Kάθε φορά που βγαίνει ευρωπαϊκή λίστα, εμφανίζονται ύμνοι για τη σοφία του προπονητή, την τόλμη του, τις… δύσκολες νύχτες που πέρασε μπροστά από τον υπολογιστή. Και όμως, η δουλειά του κόουτς δεν είναι να κόβει απλώς παίκτες, αλλά να μη χάνει παίκτες. Αν οι «κομμένοι» επιστρέψουν δυνατοί και χρήσιμοι, έχει κάνει σωστή διαχείριση.
Αν όχι, τότε δεν έκοψε απλώς 3-4 ονόματα, αλλά ίσως και δεσμούς στα αποδυτήρια. Και αυτό είναι πάντα πιο επικίνδυνο από έναν τραυματισμό στο γόνατο.
Ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται για μια σεζόν με προσδοκίες. Το πρόβλημα δεν είναι στα χαφ, όπου υπάρχει κοσμοσυρροή – πέντε για δύο θέσεις και βλέπουμε -, αλλά στην καρδιά της άμυνας, όπου απουσιάζει ο Κάρμο και ο Βραζιλιάνος Μάντσα έμεινε εκτός λίστας. Ο Μεντιλίμπαρ, άνθρωπος που αγαπά τη σταθερότητα όπως ο Έλληνας τη φραπεδιά του, έχει να διαχειριστεί προβλήματα… πολυτελείας. Ρόστερ γεμάτο, αλλά το rotation του Βάσκου είναι κάτι σαν τον μύθο του γεφυριού της Άρτας: όλοι το περιμένουν, αλλά κανένας δεν ξέρει πότε και αν θα εμφανιστεί.
Παρακαλώντας…
Ο Παναθηναϊκός παρακαλά να μη χρειαστεί τέταρτο στόπερ στην Ευρώπη, γιατί ο Φικάι, με όλο το ταλέντο του, δεν μπορεί να φυλάει Θερμοπύλες μόνος του. Η αμυντική ασφάλεια υπάρχει στο πρωτάθλημα, αλλά το πρόβλημα φωλιάζει στη μεσαία γραμμή. Ο Ρενάτο Σάντσες είναι αυτός που θα έπρεπε να κάνει τη διαφορά, αν βέβαια μείνει όρθιος. Ο Τσέριν δεν μπορεί να τα κάνει όλα και ο Σιώπης με τον Τσιριβέγια, αν και συμπαθείς, δεν λύνουν γόρδιους δεσμούς. Η ανάγκη για δύο ισάξιες ενδεκάδες παραμένει μια ωραία ιδέα, σαν τα δώρα στα περιοδικά: υπόσχονται πολλά, αλλά δεν χωράνε στο κουτί.
Η ΑΕΚ έχει τις δικές της ασκήσεις επί χάρτου. Στην άμυνα, οι επιλογές είναι μετρημένες. Ο Ρότα είναι μόνος του στα δεξιά στην Ευρώπη, ενώ το δίδυμο Μουκουντί – Ρέλβας (όταν αντιμετωπίζει κόντρα επίθεση) δεν εμπνέει την ηρεμία ενός φιλολόγου που μπαίνει σε τάξη με 25 φρόνιμους μαθητές.
Οι φορ επίσης λίγοι, ο Γιόβιτς μοιάζει εύθραυστος σαν πορσελάνινη κούκλα και ο Πιερό έχει διακόψει τις επαφές με τα αντίπαλα δίχτυα. Ο Νίκολιτς παίρνει ρίσκα – βάζει τον Ζίνι φορ, τον Κουτέσα εκεί που φυσάει ο άνεμος και τον Γκατσίνοβιτς όπου περισσεύει χώρος. Πέρα από τους ρόλους, υπάρχουν και τα μυστήρια: Πότε θα παίξει ο Γρούγιτς; Τι συμβαίνει με τον Μαρσιάλ που πληρώνεται σαν βασιλιάς αλλά δεν μπαίνει ούτε στο πούλμαν;
Ο ΠΑΟΚ φαντάζει ο πιο ισορροπημένος σαν μαθητής που, επιτέλους, πήρε χαρτί και στιλό και είπε να προσέξει στο μάθημα. Ο Μπιάνκο ήρθε για να βοηθήσει, ο Καμάρα παλεύει με τραυματισμούς και όλοι ελπίζουν πως ο Ζαφείρης (όταν έρθει) θα τους λυτρώσει.
Τι γίνεται, όμως, όταν δεν υπάρχει Κωνσταντέλιας; Γιατί όσο καλός κι αν είναι ο μικρός, δεν γίνεται να βγάλει 60 ματς χωρίς να ζητήσει… ασπιρίνη. Οι ενισχύσεις ήρθαν, τα κενά περιορίστηκαν και ο Λουτσέσκου καλείται να κάνει διαχείριση προσωπικοτήτων, ταλέντων και ελπίδων.
Το πρόβλημα δεν είναι πια το ποιος ήρθε αλλά το ποιος θα μείνει όρθιος μέχρι τέλους.
