Λιτλ Ροκ

Κυριακή, πολύ νωρίς το πρωί. Στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου που έχουμε νοικιάσει ένας τοπικός σταθμός παίζει τραγούδια με βιβλικά θέματα. Η ροή του προγράμματος διακόπτεται κάθε λίγο και λιγάκι από τη φωνή του εκφωνητή που υπενθυμίζει «Jesus is love» και «Need a lifeguard? He walks on water» – «Ο Ιησούς είναι αγάπη», «Χρειάζεστε ναυαγοσώστη; (Εκείνος) περπατάει πάνω στο νερό». Διασχίζουμε το Αρκάνσας, μια Πολιτεία με πολύ έντονο θρησκευτικό συναίσθημα και με βαθιές ρίζες στη χριστιανική παράδοση.

Ενώ μετράμε έξω από το παράθυρο όμορφα σπίτια με αμερικανικές σημαίες και δεκάδες μικρές και μεγαλύτερες εκκλησίες ανάμεσά τους, γκουγκλάρουμε και διαβάζουμε: «Το Αρκάνσας ανήκει στη λεγόμενη “Bible Belt”, δηλαδή στη ζώνη Πολιτειών όπου ο Χριστιανισμός κυριαρχεί τόσο κοινωνικά όσο και πολιτισμικά. Περίπου το 79% των ενηλίκων δηλώνουν Χριστιανοί, με μεγάλη πλειονότητα να είναι Προτεστάντες, Βαπτιστές, Μεθοδιστές, Πρεσβυτεριανοί – οι Ρωμαιοκαθολικοί αποτελούν μικρότερο αλλά ιστορικά σημαντικό μέρος της θρησκευτικής ταυτότητας της Πολιτείας.

Περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους δηλώνουν ότι πηγαίνουν στην εκκλησία τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ποσοστό που είναι από τα υψηλότερα στη χώρα – μόνο η Γιούτα και το Μισισίπι έχουν υψηλότερα ποσοστά. Στο Αρκάνσας υπάρχουν περίπου 4.950 εκκλησίες, αριθμός πολύ μεγάλος για τον πληθυσμό της Πολιτείας».

Η μία εκκλησία λοιπόν να διαδέχεται την άλλη, μια ηλικιωμένη κυρία που ποτίζει τα λουλούδια στην ξύλινη βεράντα της, η άσφαλτος που γυαλίζει από τη νυχτερινή υγρασία, τα ψηλά δέντρα αριστερά και δεξιά στον δρόμο, οι τεράστιες πινακίδες με διαφημίσεις δικηγόρων που υπόσχονται πως περαιώνουν με επιτυχία ακόμα και τις πιο δύσκολες υποθέσεις (ποιος από εσάς παρακολουθούσε το «Better Call Saul»;), ένας άνδρας που κόβει το γκαζόν του με ένα θορυβώδες ηλεκτρικό δρεπάνι…

Ολες οι εικόνες που «έτρεχαν» έξω από τα παράθυρά μας, παρέπεμπαν σε ταινίες που είχαμε δει στο παρελθόν στον κινηματογράφο, έμοιαζαν γνώριμες, στην πραγματικότητα όμως ήταν εντελώς καινούργιες. Αυτή τη φορά δεν παρακολουθούσαμε μία ακόμη αμερικανική ταινία, παίρναμε και εμείς μέρος στην ταινία, με το αυτοκίνητό μας να μας οδηγεί στη μικρή, όπως τη θέλει και το όνομά της, πρωτεύουσα του Αρκάνσας, στο Λιτλ Ροκ.

Στην πόλη – την οποία ονόμασε έτσι το 1722 ο γάλλος εξερευνητής Ζαν-Μπατίστ Μπενάρ ντε λα Αρπ από έναν μικρό βραχώδη σχηματισμό («La Petite Roche») που ξεχώριζε στις όχθες του ποταμού Αρκανσο – μας υποδέχεται εκείνη η παράξενη, πηχτή σιωπή των κυριακάτικων πρωινών. Οι δρόμοι ήσυχοι και άδειοι. Στρίβουμε προς το ποτάμι και αφήνουμε το αυτοκίνητο κοντά στο Arkansas River Trail.

Πράγματι, αν υπάρχει ένας καλός τρόπος να γνωρίσεις το Λιτλ Ροκ, είναι να ξεκινήσεις από εκεί, από τον παραποτάμιο περίπατο. Πρόκειται για ένα μονοπάτι που διασχίζει σχεδόν τριάντα χιλιόμετρα συντροφεύοντας τον ποταμό Αρκανσο, περνώντας κάτω από γέφυρες, δίπλα από πάρκα, μέσα από μικρές υπαίθριες γλυπτοθήκες και από σημεία όπου οι ντόπιοι σταματούν για να απολαύσουν τον καφέ τους και τη θέα.

Σιγά-σιγά, όσο ο ήλιος ανεβαίνει, κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτοι ποδηλάτες και πεζοπόροι – λίγοι, ελάχιστοι, μη φανταστείτε πλήθη, ο νωχελικός Νότος μάλλον δεν περιλαμβάνει στην κουλτούρα του τους φυσιολατρικούς περιπάτους. Φθάνουμε κοντά στην Big Dam Bridge, τη μεγαλύτερη πεζογέφυρα της Βόρειας Αμερικής, που ενώνει τις δύο όχθες. Το Riverfront Park απλώνεται μπροστά μας σαν καταπράσινη όαση, με γλυπτά διάσπαρτα ανάμεσα στα δέντρα, ένα υπαίθριο θέατρο, μικρές λίμνες και σιντριβάνια. Μια πόλη χτισμένη μέσα στη φύση!

Συνεχίζουμε προς τη River Market District, την καρδιά του ιστορικού κέντρου με τα café, τα εστιατόρια και τα λογής-λογής καταστήματα. Το Ottenheimer Market Hall είναι ένα παλιό βιομηχανικό κτίριο που σήμερα φιλοξενεί πάγκους με τοπικά προϊόντα, street food και φρέσκο καφέ. Εκεί το μεσημέρι θα απολαύσουμε πεντανόστιμο μπρίσκετ (μαριναρισμένο, σιγοψημένο και σιγοκαπνισμένο μοσχαρίσιο στήθος) και pulled pork σάντουιτς (καπνισμένο χοιρινό «μαδημένο» και σερβιρισμένο μέσα σε ψωμί). Το παρακείμενο Museum of Discovery είναι ένα διαδραστικό μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας, δημοφιλές σε οικογένειες με παιδιά.

Κατευθυνόμαστε προς τη William J. Clinton Presidential Library and Museum. Το εντυπωσιακό γυάλινο κτίριο απλώνεται πάνω από το ποτάμι σαν διαστημόπλοιο που μόλις έφτασε στη Γη. Στο εσωτερικό του, ολόκληρη η προεδρική θητεία του Μπιλ Κλίντον, ο οποίος γεννήθηκε στο Χόουπ του Αρκάνσας το 1946, μεγάλωσε στο Χοτ Σπρινγκς (το θέρετρο με τις θερμές πηγές που βρίσκεται μία ώρα με το αυτοκίνητο από το Λιτλ Ροκ) και ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του από το Λιτλ Ροκ όταν το 1978, στα 32 του χρόνια, εξελέγη κυβερνήτης του Αρκάνσας – ο νεότερος κυβερνήτης αμερικανικής Πολιτείας εκείνη την εποχή.

Από εκεί, περπατάμε ως το Old State House Museum, το πρώτο Καπιτώλιο της Πολιτείας στο οποίο έζησε για ένα διάστημα η οικογένεια Κλίντον – στο Λιτλ Ροκ γεννήθηκε και η Τσέλσι, η μονάκριβη κόρη του Μπιλ και της Χίλαρι. Στύλοι δωρικοί, πρόσοψη ελληνιστική, λευκά μάρμαρα και στο εσωτερικό, εκθέματα για την πολιτική ιστορία του Αρκάνσας, αλλά και για τις μικρές ιστορίες ανθρώπων που σημάδεψαν την πόλη.

Συνεχίζουμε τις βόλτες μας στους φαρδείς δρόμους με τα χαμηλά κυρίως κτίρια – το Λιτλ Ροκ είναι μια μικρή επαρχιακή πόλη με ειδυλλιακές γειτονιές και πολύ λίγους ουρανοξύστες στο κέντρο της. Φθάνουμε σε ένα από τα πιο φορτισμένα σημεία της αμερικανικής Ιστορίας, στο Little Rock Central High School National Historic Site. Εδώ, το 1957, εννέα μαύροι μαθητές και μαθήτριες – οι περίφημοι «Little Rock Nine» – μπήκαν για πρώτη φορά σε σχολείο που έως τότε φιλοξενούσε αποκλειστικά λευκούς μαθητές, αψηφώντας τον ρατσισμό και τις απειλές.

Ο κυβερνήτης Ορβαλ Φόμπους κάλεσε την Εθνοφρουρά για να εμποδίσει την είσοδό τους, και ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουζερ αναγκάστηκε να στείλει την 101η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία για να τους συνοδεύσει και να τους προστατεύσει από το αγριεμένο πλήθος. Δίπλα λειτουργεί το Little Rock Central High School National Historic Site Visitor Center, ένα μικρό αλλά συγκλονιστικό μουσείο που αφηγείται το ιστορικό γεγονός και άλλες σελίδες από τον αγώνα των Αφροαμερικανών για ισότητα και ελευθερία.

Το δε κτίριο όπου στεγάζεται το σχολείο θεωρείται, δικαίως, ένα από τα ομορφότερα σχολεία των ΗΠΑ. («Το Testament: The Little Rock Nine Monument», μια γλυπτική σύνθεση με τα, σε φυσικό μέγεθος, αγάλματα των παιδιών που προσέρχονται για το πρώτο μάθημα, βρίσκεται μπροστά στο νέο κτίριο του Πολιτειακού Καπιτωλίου του Αρκάνσας.)

Ενδιαφέρουσα η έκθεση αλλά και το σύγχρονο κτίριο του Arkansas Museum of Fine Arts, του οποίου η συλλογή περιλαμβάνει έργα σημαντικών αμερικανών και ευρωπαίων ζωγράφων. Ησυχη και γραφική η γειτονιά με τις διώροφες μονοκατοικίες, η MacArthur Park Historic District, γύρω από το μουσείο. Εξω από την πόλη, το Pinnacle Mountain State Park σε καλεί να το περπατήσεις: Πράσινο παντού και μονοπάτια που ελίσσονται ανάμεσα σε δάση και ποτάμια. Το εντυπωσιακό Ορος Πίνακλ προσφέρει δύο κύριες διαδρομές προς την κορυφή (West Summit και East Summit) με πανοραμική θέα στον ποταμό Αρκανσο, τη λίμνη Μαουμέλ και τα Ορη Γουάσιτα. Η ανάβαση θεωρείται απαιτητική και ανταμείβει με ανεμπόδιστη θέα της περιοχής. Στον Little Maumelle River μπορεί κανείς να κάνει καγιάκ ή κανό.

Επιστρέφουμε στην πόλη ενώ πέφτει η νύχτα. Ο ποταμός αντανακλά τα πρώτα φώτα σαν να θέλει να σε γοητεύσει και να σε κρατήσει λίγο παραπάνω. Τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος είναι μαγικά στην παλιά γέφυρα πίσω από την Προεδρική Βιβλιοθήκη Κλίντον. Μια παρέα απολαμβάνει τη στιγμή τρώγοντας φρεσκοψημένα ντόνατς και ακούγοντας δυνατά μουσική από ένα φορητό ηχείο. Η μυρωδιά της καμένης ζάχαρης μπερδεύεται με τη βαριά, υγρή οσμή του ποταμού που κυλάει και των καλαμιών και των βούρλων που δακρύζουν γέρνοντας πάνω από το νερό.

Μια ανδρική φωνή ερμηνεύει ένα παλιό τραγούδι: «Σου αγόρασα ένα ωραίο παλτό για τα Χριστούγεννα/ και ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι,/ και τώρα έχεις το θράσος να μου πεις/ ότι η αγάπη μου δεν σημαίνει τίποτα». Ανοίγουμε στα κινητά τηλέφωνά μας βιαστικά το Shazam – την εφαρμογή που αναγνωρίζει κάθε τραγούδι που ακούγεται και σου δίνει πληροφορίες για τον τίτλο, τον καλλιτέχνη που το ερμηνεύει, τους στίχους του κ.λπ. – και το αναζητούμε: Είναι το electric blues τραγούδι «Down Don’t Bother Me» του Αλμπερτ Κινγκ. To Λιτλ Ροκ βυθίζεται σιγά-σιγά στο σκοτάδι, η μουσική εξακολουθεί να ακούγεται, και εμείς παίρνουμε τον δρόμο προς το ξενοδοχείο μας. Ηταν μια πολύ γεμάτη ημέρα!