Οι εκτιμήσεις για το κόστος των δύο λύσεων παρουσιάζουν αποκλίσεις. Η λύση της απόσπασης και επανατοποθέτησης εκτιμάται ότι θα κοστίσει 15-17 εκατ. ευρώ. Η δε λύση της in situ ανάδειξης, στην οποία ο σταθμός κατεβαίνει σε μεγαλύτερο βάθος, ανεβάζει το μέσο κόστος κατασκευής ενός σταθμού κατά 35-40 εκατ. ευρώ. Εχουν ήδη διατεθεί για μελέτες και εργασίες 5 εκατ. ευρώ, ενώ η συμπληρωματική σύμβαση (με ανάθεση στον ανάδοχο) για την κατασκευή του σταθμού, καθώς αλλάζει ο σχεδιασμός, είχε προσδιοριστεί στα 20 εκατ. ευρώ. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως ο ανάδοχος αναμένεται να εγείρει ζητήματα αποζημιώσεων για τις καθυστερήσεις. Στη δε περίπτωση της λειτουργίας του μετρό χωρίς στάση στον υπό κατασκευή σταθμό Βενιζέλου, θα χρειαστεί το software των συρμών να προσαρμοστεί, καθώς πρόκειται για πλήρως αυτοποιημένα τρένα χωρίς οδηγό. Ενώ για την κατασκευή της αποβάθρας η λειτουργία για έναν τουλάχιστον χρόνο θα έπρεπε να διακοπεί, αλλάζοντας και πάλι την καθημερινότητα των πολιτών και τις μεταφορικές συνθήκες της πόλης, και κατόπιν να διαμορφωθεί εκ νέου το σύστημα με τη λειτουργία και της Βενιζέλου.