Αν έπρεπε να διαλέξω ένα μόνο μέτρο για το πόσο μια χώρα έχει προοδεύσει και έχει μέλλον, δεν θα διάλεγα το ΑΕΠ, λόγους χρέους προς ΑΕΠ, χρηματιστηριακούς δείκτες ή υπαρκτά ή μυθολογούμενα κοιτάσματα φυσικών πόρων. Αντιθέτως, θα ρωτούσα πόσες γυναίκες κορυφαίες επιστήμονες διαθέτει η χώρα και πόσο τις σέβεται.
Οι γυναίκες θα αποτελούσαν κάτι παραπάνω από 50% των κορυφαίων επιστημόνων αν υπήρχαν ίσες ευκαιρίες σε στερέωμα υγιούς κοινωνίας. Ομως η ανισότητα αποτυπώνεται και στον επιστημονικό χώρο. Πρόσφατα, δημοσιεύσαμε στο PLoS Biology μια κατάταξη επιρροής στην επιστημονική βιβλιογραφία που συνυπολογίζει τον αριθμό αναφορών από άλλους επιστήμονες, το πόσο οι ερευνητές έχουν σημαντικό ρόλο στις δημοσιεύσεις τους μαζί με άλλους συν-συγγραφείς, και το γνωστικό πεδίο. Ανάμεσα στις 1.000 πρώτες θέσεις όλων των επιστημών βρίσκονται μόνο 38 γυναίκες. Ανάμεσα στα πρώτα 100 ελληνικά ονόματα συναντά κανείς μόνο 3 γυναίκες. Η ανισότητα των φύλων είναι παγκόσμια νόσος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
