Μπρους Μάγερς: «Το θέατρο είναι παραπάνω από πολιτική πράξη. Είναι απαίτηση»

Ο Μπρους Μάγερς είναι κατά βάση ηθοποιός. Συνεργάζεται πάνω από τέσσερις δεκαετίες με τον Πίτερ Μπρουκ, στη θεατρική ομάδα του οποίου ανήκει. Μαζί του άλλωστε και με τη «Μαχαμπαράτα» ήρθε για πρώτη φορά επαγγελματικά στη χώρα μας. Νωρίτερα είχε επισκεφθεί την Ελλάδα ως τουρίστας και αργότερα για να παρακολουθήσει το «Ντιμπούκ» που είχε ανεβάσει ο Σωτήρης Χατζάκης.

Η εφετινή συνεργασία του με την πρώτη σκηνή της χώρας οφείλεται στη μαθήτριά του Ραφίκα Σαουίς, την ελληνογαλλίδα ηθοποιό που γνωρίζει από το Παρίσι, όπου ο Μάγερς ζει εδώ και πολλά χρόνια.

«Η πρόταση για τις “Δούλες”» λέει «ήρθε από τη Ραφίκα. Το αρχικό πλάνο ήταν να κάνουμε μαζί μια παράσταση με θέμα τη σχέση πατέρα – κόρη στον Σαίξπηρ. Δύσκολο εγχείρημα και πολύ μεγάλο, που τελικά δεν προχώρησε. Είναι άλλωστε τόσο πολλές οι κόρες. Ακολούθησε ο Ζενέ και έτσι βρέθηκα στην Ελλάδα».

Ο Μάγερς πιστεύει ότι ο Ζαν Ζενέ «ήταν ένας εμπνευσμένος, ευφυής, θα έλεγα, συγγραφέας, με μια περίπλοκη και δύσκολη ζωή. Αλλά είναι αυτή ακριβώς η ζωή που στάθηκε η αφορμή για το έργο του. Η προσωπικότητά του έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν είναι συνηθισμένος» εξηγεί και αναφέρει τη μνημειώδη παράσταση του Μπρουκ με το «Μπαλκόνι» του Ζενέ.

Οσο για τις «Δούλες» πιστεύει ότι η σχέση αφέντη – δούλου ή κυρίας – υπηρέτριας παραμένει διαχρονική και αξεπέραστη. «Ισως γιατί ποτέ δεν ξέρουμε πραγματικά τη ζωή μιας δούλας. Γι’ αυτό πρέπει να την εφεύρουμε. Και έχει ποίηση, πολλή ποίηση όλο αυτό. Η σχέση με τους άλλους, η σχέση που έχουν μεταξύ τους, ο τρόπος που ζουν. Πρέπει να τα καταλάβουμε όλα αυτά, να τα βρούμε…». Επισημαίνει ότι πρόκειται για «για μια σχέση εξάρτησης που ισχύει πάντα και για όλους μας, με διαφορετικό όνομα κάθε φορά».

Με αφετηρία την ιδιότητα του ηθοποιού –εκτός από την πολυετή συνεργασία με τον Μπρουκ, μετρά δεκάδες ρόλους στη μεγάλη οθόνη -, σκηνοθετεί παίζοντας: «Μαθαίνω στις ηθοποιούς μου πώς να μιλήσουν, τους το δείχνω και στη συνέχεια το συζητάμε». Παραδέχεται άλλωστε ότι προτιμά να παίζει από το να σκηνοθετεί.

Ο Μπρους Μάγερς λέει για:

Τον Πίτερ Μπρουκ: Είναι πολύ δυνατός, πολύ σαφής. Ξέρει πώς να ξεκαθαρίζει τα δεδομένα της ζωής.

Τις ταινίες: Είμαι μοιρασμένος σε δύο βάρκες. Ετσι πρέπει. Το σινεμά φτιάχνεται κομμάτι-κομμάτι. Μου αποφέρει και χρήματα…

Το θέατρο σήμερα: Στην Αγγλία βλέπεις ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Στη Γερμανία το θέατρο είναι μοντέρνο, μερικές φορές μόνο μοντέρνο. Στη Γαλλία, αν και μένω στο Παρίσι, δεν βλέπω πολύ θέατρο.

Τον σοσιαλισμό: Είμαστε όλοι σοσιαλιστές…

Τη θεατρική παράσταση: Είναι κάτι παραπάνω από μια πολιτική πράξη. Είναι μια απαίτηση.