Τα δύο πρόσωπα του Βύρωνα Πολύδωρα

Ο Βύρων Πολύδωρας είναι ένας άνθρωπος με περίσσεια δόση χιούμορ. Ενίοτε και χωρίς να το θέλει. Πρόκειται για ένα χιούμορ ακούσιο, που αναβλύζει ασυγκράτητα από τη λεξιλαγνεία του, όταν κάνει λόγο για τη γράνα, για την ποίηση, για την τρυφηλότητα, προκαλώντας το αυθόρμητο μειδίαμα των ακροατών του. Αλλες φορές, πάλι, αυτό το χιούμορ είναι συνειδητή επιλογή. Για παράδειγμα, όταν το 1997 διεκδίκησε την αρχηγία της ΝΔ απέναντι σε Καραμανλή, Σουφλιά και Εβερτ –και, όπως ήταν αναμενόμενο, έχασε -, πάντα ευγενής, αποφάνθηκε: «Ζήτησα την ψυχή σας και όχι την ψήφο σας, αλλά εσείς το πήρατε τοις μετρητοίς: μου δώσατε την ψυχή σας και δεν μου δώσατε την ψήφο σας».

Σε κάθε περίπτωση, είναι αυτοδημιούργητος. Από τα φτωχικά παιδικά χρόνια, τότε που πουλούσε πάγο στον δρόμο για να ζήσει, μια εποχή που διηγείται με τον απαραίτητο λυρισμό, κατάφερε να περάσει στη Νομική Αθηνών και το 1981 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής. Ο λόρδος Βύρων, όπως τον αποκαλούν, έγινε έκτοτε αναπόσπαστο κομμάτι της ΝΔ, ένας ιδιότυπος γαλάζιος βαρόνος με προσωπικό τρόπο έκφρασης και πίστη στα παλαιοκομματικά προνόμια. Ηταν σαφώς χρήσιμος σε όλες τις κυβερνήσεις. Παραδοσιακός εκφραστής της σκληρής Δεξιάς, ιεροκήρυκας απόψεων των παλαιάς κοπής πολιτικών, ήταν ο συνδετικός κρίκος με τους ψηφοφόρους της γαλάζιας πολυκατοικίας, όποτε αυτοί λοξοκοιτούσαν ακόμη δεξιότερα. Τα παρηγορητικά λόγια του μπορούσαν να τους κρατήσουν μακριά από τις Σειρήνες του Καρατζαφέρη, όχι όμως και από τις αγκάλες της Χρυσής Αυγής, με την οποία φλερτάρει με δηλώσεις του εδώ και καιρό…

Αν κάτι τον χαρακτηρίζει, αυτό είναι το προσωπικό στυλ. Λεξιπλάστης, πομπώδης, αρχαιολάτρης, πυροβολεί τους αδαείς με λατινικά αποφθέγματα, καθαρευουσιάνικες εκφράσεις και στίχους ποιημάτων, αναγκάζοντάς τους να προστρέξουν σε λεξικά. Με έναν δημόσιο λόγο ταραχώδη, αλλά ταυτόχρονα επικοινωνιακό, είναι, μεταξύ άλλων, μεταφραστής του βιβλίου «Μπουσίντο: Ο κώδικας των σαμουράι».

Προς τιμήν του, ουδέποτε υπήρξε comme il faut. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να κυκλοφορεί με την αγαπημένη του Harley (συνήθως άνευ κράνους, για να μη χαλάσει η κόμη), αλλά και να πορεύεται, ως μοναχικός καβαλάρης, κόντρα στην κομματική γραμμή, ειδικά αν βρισκόταν σε κάποιο πόστο που δεν υπηρετούσε τις φιλοδοξίες του. Στα χιλιοτραγουδισμένα (από τον ίδιο) προσόντα του, συγκαταλέγεται και η παθολογική αγάπη για τις κόρες του, για τις οποίες παλαιότερα δήλωνε στενοχωρημένος, επειδή «δεν θα ξεπεράσουν ποτέ τον πατέρα τους». Την αγάπη αυτή την έχει αποδείξει έμπρακτα και με τροπολογίες στη Βουλή…

Του πραίτορα

Ηταν πραγματικά συγκινητικός, ένας μονόλογος ο οποίος θα μπορούσε κάλλιστα το καλοκαίρι να ανεβεί και στην Επίδαυρο. «Επικαλούμαι την κατάσταση της ανάγκης να μη σας πληρώσω, κύριοι τροϊκανοί, γιατί θα μου πεθάνει το παιδί, θα μου πεθάνει ο λαός» είπε ο Βύρων Πολύδωρας, καταψήφισε το νομοσχέδιο για τον ενιαίο φόρο ιδιοκτησίας ακινήτων και διαγράφηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ. Τουλάχιστον για τη θυγατέρα του, όπως λένε οι κακεντρεχείς, δεν θα πρέπει να ανησυχεί. Μέσα σε 24 ώρες, όσο ήταν πρόεδρος της Βουλής, είχε καταφέρει να τη διορίσει σε οργανική θέση μετακλητού υπαλλήλου, στο γραφείο του. Και σε όσους τον κατηγόρησαν για την προφανή αυθαιρεσία, έστελνε ένα βιβλίο με ακατάληπτους χρησμούς που κατέληγαν στο «δεν μετανιώνω για τίποτα».

Μάλλον δεν ανήκει στους πολιτικούς που αυτή τη στιγμή δικαιούνται να εκφέρουν τόσο μεγαλόσχημες απόψεις. Φυσικά, εφόσον εκλέχθηκε, πρέπει να ψηφίζει κατά συνείδηση, όμως, είτε έπραξε σωστά είτε όχι καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο, καλό θα ήταν να αφήσει τα μεγάλα λόγια σε πιο «αθώους» πολιτικούς. Για πολλούς, η λογική του βολέματος ημετέρων, όπως για παράδειγμα της δικής του περίφημης «Αστυνομίας της οικολογίας», ήταν ένας από τους παράγοντες που μας οδήγησαν ως εδώ.

Το ευτυχές γεγονός για τον ίδιο είναι ότι οι περισσότεροι μένουν στο γραφικό της υπόθεσης. Γελώντας με τα βιντεάκια των δηλώσεών του περί «στρατηγού ανέμου» και «ασύμμετρης απειλής», ξεχνούν το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υπουργού Δημόσιας Τάξης η μισή Ελλάδα κάηκε, εξαιτίας της πρωτοφανούς αδράνειας του κρατικού μηχανισμού. Επιπλέον, ο κύριος Πολύδωρας κατάφερε με μια πραγματικά περίτεχνη μεθοδολογία να πολώσει την κατάσταση που οδήγησε, εκτός των άλλων, σε μια πρωτοφανή έξαρση της αστυνομικής βίας, διχάζοντας ακόμη και τα ίδια τα στελέχη της Αστυνομίας. Οι επικριτές του λένε ότι οι «πραίτορες» του υπουργού μάς οδήγησαν στην «υπόθεση της ζαρντινιέρας», στις ντροπιαστικές εικόνες από το ΑΤ της Ομόνοιας και, σύμφωνα με αναλυτές, σε κάποιον βαθμό, η όλη τεταμένη ατμόσφαιρα κορυφώθηκε με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το 2008, η οποία πρέπει να σημειωθεί ότι δεν έγινε επί υπουργίας του.

Κανείς, ωστόσο, δεν πρέπει να ανησυχεί για το πολιτικό μέλλον του κυρίου Πολύδωρα, καθώς εμφανίζεται έτοιμος να ιδρύσει νέο κόμμα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ακόμη και αν τελικά το εγχείρημα δεν ευοδωθεί, ο αρχαιολάτρης πολιτικός πάντα θα μπορεί να βρει μια στοργική αγκαλιά στους Ανεξάρτητους Ελληνες. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, και το φλερτ με τη Χρυσή Αυγή. Ενα είναι σίγουρο: ο σαμουράι θα επιστρέψει.

Αδέκαστη

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014