Νίκος Γ Μαστροπαύλος

«Τα Αηδόνια δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς στη Νεμέα». Ξέρω, ο Γιώργος Σεφέρης έγραψε αυτόν τον στίχο για τις Πλάτρες του Τροόδους,

Καμιά μουσική δεν είναι τόσο συναρπαστική όσο τα κουδούνια των κουραδιών (κοπαδιών) το ξημέρωμα στον Ομαλό.

Δείτε τώρα πώς λειτουργεί η τέχνη. Σε καμία περίπτωση δεν συγχρονίζονται τα βήματά μου με εκείνα των διαδηλωτών από την Ιερισσό που μάχονται την εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής.

«Η εσωτερική πληρότητα της ορφικής μεθόδου μάς εφάνη πως βαθύτατα συμπίπτει με τις υψηλότερες μαζί και οδυνηρότερες ανάγκες των πνευμάτων, οπού ολοκληρωτικά κι αληθινά

Ξεμακραίνει απίθανα η Κάσος, με τα πέντε χωριά να οπισθοχωρούν έως τη γραμμή των οριζόντων

Ενα μεγάλο ταξίδι αρχίζει από έναν μικρό πλου. Οι βάρκες πηγαινοέρχονται εγκάρσια στο στενό μεταξύ Πόρου

Η Φολέγανδρος, αυτό το «Τop Μodel» των Κυκλάδων, είναι ένα νησί που αποπνέει εξαιρετική δύναμη. Είναι τόσο συναρπαστικός

Είναι μια ζωγραφική μεταξύ αναμέτρησης και συνεργασίας με το τοπίο. Η φύση δημιουργεί τις δικές της εικόνες

Η Σαντορίνη είναι µια ζωγραφιά που ταξιδεύει αδιάκοπα στη θάλασσα των χιλιετιών. Πανέμορφη, δυναμική, πρωτότυπη, συναρπαστική.

Μια λύρα που αναστενάζει στο κέντρο της ομήγυρης των κεφισμένων γλεντιστών είναι από τα πιο μεγάλα θαύματα στο Νότιο Αιγαίο.

«Αυτό που λείπει απ' όλους µας είναι η φαντασία» έλεγε σε κάθε τόνο της τέχνης του ο σπουδαίος Μαν Ρέι που αυτό το καλοκαίρι «παραθερίζει» στη Χώρα της Ανδρου

Εδώ είναι που λες «θέλω μια αγκαλιά σαν τη θάλασσα μεγάλη για να βάλω μέσα τους Παξούς».

Οι ποικίλες και διαφορετικές εκφάνσεις του εσωτερικού και εξωτερικού «περιβάλλοντος» διερευνώνται εφέτος στη μεγάλη έκθεση των εικοστών πρώτων «Πλόων»

«Ο καθένας καταθέτει το δικό του έργο και προχωράμε» λέει η Βίκυ Κολιπέτσα μέσα στην αχανή αίθουσα του Β' Εργαστηρίου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στην οδό Πειραιώς

Σαν φωτοστέφανο απλώνεται γύρω από το ξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου στην Κάσο το σύννεφο της αλισάχνης που το μελτέμι τίναξε από τα ακροδάχτυλα του κύματος

Δέκα καλοκαίρια συνυπάρξεων στον Πόρο, μια αισθαντική γιορτή των εικαστικών τεχνών.

«Σ' αυτά τα μέρη μπορείς να καταλάβεις πώς οι Ελληνες άγγιξαν την απελπισία χάρη στην ομορφιά» μου ψιθυρίζει ο συνταξιδιώτης μου αυτό «Το καλοκαίρι», Αλμπέρ Καμύ.

Οταν ακούς να κυματίζει το δοξάρι του Σκάντζακα, του Ρούσσου, του Φάκαρου πάνω στις χορδές του βιολιού σαν το Ικάριο πέλαγος και σου έρχονται δάκρυα στα μάτια, είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.

Δεν πάμε ταξίδι, αλλά το ταξίδι μάς πάει μέχρι τα τρίσβαθα του εαυτού μας. Μέρες που είναι για την πατρίδα μας, εξελίσσεται σε τελετή αυτογνωσίας η περιήγηση πάνω στα ερείπια του Βρυόκαστρου

Τα νησιά είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της Γης. Μοιάζουν να ζουν με μεγάλη οικειότητα προς όλα τα στοιχεία και τα στοιχειά της φύσης.