Με την ολοκλήρωση του κύκλου των πρώτων ταξιδιών του Πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα σε Ρώμη, Βρυξέλλες και Παρίσι, τις επαφές του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη με τους ομολόγους του της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Γερμανίας την Πέμπτη, αλλά και με την πρώτη ανεπίσημη τοποθέτηση της γερμανικής κυβέρνησης, η οποία σύμφωνα με έγγραφο που διακινήθηκε μεσω του Reuters, παραμένει αμετακίνητη στις θέσεις της, η νέα ελληνική κυβέρνηση πήρε το «βάπτισμα του πυρός».
Με τις επαφές αυτές των προηγούμενων ημερών και το κλίμα που διαμορφώθηκε, ξεκινά ένα διάστημα εξαιρετικά πιεστικών συζητήσεων, στην αρχή του οποίου όλες οι πλευρές εμφανίζονται αμετακίνητες από τις θέσεις τους.
Αν κρίνει κάποιος από την μάλλον παγωμένη ατμόσφαιρα που επικράτησε στην συνάντηση του υπουργού Οικονομικών με τον πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι την Τετάρτη, η πίεση των επομένων ημερών προς την Αθήνα θα είναι κατά τα αναμενόμενα ισχυρή έως και αφόρητη.
Το κλειδί θα είναι η πρόσβαση των τραπεζών στην ρευστότητα, η οποία σύμφωνα με τα όσα μεταδίδονται από πηγές στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, μπορεί να θεωρείται διασφαλισμένη μόνο έως τις 28 Φεβρουαρίου, όσο δηλαδή ισχύει τυπικά το πρόγραμμα που παρατάθηκε στια αρχές Δεκεμβρίου.
Υπό αυτές τις συνθήκες, αρχίζει στην Αθήνα να καθίσταται σαφές ότι ο χρόνος είναι περιορισμένος, κατά πάσα πιθανότητα δεν ξεπερνά τις δύο εβδομάδες.
Κατά το διάστημα αυτό, παρεμβάλλονται τρεις κρίσιμες ημερομηνίες: η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση την ερχόμενη Δευτέρα, όπου η κυβέρνηση θα παρουσιάσει τις προγραμματικές της δηλώσεις, το πιθανολογούμενο έκτακτο eurogroup και η προγραμματισμένη σύνοδος κορυφής (11-12 Φεβρουαρίου) και το κρίσιμο eurogroup της 16ης Φεβρουαρίου.
Σε αυτές τις συναντήσεις θα διαμορφωθεί, όπως εκτιμούν στην Αθήνα και όπως διαβεβαιώνουν στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, ένα κλίμα φόρτισης και έντονης πίεσης και θα επιχειρηθεί όπως όλα δείχνουν, μία κάμψη της αποφασιστικότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Κάποιες πηγές επιμένουν ότι ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες, ίσως και εξ αιτίας τους, θα υπάρξουν και θα βρεθούν περιθώρια γεφύρωσης του χάσματος που έχει προκύψει.
Στο πλαίσιο αυτό, ειδικώς παράγοντες της αγοράς, «βλέπουν» μία συμφωνία σύντομα, χωρίς να μπορεί κάποιος να μιλήσει με βεβαιότητα για τα πεδία στα οποία αυτή θα βασιστεί.
Οι ίδιες πηγές επιμένουν ότι και μόνο η αλλαγή ρητορικής από την Αθήνα, μπορεί να δείχνει την λύση. Οπως επισημαίνουν, το «κούρεμα» έχει εξαλειφθεί από την φρασεολογία και η «διαπραγμάτευση» έχει δώσει τη θέση της στην «διαβούλευση».
Κατά την άποψη προσώπων που έχουν επίγνωση της κρισιμότητας της περιόδου και γνώση των όσων εξελίσσονται στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, η συμφωνία θα υπάρξει έως τις 28 Φεβρουαρίου, ακόμη κι αν οι «ανατροπές» είναι περιορισμένες.
Με βάση πάντως την ανησυχία που εκδηλώνεται εντός και εκτός Ελλάδος, μία κοινή συνισταμένη προξενεί μία κοινή αβεβαιότητα: ο τρόπος με τον οποίο ο ενδεχόμενος συμβιβασμός των αντιθετικών επιδιώξεων θα καταστεί πολιτικά διαχειρίσιμος.
