Μικρός έπαιζε κιθάρα. Οπως και πολλά παιδιά της γενιάς του, ο Θανάσης Αλατάς είχε βρει μέσα από τη μουσική έναν τρόπο να εκφράζεται. Μαζί με τρεις φίλους, τους Νίκο Γράψα, Μαρίνο Γιαμαλάκη και Χρήστο Βλαχάκη, έφτιαξαν το δικό τους συγκρότημα. Τραγούδια, πειραματισμοί, ξενύχτια. Η μουσική ήταν χόμπι και αυτό θα παρέμενε. «Γράφαμε τα τραγούδια όχι για να ακουστούν, αλλά για να αποτυπώσουμε τις στιγμές που ζούσαμε» εξηγεί ο ίδιος. Η καθημερινότητα είχε τις δικές της απαιτήσεις: ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και το σκίτσο, το συγκρότημα πέρασε σε δεύτερη μοίρα, μέχρι που διαλύθηκε. Πρόλαβαν ωστόσο να βγάλουν ένα δίσκο («Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης») τον Ιανουάριο του 1976, τον οποίο ο ίδιος έβλεπε σαν παιδί του.Παρ’ ότι ερασιτεχνικός, έκανε τον γύρο του κόσμου καθώς η μουσική, η ατμόσφαιρα και το αντεργκράουντ στοιχείο του επέτρεψαν να μιλήσει στη γλώσσα των απανταχού συλλεκτών.

Τον Ιούλιο του 2009 η οικονομική κρίση χτυπά την πόρτα του με τη μορφή της ανεργίας, ωστόσο ένα τηλεφώνημα από την Αμερική κάνει κυριολεκτικά το όνειρο πραγματικότητα. Τον πληροφορούν ότι κάποιος καλλιτέχνης αναζητεί τον Θανάση Αλατά «για τη δουλειά μιας κοπέλας». Η έκπληξη μεγαλώνει όταν μετά τη συμφωνία αποκαλύπτεται ότι ο «κάποιος καλλιτέχνης» είναι ο Jay-Z, ο οποίος μετά τους Beatles και τους Doors «σαμπλάρει» το νεανικό τραγούδι του Αλατά «Κάποια μέρα στην Αθήνα».

Λίγες μέρες αργότερα, το τηλέφωνο ξαναχτυπά και ακούγεται μια γυναικεία φωνή με την υπόκρουση της κιθάρας. Η Rihanna; Ο γιος του αναρωτιέται, αφού η χροιά του φαίνεται γνωστή. Επισήμως πια ένας από τους πέντε συνθέτες του κομματιού «Run Τhis Τown», ο Αλατάς κάθεται στον καναπέ του και βλέπει για πρώτη φορά το βιντεοκλίπ με τις δικές του νότες και τη διεθνή ντίβα να τις ντύνει με τη φωνή της. Αντιλαμβάνεται, μάλιστα, ότι ο Jay-Z έχει δανειστεί και την ατμόσφαιρα του τραγουδιού που μιλούσε για τη ζωή στην Αθήνα, προσαρμόζοντάς τη στην καθημερινότητα του Μπρούκλιν. Στο τέλος του 2009 καταφθάνει η ανακοίνωση για την υποψηφιότητα του έλληνα συνθέτη στα 52α βραβεία Grammy και τα υπόλοιπα είναι πλέον ιστορία, αφού τα δύο χρυσά βραβεία – ένα στην κατηγορία καλύτερου τραγουδιού συνεργαζόμενων καλλιτεχνών και ένα για την καλύτερη σύνθεση ραπ τραγουδιού- θα συνοδεύουν για πάντα την ιδέα του. Σήμερα, ο Θανάσης Αλατάς επιμένει πως «αν κάτι γίνει με αγάπη, θα αποδώσει». Εστω κι αν χρειαστεί να περάσουν τρεις ολόκληρες δεκαετίες.

*Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιανουαρίου 2014