Δεν αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός ότι ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν για ακόμη μία φορά (και αυτή ήταν η πέμπτη του επίσκεψη στην περιοχή της Μέσης Ανατολής από τον Οκτώβριο) απέτυχε να πείσει το Ισραήλ να προχωρήσει σε μια ειρηνική διευθέτηση της γνωστής αιματηρής κρίσης, παρόλο που στο τραπέζι υπήρχε η τελευταία πρόταση της Χαμάς για εκεχειρία και απελευθέρωση των ομήρων.

Και τούτο διότι, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, την απέρριψε ο γνωστός για τις ακραίες θέσεις του Νετανιάχου. Ο οποίος δεν έμεινε μόνον στην απόρριψη αυτή, αλλά επανέλαβε για πολλοστή φορά ότι θα συνεχίσει τον πόλεμο όσο χρειασθεί για να συντρίψει οριστικά τη Χαμάς. Και μάλιστα είναι έτοιμος να επιτεθεί στην περιοχή της Ράφα, στα νότια σύνορα της Γάζας με την Αίγυπτο, όπου έχουν στοιβαχθεί πάνω από 1 εκατομμύριο εξαθλιωμένοι Παλαιστίνιοι, που έχουν διωχθεί από τις βορειότερες περιοχές.

Αυτό σημαίνει ότι αντί για επικείμενη λύση του δράματος βρισκόμαστε ενώπιον μια νέας απίστευτης ανθρώπινης τραγωδίας, την οποία και ο ίδιος ο Μπλίνκεν καταδικάζει, αν και είναι λίγο αργά πλέον, υποστηρίζοντας τώρα ότι η πρόταση της Χαμάς είναι μια καλή αρχή για διαπραγματεύσεις.

Αναδεικνύοντας έτσι όλο το αλαλούμ της αμερικανικής πολιτικής στο Παλαιστινιακό. Διότι ας μην ξεχνάμε ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν (που δείχνει να τα έχει κάπως χαμένα τελευταίως, πότε μπερδεύοντας τον Μακρόν με τον Μιτεράν και πότε τον Σολτς με τον Κολ) είχε στηρίξει ανοικτά από την αρχή της κρίσης τον Νετανιάχου, για καθαρά προεκλογικούς λόγους. Υπολογίζοντας στην ισχύ του γνωστού εβραϊκού λόμπι, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες, ιδιαίτερα στον χώρο των πανεπιστημίων αλλά και των μειονοτήτων, οι οποίες παραδοσιακά ψήφιζαν τους Δημοκρατικούς και τώρα το σκέπτονται. Τη στιγμή που ο περιώνυμος Τραμπ συνεχίζει να προηγείται στις δημοσκοπήσεις, παρά τις γνωστές δικαστικές διώξεις που δείχνουν ότι μάλλον τον ωφελούν.

Και όλα αυτά ενώ το δράμα των ομήρων συνεχίζεται και αναφέρεται μάλιστα ότι 31 από αυτούς έχουν ήδη πεθάνει, με αποτέλεσμα να αυξάνει η οργή στο εσωτερικό του Ισραήλ, για την οποία πάντως συνεχίζει να αδιαφορεί ο Νετανιάχου, επιμένοντας να παραμένει στην εξουσία (αλλά να δούμε έως πότε) για να μην υποστεί τις γνωστές δικαστικές διώξεις που αντιμετωπίζει. Οταν ο πόλεμος έχει πλέον ξεφύγει από τα στενά όρια της Λωρίδας της Γάζας, μετά την επικίνδυνη αντίδραση του Ιράν, που εκφράζεται κυρίως από τον «αποκαλούμενο άξονα της αντίστασης», που συμπεριλαμβάνει εκτός της Χαμάς, τη λιβανική Χεζμπολάχ, τους αντάρτες Χούθι της Υεμένης και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις στο Ιράκ. Αν και, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν φαίνεται να απειλείται μια απευθείας αναμέτρηση ΗΠΑ – Ιράν, που θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου. Και είναι χαρακτηριστική η τελευταία προειδοποίηση του Γ.Γ. του ΟΗΕ ότι στον σημερινό πολυπολικό κόσμο απουσιάζουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που υπήρχαν την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και «ο κόσμος μας εισέρχεται σε μια περίοδο χάους».