Η ερώτηση που κυκλοφορεί εδώ και λίγες ημέρες στους κύκλους των φιλάθλων και των ειδικών είναι απλή: αφού ξόδεψε δισεκατομμύρια για τρεις ντουζίνες ποδοσφαιριστές, ο Τοντ Μπόελι, ιδιοκτήτης της Τσέλσι, γιατί προσλαμβάνει έναν παίκτη του ράγκμπι; Για την ακρίβεια, πρόκειται για 1,281 δισεκατομμύρια ευρώ σε τρεις σεζόν, χωρίς να υπολογίζονται μισθοί και προμήθειες, για την αγορά 34 ποδοσφαιριστών, εκ των οποίων οι 13 έχουν ήδη αποχωρήσει. Και ο Γουίλι Ίσα δεν έρχεται στους «μπλε» για να παίξει ράγκμπι, αλλά για να γίνει στέλεχος.

Μόνο που όλα έγιναν τόσο ξαφνικά που ο κόσμος δυσκολεύεται να το πιστέψει: ο 36χρονος Ίσα υπέγραψε τον Οκτώβριο νέο συμβόλαιο με τους Γουίγκαν Γουόριορς ως αθλητής, ένα έτος συν οψιόν για ένα ακόμη, και στα τέλη Ιανουαρίου ανακοινώνει ξαφνικά ότι εγκαταλείπει τον σύλλογο και το ράγκμπι για να αδράξει μια νέα επαγγελματική ευκαιρία.

Είναι αλήθεια ότι προερχόταν από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό: εννέα μήνες εκτός λόγω ενός αστραγάλου που είχε συνθλιβεί από τάκλιν αντιπάλου, αλλά είχε αρχίσει να προπονείται με ζήλο και κανείς δεν το περίμενε. Η ανακοίνωση ήταν ασυνήθιστη, καθώς μιλάμε για ένα είδωλο του συλλόγου, τον ηγέτη των «Τσέρι εντ Γουάιτ», με τον οποίο είχε ξεκινήσει την ένατη συνεχόμενη σεζόν και είχε κατακτήσει 4 βρετανικά πρωταθλήματα, 3 League Leaders’ Shield, ένα Challenge Cup και δύο World Cup Challenge.

Με άλλα λόγια, θα ήταν σαν να άδειαζαν ξαφνικά τα ντουλάπια τους στην Μπάγερν και τη Λέστερ οι Μίλερ και Βάρντι, να αποχαιρετούσαν τους φιλάθλους με μια ανακοίνωση και να άρχιζαν να κάνουν κάτι άλλο εκτός από το να βάζουν γκολ.

Μονόδρομος

Ούτε ο Ίσα είναι ένας συνηθισμένος τύπος. Γιος αγροτών από τη Σαμόα, γεννημένος στη Νέα Ζηλανδία, έζησε στο Σίδνεϊ και κατάλαβε από μικρός ότι το ράγκμπι δεν ήταν για αυτόν μόνο μια κληρονομιά, αλλά και ο μόνος τρόπος να αναδειχθεί. Με σωματική διάπλαση ιδανική για το άθλημά του, 1,85 ύψος και 100 κιλά μύες, βρήκε μια θέση στις ακαδημίες των Πένριθ Πάνθερς χωρίς μεγάλες ελπίδες.

Στα 19 του, όμως, ένας βασικός παίκτης τραυματίστηκε. Πήγαν και πήραν τον Γουίλι ενώ έπαιζε στο πρώτο μισό ενός αγώνα των αναπληρωματικών, τον έβγαλαν και τον πήγαν στο άλλο γήπεδο, του έδωσαν μια φανέλα και τον έβαλαν να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο των μεγάλων. Eκανε εξαιρετική εμφάνιση και, κατά συνέπεια, απέκτησε «όνομα».

Δύο χρόνια αργότερα του προσέφεραν ένα μονοετές συμβόλαιο στην Αγγλία. Ήταν ένα άλμα στο κενό, αλλά δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά: διέσχισε τον κόσμο, του άλλαξαν θέση (από κεντρικός σε «δεύτερη γραμμή») και έκανε πατρίδα του αυτή τη χώρα που πριν είχε δει μόνο στις ταινίες.

Επιπλέον, στο Γουίγκαν έγινε ηγέτης, στήριγμα του συλλόγου, δυνατός στο γήπεδο και δυνατός εκτός, χαμογελαστός ακόμα και στις δυσκολίες, δημόσιο πρόσωπο που έκανε προπονήσεις με παιδιά και σταματούσε να μιλήσει με τους φιλάθλους, αυτός που όλοι ανέφεραν ως παράδειγμα προς μίμηση, άνθρωπος απόλυτης αφοσίωσης.

Είχε ακούσει για το ποδόσφαιρο για πρώτη φορά από έναν προπονητή φυσικής κατάστασης στην Αυστραλία που φορούσε μια φανέλα της Άρσεναλ: ρώτησε τι ήταν αυτό και η εξήγηση του άνοιξε έναν κόσμο. Στη συνέχεια, το άθλημα με τη στρογγυλή μπάλα μπήκε στο σπίτι του: παντρεύτηκε την Τζέμα Μπόνερ, αμυντικό της Λίβερπουλ και διεθνή με την Eθνική Αγγλίας.

Προσαρμογή

Ναι, αλλά παραμένει το βασικό ερώτημα: τι πάει να κάνει ένας παίκτης του ράγκμπι σε μια ποδοσφαιρική ομάδα; Στα χαρτιά, ο ρόλος του είναι αυτός του «υπεύθυνου υποστήριξης και ανάπτυξης παικτών», μια ονομασία που μπορεί να σημαίνει τα πάντα και τίποτα.

Στην πράξη, ο Ίσα έχει την αποστολή να «δέσει» τον σύλλογο, να βελτιώσει τις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ παικτών και προσωπικού, να βοηθήσει όποιον έχει ανάγκη να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο, πολιτιστικό ή αθλητικό, όπως έκανε ο ίδιος που ως αθλητής μεγιστοποίησε τις δυνατότητές του ακριβώς χάρη στην ικανότητά του να προσαρμόζεται γρήγορα σε νέες και διαφορετικές καταστάσεις.

Όσοι γνωρίζουν την Τσέλσι δεν εκπλήσσονται, γιατί ο Μπόελι δεν αγόρασε μόνο ποδοσφαιριστές, αλλά και μέλη του προσωπικού και πολλοί από αυτούς έχουν εμπειρία με την οβάλ μπάλα. Ο επικεφαλής του ιατρικού προσωπικού Κρεγκ Ρόμπερτς είχε τον ίδιο ρόλο στην εθνική ομάδα ράγκμπι της Νότιας Αφρικής, για παράδειγμα, και ο επικεφαλής των φυσιοθεραπευτών Μέιριον Τζόουνς προέρχεται από την εθνική ομάδα της Αγγλίας: η λογική είναι (επίσης) η εμπειρία στην αντιμετώπιση τραυματισμών από επαφή, που στο ράγκμπι είναι πιο συχνοί από ό,τι στο ποδόσφαιρο (όπου οι τραυματισμοί προκαλούνται κυρίως από υπερπροπόνηση) και η προσπάθεια μείωσης των χρόνων αποκατάστασης.

Στη συνέχεια, υπάρχει ο διευθυντής απόδοσης Μπράις Κάβανο, Αυστραλός, που έχει εργαστεί για πολύ καιρό στην FA, αλλά για χρόνια ήταν γκουρού της αθλητικής προετοιμασίας στο ράγκμπι και που πριν από περίπου δέκα χρόνια είχε εφεύρει το «πρότζεκτ Μαλντίνι», το οποίο ξεκινούσε από τη μελέτη των μεθόδων του Μιλανέλο και κωδικοποιούσε ένα πρόγραμμα για να αποδίδουν σωματικά και πνευματικά στο μέγιστο οι παίκτες άνω των τριάντα.

Κάποιοι πιστεύουν ότι συνέβαλε στην άφιξη του Ίσα: έχει ήδη μιλήσει με τον προπονητή της ομάδας Ενζο Μαρέσκα, έχει επισκεφθεί το Κόμπχαμ, προπονητικό κέντρο της Τσέλσι, έχει γνωρίσει τους υπαλλήλους του συλλόγου και είναι έτοιμος για όλα. Όλοι τους είναι. Μόνο η Τσέλσι δεν είναι…