Αυτόν τον καιρό συμβαίνει κάτι πολύ επικίνδυνο. Με άλλα λόγια, θρασύτατοι «αντιεξουσιαστές» εισέρχονται παράνομα στο προαύλιο της Βουλής. Επιπλέον καταλαμβάνουν σχεδόν καθημερινά δημόσια κτίρια καταστρέφοντας στο πέρασμά τους τα πάντα, όπως έκαναν κάποτε και οι γερμανοί ναζιστές, που έλεγαν ότι θα φύγουν και θα αφήσουν πίσω τους έναν φλεγόμενο κόσμο!
Ωστόσο στη δημόσια σφαίρα υποστηρίζεται ότι δόθηκε εντολή από κάποια κυβερνητικά κέντρα για την επίδειξη ανοχής έναντι των ποικιλόχρωμων ομάδων των αντιεξουσιαστών, που ενστερνίζονται απαρέγκλιτα το απεχθές απόφθεγμα του πατέρα του ρωσικού αναρχισμού Μιχαήλ Μπακούνιν, δηλαδή ότι «το πάθος για την καταστροφή είναι επίσης ένα δημιουργικό πάθος» (Τζον Γκρέι, «Η Αλ Κάιντα και η νεωτερικότητα»).
Αν ισχύει αυτή η εκδοχή, τότε τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα, γιατί οι αντιεξουσιαστικές ομάδες αποθρασύνονται συνεχώς –λόγω της ανωτέρω κυβερνητικής ανοχής –και κανείς δεν γνωρίζει τι θα γίνει αν αποφασίσουν τελικά μια πιο γενικευμένη αναμέτρηση με την οργανωμένη κρατική οντότητα (όπως αποκαλύπτουν και τα πρόσφατα γεγονότα στις Σκουριές της Χαλκιδικής), γιατί τότε είναι δυνατόν να θρηνήσουμε και ανθρώπινες ζωές.
Με όλες αυτές τις παραδοχές δεν συνηγορούμε βεβαίως υπέρ μιας αυταρχικής πρωτοκαθεδρίας του ποινικού δικαίου στην αντιμετώπιση των κοινωνικών φαινομένων.
Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας όμως δεν μπορεί απλώς να είναι ιστορικός θεατής αυτών των επικίνδυνων φαινομένων!
Ιδίως όταν η φιλόδοξη Πρόεδρος της Βουλής εκλαμβάνει την εξωφρενική είσοδο στο Κοινοβούλιο ως «ειρηνική διαδήλωση» και όταν είναι πλέον σαφές ότι λειτουργούν αλληλοσυγκρουόμενα κέντρα εξουσίας μέσα στην κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των μηδενιστικών αναρχικών ομάδων.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ανάλυσης –δηλαδή, της ύπαρξης των πολλαπλών κέντρων εξουσίας –είναι επίσης ενδεικτική και η ακατανόητη τροπολογία κάποιων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τη χορήγηση δυνατότητας στον κατηγορούμενο να αρνείται την εξέταση του DNA. Γιατί;
Γιατί τότε θα μπορούσαμε ομοίως να δεχθούμε ότι ο κατηγορούμενος θα «διαπραγματεύεται» με τις δικαστικές αρχές και τη σύλληψή του (γεγονός αδιανόητο)!
Βεβαίως για τον ύποπτο τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά (και εκεί χρειάζεται μεγαλύτερη συζήτηση).
Πάνω από όλα, όμως, είναι απαραίτητο οι πολίτες αυτής της χώρας να νιώθουν ασφαλείς.
Διαφορετικά θα βιώνουμε καθημερινά «συνθήκες Βαϊμάρης» ή ένα κλίμα πλήρους αποσταθεροποίησης της δημοκρατίας μας! Και ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να είναι απλός παρατηρητής αυτών των ανησυχητικών εξελίξεων!
Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ



