Η σημερινή κάλπη υπερβαίνει αυτό καθαυτό το αποτέλεσμα που θα προκύψει. Υπερβαίνει ακόμα και το τεχνητό δίλημμα, που πλασάρεται σκοπίμως από διάφορες πλευρές, για το «ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη».
Οι διαφορές προτίμησης που κατεγράφησαν μεταξύ των υποψηφίων την τελευταία εβδομάδα δεν είναι τέτοιες που να δίνουν σε κάποιον το αδιαφιλονίκητο προβάδισμα.
Τα όσα έγιναν χαρακτηρίζονται ως τραγέλαφος για ένα κόμμα που παράγει εδώ και ένα χρόνο ίντριγκα, εσωστρέφεια, μιζέρια και τοξικότητα.
Το πρόβλημα δεν είναι καν η Ακροδεξιά. Είναι η αδυναμία των «μη ακροδεξιών» να καλύψουν το κενό.
Η δύναμή του έγκειται στη δυνατότητά του να μετατρέπει την αγανάκτηση σε κατανόηση και την αντιπαλότητα σε συνεργασία.
Η πολυσυζητημένη στήριξη της Τέιλορ Σουίφτ- του παγκοσμίου φαινομένου της ποπ μουσικής- προφανώς είναι ενισχυτική για την υποψήφια πρόεδρο, όμως ο Σπρίνγκστιν είναι φαινόμενο διαγενεακό.
Η Μαρινέλλα που την πήραν τα χρόνια, η Ζαμάνη που έμεινε χωρίς μπλούζα και η Μπάρκα που απευθύνεται σε τηλεθεατές υπέρβαρους.
Προς τη λάθος κατεύθυνση κινούνται οι εξαγγελίες για την αντιμετώπιση ενός κοινωνικού φαινομένου που απειλεί να ανατινάξει στο αέρα και τις κοινωνίες και τον νέο ψηφιακό πολιτισμό μας.
Τι μας κρύβει η κυβέρνηση;
Τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου κλείνει ένας χρόνος από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς. Δεν βλέπω τι κέρδισε ο «Αξονας της Αντίστασης» από αυτήν τη θηριωδία. Μπορώ όμως εύκολα να σας πω πόσοι χάθηκαν.
Ύψιστη ανάγκη να ξεριζώσουμε από την συλλογική συνείδηση των πολιτών την αντίληψη του «αβοήθητου» και του «μοναχικού καβαλάρη».
«Αναμφίβολα κανένα άρθρο, δηλαδή καμία «διαρρύθμιση γραφής», δεν έχει αναγνωστικό ενδιαφέρον – άρα προς τι να δημοσιευθεί; – αν δεν προέρχεται από ένα εσωτερικό διαφέρον»
Υποθέτω πως αν ο δήμαρχος εκλεγεί και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα ακολουθήσει βράβευση από τον δήμο των «σοφών πασόκων» που τον ψήφισαν.
«Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες, τα έγγραφα αυτά δεν γίνονται δεκτά, κάτι που μειώνει την αυτονομία του ατόμου αναφορικά με το σώμα και τη ζωή του»
Mετά από 100 και πλέον χρόνια, ο νέος δικαστικός χάρτης, υπό την πίεση της σκληρής δικαστικής πραγματικότητας, αλλά και του Ταμείου Ανάκαμψης, έγινε πράξη.
Οι άνθρωποι και τα ποντίκια διάγουν βίους παράλληλους, αν και κάπως συμπληρωματικούς: τα ποντίκια βρίσκονται πάντοτε εκεί που βρισκόμαστε και εμείς!
Καμία συντεταγμένη κοινωνία δεν μπορεί να ανεχτεί συνθήκες Φαρ Ουέστ ή συμμοριών της Νέας Υόρκης στα σχολεία της.
Η «οικονομική λογική» υποδηλώνει ότι τα επιτόκια πολιτικής δεν θα επιστρέψουν, ούτε σύντομα αλλά ούτε και στο εγγύς μέλλον, στην περιοχή του 0%.
Η πληθυσμιακή εξέλιξη δημιουργεί αρνητική πίεση στο εργασιακό δυναμικό και διόγκωση των δημοσιονομικών απαιτήσεων ασφάλισης και περίθαλψης.
Οι πυραυλικές επιθέσεις, οι αναχαιτίσεις, οι εκρήξεις στους ουρανούς και στη βαθιά ποτισμένη με αίμα γη της Μ. Ανατολής δεν είναι ποδοσφαιρικό ντέρμπι με θεαματικά γκολ. Είναι ένας πόλεμος που απειλεί την παγκόσμια ασφάλεια και θα επηρεάσει την καθημερινότητα όλων μας.