν τους άκουσα πρώτη φορά, νόμιζα ότι έπαιζαν τέσσερα άτομα, τόσο γεμάτο ήχο έχουν. Μια μοιραία συνάντηση είναι αυτή μαζί τους, Παίζουμε τέσσερα χρόνια μαζί και παρά τη διαφορά ηλικίας, θα μπορούσαμε να είμαστε και συγκρότημα, έχουμε ψυχολογία μπάντας».
Τι θα ακούσουμε στη συναυλία σας στον Ιανό;

«Το ρεπερτόριο θα βασίζεται κυρίως σε μια επιλογή από όλη μου τη διαδρομή, τραγούδια της πρώτης περιόδου, τη δεκαετία του ’80, μέχρι το σήμερα. Θα παιχτούν και κάποια τραγούδια δικά τους, από τον πρώτο δίσκο που έχουν κάνει. Αυτό που χαρακτηρίζει όλη αυτή την παρέα είναι η αγάπη μας για την παραδοσιακή μουσική, γιατί και αυτοί, όπως και εγώ, είχαν πολύ καλή σχέση με το αντικείμενο. Ημουν παιδί που γεννήθηκε και έζησε σε ένα χωριό τα πρώτα του 7 χρόνια κι έτσι τα πρώτα μου ακούσματα προέρχονταν αποκλειστικά από την παραδοσιακή μουσική, Στη Βέροια αργότερα άκουσα λαϊκά , ρεμπέτικα, και στα τέλη της δεκαετίας του ’60 με βρήκε ανοιχτό πολύ και ίσως πανέτοιμο, δεν ξέρω, η έκρηξη του ροκενρολ. Εκεί πραγματικά συγκλονίστηκα από αυτό που άκουσαν τα αυτιά μου και από αυτά που διάβαζα και από αυτά που μπορούσα να πληροφορούμαι σχετικά με όλο αυτό το κίνημα, μέχρι εκείνη τη στιγμή άκουγα αποκλειστικά και μόνο ελληνική μουσική. Προφανώς αυτό έγινε και η αφορμή να ξεκινήσω το ταξίδι μου προς την Αθήνα γιατί πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ασχοληθώ με κάτι άλλο στη ζωή μου παρά με τη μουσική. Δεν έπαιζα κάποιο όργανο στα πρώτα χρόνια, ερωτοτροπούσα με την κιθάρα και προσπαθούσα από φίλους που είχανε κιθάρα να μαθαίνω κάποια ακόρντα και είχα ένα φυσικό χάρισμα, ας το πούμε, μια σωστή φωνή δηλαδή. Αυτό είναι το στοιχείο στο οποίο άρχισα να επενδύω τα πρώτα χρόνια. Αργότερα κατέβηκα στην Αθήνα, βρέθηκα σε έναν χώρο με συγκροτήματα: με τους Poll, με τους Socrates…αλλά και μετά με τον Σαββόπουλο – ήμουν και στους Αχαρνής το ’77 –οπότε βρέθηκα σε μια κατάσταση που είχε να κάνει και με την παράδοση, διότι ο Σαββόπουλος ανακατασκεύαζε παραδοσιακά τραγούδια, έκανε διάφορα πειράματα πολύ επιτυχημένα. Ούτως ή άλλως έπαιζα πιο πριν με τους Ανάκαρα παραδοσιακά τραγούδια σε διασκευές. Πάντα συνδύαζα τη ροκ μουσική με τα παραδοσιακά τραγούδια. Ημουν συμφιλιωμένος με αυτό και ας ήταν ετερόκλητα σε μεγάλο βαθμό. Κάποια στιγμή συνέβη μια σύνθεση μέσα μου. Εκανα, ας πούμε, μείξεις παραδοσιακών ρυθμών με μελωδίες δυτικότροπες. Στην ουσία πειραματίστηκα αρκετά και πειραματίζομαι ακόμη».
Χρειάστηκε ποτέ να υπερασπιστείτε την παραδοσιακή μουσική σε αμετανόητους ροκάδες που δεν την εκτιμούσαν;
«Θα πω ενδεικτικά το εξής: Oταν το 1982 έκανα ένα συγκρότημα, τους Ερμαφρο, με παιδιά νεότερα από μένα, ήμουν γύρω στα 30 τότε κι εκείνοι ήταν εικοσάρηδες και κολλημένοι με τη new wave και την πανκ μουσική. Αυτοί ήταν δύσκολοι, άκαμπτοι, δεν ήθελαν εύκολα να παίξουν στα 5/8 ή στα 9/8, κάτι που πάντα προσπαθούσα να εισάγω. Θα πω χαρακτηριστικά και κάτι άλλο που συζητούσα με τον Πάνο Τόλιο, τον ντράμερ, είναι φίλος μου. Μου έλεγε εκείνα τα χρόνια “δεν γκρουβάρουνε ρε συ αυτοί οι ρυθμοί”. Πήγα και τον είδα πρόσφατα στον Γιάννη Χαρούλη όπου παίζει μόνο τέτοιους ρυθμούς πλέον και άρχισε να γελάει: “τι σου έλεγα τότε…”. Όλα τα πράγματα θέλουν τον χρόνο τους, το ότι το έβλεπα εγώ δεν σημαίνει ότι θα έπρεπε να το βλέπουν και οι άλλοι. Πλέον νομίζω ότι έχει ανοίξει το πράγμα. Τα νέα παιδιά παίζουν πολύ πιο ακομπλεξάριστα και μόνο έτσι θα προκύψουν καινούργια πράγματα και καλά πράγματα».
Αυτό που κάνουν συγκροτήματα σαν τους Villagers of Ioannina City πώς σας φαίνεται;

«Μια χαρά. Μου αρέσουν πολύ και οι φωνές τους, είναι καταπληκτικές. Υπάρχει αίσθημα μέσα στα κομμάτια αυτά. Ασχετα με τη “φορεσιά”».
Δισκογραφικά ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
«Αυτή τη φορά πειραματίζομαι με τον Πάνο Τόλιο και τον Παύλο Συνoδινό που έχουν το καινούργιο συγκρότημα Greeklish Babylon, μαζί τους είναι και ο Νίκος Ζαδές, και με τον φίλο μου, τον Σούλη Λιάκο από τη Βέροια, ο οποίος είναι κατά κάποιον τρόπο εξωτερικός συνεργάτης και ο οποίος έγραψε κάποια τραγούδια για αυτή την ομάδα. Και τώρα πρόκειται να εκδώσουμε το πρώτο μας τραγούδι: οι Greeklish Babylon έχουν έναν πρωτόγονο ήχο, παγανιστικό ίσως, και ο Σούλης έγραψε ένα τραγούδι που έχει κάτι να πει. Σκεφτήκαμε να κάνουμε κάθε έξι μήνες ένα τραγούδι στο οποίο θα τα δίνουμε όλα. Δεν ξέρουμε ακόμη με ποιον τρόπο θα διατίθεται αυτό στο κοινό. Το σκεφτόμαστε».
Ο Νίκος Ζιώγαλας θα εμφανιστεί το Σάββατο 9 Μαΐου στον Ιανό (Σταδίου 24). Θα ακολουθήσουν συναυλίες στη Νάουσα (15/05) , στα Γιαννιτσά (16/05), στη Θεσσαλονίκη (22/05) και στην Αθυτο της Χαλκιδικής (23/05).