Οσοι παρευρέθησαν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου την Παρασκευή πρέπει να αγαπούσαν πολύ την τέχνη. Αψήφησαν όχι μόνο τον πρωτοφανή καύσωνα αλλά και την πυρκαϊά στο δάσος του Σοφικού προκειμένου να παρακολουθήσουν την παράσταση της αριστοφανικής κωμωδίας «Αχαρνής» με τον Θανάση Βέγγο.
Η ημέρα της πρεμιέρας των σημαντικότερων θεατρικών εκδηλώσεων του καλοκαιριού κυριαρχήθηκε από ένα έντονο στοιχείο περιπέτειας αλλά και ταλαιπωρίας (ανάλογα με τις αντοχές του καθενός). Οσοι ξεκίνησαν από το σπίτι τους αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν την κόλαση της διαδρομής (σαν τον αφηγητή του Δάντη στη «Θεία Κωμωδία») βρέθηκαν προ δυσάρεστης εκπλήξεως όταν συνειδητοποίησαν ότι ο μόνος ελεύθερος δρόμος προς Επίδαυρο ήταν εκείνος που περνούσε από το… Αργος! Η παράκαμψη ήταν αρκετά χρονοβόρα: απόδειξη ότι ένα μεγάλο μέρος των θεατών έφθασαν στο θέατρο καθυστερημένοι και η παράσταση δεν κατάφερε να αρχίσει πριν από τις 9.45 μ.μ. (αντί για τις 9 μ.μ.).
Μια έντονη αίσθηση ανυπομονησίας ήταν διάχυτη στον αέρα. Πολλοί αναρωτιούνταν μήπως η παράσταση ακυρωθεί. Οι προνοητικοί (εκείνοι δηλαδή που είχαν ακούσει για τη φωτιά και ξεκίνησαν εγκαίρως) άρχισαν ελαφρώς να δυσανασχετούν γύρω στις 9.20 μ.μ., οπότε αποφάσισαν να κάνουν χρήση ενός αρχαιότατου εθίμου σε ένδειξη της ανυπομονησίας τους. Τα χειροκροτήματά τους όμως δεν έφεραν άμεσο αποτέλεσμα (την εκκίνηση της παράστασης, δηλαδή). Ο σκηνοθέτης Γιώργος Μιχαηλίδης στάθηκε τότε στη μέση της ορχήστρας και παρακάλεσε το κοινό να κάνει υπομονή γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες του, «τέσσερις χιλιάδες αυτοκίνητα έχουν εγκλωβισθεί λόγω της φωτιάς και θα ήταν κρίμα να μην τους περιμένουμε».
Ετσι και έγινε φυσικά. Οταν χαμήλωσαν τα φώτα, ο θίασος έκανε μια δυναμική είσοδο επί σκηνής συνοδευόμενος από τη μουσική του Θόδωρου Αντωνίου. Η κατευναστική επιρροή του μουσικοχορευτικού θεάματος υπήρξε άμεση: η διάθεση των θεατών γνώρισε μια άμεση βελτίωση. Ο Θανάσης Βέγγος ως Δικαιόπολις ήταν ο αδιαμφισβήτητος ήρωας της βραδιάς, πράγμα που φάνηκε από την αρχή: δεν πρόλαβε να ανοίξει το στόμα του για να βγάλει ένα απλό βογγητό και το κοινό ξεκαρδίστηκε. Ο Βέγγος έφερε το βάρος ολόκληρης της παράστασης στις πλάτες του με άνεση και φυσικότητα. Ολοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί (Κ. Πανουργιάς, Δ. Γιαννόπουλος, Σ. Μπιμπίλας, Δ. Πιατάς, Ν. Καραγέωργος, Θ. Μπογιατζής, Σ. Βούτος, Φ. Μακρής, Γ. Σταυρόπουλος ) περιστρέφονταν γύρω από τη μορφή του μεγάλου κωμικού που τους τροφοδότησε ακούραστα μέχρι τέλους.
Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Αγνής Ντούτση ήταν εμπνευσμένα από το βενετσιάνικο Καρναβάλι και έδωσαν μια ιδιαίτερη αίσθηση ευρηματικότητας στην παράσταση. Η μουσική του Θόδωρου Αντωνίου και οι χορογραφίες της Δόνης Μιχαηλίδη δεν επεφύλασσαν ιδιαίτερες εκπλήξεις, εξυπηρέτησαν όμως με επιτυχία τις προθέσεις της παράστασης.
Η μετάφραση του Παύλου Μάτεσι και η σκηνοθεσία του Γιώργου Μιχαηλίδη έμειναν πιστές στο αριστοφανικό πνεύμα, το οποίο προσάρμοσαν διακριτικά στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Η παράσταση τελείωσε τα μεσάνυχτα (κράτησε δηλαδή περίπου δύο ώρες και ένα τέταρτο). Τα χειροκροτήματα ήταν θερμά και το κοινό αντάμειψε περισσότερο από όλους τον Θανάση Βέγγο. Οποιαδήποτε αίσθηση κόπωσης υποχώρησε ως το τέλος της βραδιάς. Η ταλαιπωρία που είχε προηγηθεί (αν και κατά τη διάρκεια η θερμοκρασία κινήθηκε σε κανονικά επίπεδα) θα μείνει στη μνήμη των περισσότερων ως μια συναρπαστική περιπέτεια.
Από την άλλη, οι δυσμενείς συνθήκες δεν επέτρεψαν σε μια μεγάλη μερίδα επωνύμων να τιμήσουν με την εμφάνισή τους την πρεμιέρα του Φεστιβάλ της Επιδαύρου (π.χ. πολλοί σχολίασαν αρνητικά την απουσία του υπουργού Πολιτισμού κ. Ευάγγελου Βενιζέλου). Ετσι οι μόνοι που παρευρέθησαν ήταν οι ηθοποιοί Λάκης Λαζόπουλος και Γιώργος Μιχαλακόπουλος, οι πολιτικοί Φραγκίσκος Παπαδέλης και Αχιλλέας Καραμανλής και ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος.
Η παράσταση θα συνεχίσει την πορεία της μέσα στην εβδομάδα, αρχικά στο Θέατρο των Βράχων, στον Βύρωνα (αύριο και μεθαύριο), και στη συνέχεια στο Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς, στο Πολύδροσο (Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο).
