Mε τον απερίγραπτο Ντόναλντ Τραμπ να παρουσιάζει παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ στους δημοσιογράφους (που είχαν προσέλθει στο Οβάλ Γραφείο για να πληροφορηθούν τις επόμενες κινήσεις του απέναντι στη Μόσχα) τα αρχιτεκτονικά σχέδια για το γκρέμισμα της Ανατολικής Πτέρυγας του Λευκού Οίκου και τη δημιουργία μιας τεράστιας αίθουσας χορού για 1.000 άτομα, ανάλογης αμφισβητούμενης αισθητικής των χώρων της πολυτελούς βίλας του στη Φλόριντα, ήλθε να σφραγίσει μια εβδομάδα εντυπωσιακών ανατροπών της πολιτικής του στους πολέμους στην Ουκρανία και στη Γάζα.

Αιφνιδιάζοντας έτσι όχι μόνον τον Πούτιν αλλά και το στενό του σύμμαχο Νετανιάχου. Ικανοποιώντας όμως τους Ευρωπαίους με την ταυτόχρονη ανακοίνωση και από τις δύο πλευρές ενός ξεχωριστού σχεδίου επιβολής κυρώσεων στον Πούτιν. Ενώ λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση ότι θα συναντούσε τον Πούτιν στη Βουδαπέστη ο Τραμπ σε νέα ανακοίνωσή του ανέβαλε την επίσκεψη αυτή, διαπιστώνοντας επιτέλους ότι ο Πούτιν τον εμπαίζει.

Και είναι χαρακτηριστικό ότι η Μόσχα δεν άργησε να αντιδράσει με στρατιωτικές ασκήσεις μεγάλης έκτασης που περιελάμβαναν εικονικές εκτοξεύσεις διηπειρωτικών πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές. Πύραυλοι οι οποίοι μπορούν να πλήξουν τις ΗΠΑ από ξηράς, θαλάσσης και αέρος. Ενώ ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών σε προηγηθείσα συνομιλία του με τον αμερικανό συνάδελφό του είχε επαναλάβει τις αξιώσεις της Ρωσίας για παράδοση από τους Ουκρανούς ολόκληρης της περιοχής του Ντονμπάς, συμπεριλαμβανομένων και των εδαφών που δεν έχει ακόμη καταλάβει ο ρωσικός στρατός.

Αυτά τα ωραία, για να γίνει πλέον απόλυτα ξεκάθαρο πού έχουν οδηγήσει τα συνεχή πισωγυρίσματα του Τραμπ, που αποδεικνύουν ότι δεν έχει χαράξει μια συγκεκριμένη πολιτική απέναντι στη Ρωσία, τη στιγμή που οι γνωρίζοντες επιμένουν ότι αρνείται πάντα να διαβάζει τις σχετικές εισηγήσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Συνεχίζει δηλαδή να κάνει του κεφαλιού του ανάλογα με το πώς θα ξυπνήσει κάθε πρωί. Γεγονός εξαιρετικά ανησυχητικό για τη συμπεριφορά ενός ηγέτη που βρίσκεται επικεφαλής της ισχυρότερης οικονομικά και στρατιωτικά χώρας της Δύσης.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο που ο σκληροπυρηνικός Νετανιάχου στράφηκε τώρα εναντίον της Ουάσιγκτον κατά την επίσκεψη εκεί του αμερικανού αντιπροέδρου λέγοντας ότι «δεν είμαστε προτεκτοράτο των ΗΠΑ» και ότι «το Ισραήλ είναι εκείνο που θα αποφασίζει για τα ζητήματα που σχετίζονται με την ασφάλειά του». Σε μια στιγμή που διαπιστώνονται ανοιχτές διαφωνίες για τη σύνθεση της περιώνυμης Διεθνούς Δύναμης Σταθεροποίησης, που περιορίζει τις δυνατότητες επέμβασης του ισραηλινού στρατού, με αποτέλεσμα να παραμένει πάντοτε εκκρεμής η έναρξη της δεύτερης φάσης του ειρηνευτικού σχεδίου των 20 σημείων.

Ενώ το ισραηλινό Κοινοβούλιο σε μία ακόμη προκλητική ενέργεια ψήφισε υπέρ της προσάρτησης στο Ισραήλ της Δυτικής Οχθης, γεγονός που προκάλεσε νέα αμερικανική αντίδραση. Με όλα αυτά δεν θέλει και πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι τα πάντα παραμένουν ανοιχτά στα δύο γνωστά μέτωπα της Ουκρανίας και της Γάζας. Και αυτό που απαιτείται τώρα είναι να επιτευχθεί επιτέλους ένας αποτελεσματικός συντονισμός ΗΠΑ – ΕΕ για την αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης. Και είθε η ταυτόχρονη πολιτική των νέων κυρώσεων απέναντι στη Ρωσία να αποτελέσει το πρώτο ουσιαστικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή.