Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπου οι ομάδες επενδύουν τόσο σε ταλέντο όσο και σε εικόνα, η περίπτωση του Τζέι Τζέι Γκάμπριελ, που είναι γνωστός και ως «Μικρός Μέσι» (Kid Messi), αποκαλύπτει τα όρια μεταξύ του ποδοσφαιρικού μύθου και στη σκληρή πραγματικότητα της διαχείρισης ενός παιδιού – θαύματος.

Ο 14χρονος βρετανός εξτρέμ, προϊόν ήδη τεσσάρων ακαδημιών, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ελπίδες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για να τον «κλειδώσει» σε ένα σχέδιο σταδιακής ένταξης στην πρώτη ομάδα, αφού φήμες τον ήθελαν να βρίσκεται στα πλάνα και της Μπαρτσελόνα.

Αν και το όνομα του Τζέι Τζέι Γκάμπριελ είναι ακόμη άγνωστο στους περισσότερους, τα βίντεο με τις επιδόσεις του από την ηλικία των 7 ετών έχουν γίνει viral. Ντρίμπλες, κόλπα και εξωπραγματικός έλεγχος της μπάλας ήταν τα στοιχεία που του χάρισαν το προσωνύμιο «Kid Messi» στα social media.

Η Nike τον «μάρκαρε» από το δημοτικό, ενώ η Γιουνάιτεντ τον χρησιμοποίησε ήδη στην ομάδα κάτω των 18 ετών. Παρότι αντιμετώπισε παιδιά τρία και τέσσερα χρόνια μεγαλύτερά του, πρόλαβε να πετύχει δύο γκολ και να μοιράσει μία ασίστ.

Ο ρόλος της οικογένειας

Η οικογένεια παίζει κρίσιμο ρόλο. Ο πατέρας του, Τζο Ο’Κιάρουλ, πρώην διεθνής της Ιρλανδίας, άλλαξε επίσημα το επώνυμο της οικογένειας σε Γκάμπριελ, επιδιώκοντας ένα όνομα με πιο «λαμπερό» προφίλ, εμπνευσμένος τόσο από θρησκευτικά όσο και από… εμπορικά κριτήρια. Από νωρίς διαχειρίζεται τη διατροφή, την προπόνηση και τις διαπραγματεύσεις του γιου του σαν επαγγελματία, μετατρέποντας τον Τζέι Τζέι σε πλήρως αφοσιωμένο ποδοσφαιριστή προτού καν μπει στο λύκειο.

Σύμφωνα με ανθρώπους της Μάντσεστερ, ο γεννημένος τον Οκτώβριο του 2010 Γκάμπριελ θυμίζει περισσότερο νεαρό Νεϊμάρ παρά Μέσι – εκρηκτικός εξτρέμ με έφεση στο ένας εναντίον ενός, άγνοια κινδύνου και έφεση στο γκολ. Συμπαίκτης του και φίλος του είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο Τζούνιορ, με τον οποίο μοιράζονταν την επίθεση και… ενθύμια από τον ίδιο τον πορτογάλο σταρ.

Τα αστέρια που έσβησαν

Η ιστορία, ωστόσο, είναι γεμάτη παιδιά – θαύματα που έσβησαν προτού καν λάμψουν. Όπως ο Ρέιν Ντέιβις, το πρώτο ποδοσφαιρικό φαινόμενο του YouTube το 2007, που κατέληξε να εγκαταλείψει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο πριν από τα 22.

Ποιος ξεχνάει τον Φρέντι Αντού, που έγινε στα 14 του ο νεαρότερος επαγγελματίας αθλητής στις ΗΠΑ, για να γίνει ο απόλυτος γυρολόγος (πέρασε για λίγο και από τη Θεσσαλονίκη για τον Άρη), χωρίς ποτέ να ανταποκριθεί στο πολλά υποσχόμενο παιχνίδι του όσο ήταν ανήλικος.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η υπερπροβολή, αλλά και η έλλειψη δομικής υποστήριξης, το βάρος των προσδοκιών και τα «λάθος χέρια» που συχνά διαχειρίζονται αυτά τα παιδιά. Η περίπτωση του Σόνι Πάικ, του άγγλου «Μαραντόνα», που στα 17 είχε φτάσει σε αυτοκτονικό ιδεασμό λόγω της πίεσης, είναι ακόμα πιο σκληρό παράδειγμα.

Είναι ο επόμενος Μέσι;

Πάντως, τα δείγματα του Τζέι Τζέι Γκάμπριελ είναι όντως ξεχωριστά. Αλλά το ταλέντο είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό της εξίσωσης. Για να φτάσει στην κορυφή, θα χρειαστεί και ψυχική ανθεκτικότητα, σωστό περιβάλλον, σωστούς ανθρώπους και – όπως αποδεικνύει η Ιστορία – μια δόση τύχης.

Οι φίλαθλοι, οι φιλόδοξοι γονείς, οι μάνατζερ και το ίδιο το ποδόσφαιρο έχουν την τάση να ανακαλύπτουν αναρίθμητους «επόμενους Μέσι» και «καινούργιους Ρονάλντο», αλλά ελάχιστοι δικαιώνουν τις προβλέψεις.

Σε κάθε περίπτωση, σημειώστε το όνομα «Τζέι Τζέι Γκάμπριελ». Και σε πέντε χρόνια θα ξέρουμε αν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες ή αν ήταν άλλο ένα «θαύμα του YouTube».