Ο Ρος ήταν ανέκαθεν ένας ταξιδευτής του κόσμου αφού, λόγω της επαγγελματικής πορείας του πατέρα του, βρέθηκε να ζει αρχικά στην Ιρλανδία, μετά στον Καναδά, στην Ιαπωνία και στην Αμερική, μέχρι την εγκατάστασή του στο Λονδίνο, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο σιτάρ.
Για να μυηθεί στον κόσμο του σιτάρ, ωστόσο, συνέχισε την εκπαίδευσή του στην Ινδία και έμεινε κάποιο διάστημα στο Αφγανιστάν. Όταν κάποια στιγμή επισκέφθηκε με ένα φίλο του την Κρήτη για διακοπές, γοητεύτηκε από τη λύρα και το λαούτο, που έπαιζαν δυο ντόπιοι σε ένα καφενείο. Κάπως έτσι, ένιωσε το νησί να τον ελκύει και τη μουσική του να παίζει ξεχωριστό ρόλο στη ζωή του.
Φωτογράφος: Βασίλης Πολυχρονάκης
Με πρώτο τόπο διαμονής τα Χανιά, ξεκίνησε να γυρνά τα χωριά της Κρήτης, με έναν γάιδαρο φορτωμένο μουσικά όργανα, ηχογραφώντας λυράρηδες και μελετώντας τις μελωδίες τους. Όταν βρέθηκε στο δρόμο του ο σπουδαίος Κώστας Μουντάκης, κατάλαβε ότι βρήκε τον άνθρωπο που θα του έδειχνε το δρόμο. 16 χρόνια έμεινε κοντά του, συνοδεύοντάς τον με το λαούτο του σε διάφορες εμφανίσεις, αποκτώντας την εμπειρία που ήθελε και απολαμβάνοντας τη διαδρομή.
Ταυτόχρονα, για να ζήσει, έκανε διάφορες αγροτικές δουλειές, ενώ ήταν και ψαράς σε καΐκι. Κάποια στιγμή, άνοιξε μαζί με ανθρώπους, που είχαν τις ίδιες ανησυχίες, ένα καφενείο, όπου μαζεύονταν μουσικοί και μοιράζονταν συνθέσεις και στιγμές.
Φωτογράφος: Βασίλης Πολυχρονάκης
Η Αποσπερίδα έγινε γρήγορα γνωστή και αποδείχθηκε η αφετηρία του για τα πολλά και όμορφα που ακολούθησαν. Αγαπώντας το εκπαιδευτικό έργο, δεν άργησε να δημιουργήσει και ένα μικρό σχολείο, το οποίο λειτούργησε αρχικά ως μουσείο, για τα πολλά και πολύτιμα όργανα που είχε συλλέξει και προσέλκυσε όλους εκείνους που αναζητούν τη σύγχρονη προσέγγιση της παραδοσιακής μουσικής, θέλουν να ενώσουν το παρελθόν με το παρόν και βρίσκουν νόημα και αλήθεια στα ακούσματα, που χτυπούν κατευθείαν την ψυχή.
Φωτογράφος: Βασίλης Πολυχρονάκης
Κάνοντας ένα διάλειμμα αρκετών χρόνων στην Αθήνα, όπου μπόρεσε να ηχογραφήσει τις συνθέσεις του, που αγαπήθηκαν από όλο τον κόσμο, ο Ρος επέστρεψε στην Κρήτη, με την Κέλυ Θωμά αυτήν τη φορά, για να φτιάξουν στο Χουδέτσι ένα μουσικό εργαστήρι, τον Λαβύρινθο, που έμελλε να γίνει πόλος έλξης μουσικών από κάθε γωνιά του πλανήτη. Υπάρχουν χρονιές που υλοποιούνται 45 σεμινάρια στον Λαβύρινθο, με συμμετέχοντες από δεκάδες χώρες. Μια παλλόμενη, υπέροχη κοινότηταν που μεταμόρφωσε το χωριουδάκι του Ηρακλείου σε ένα φωτεινό τόπον όπου προάγεται ο πολιτισμός και κατοικεί η μαγεία.
Φωτογράφος: Βασίλης Πολυχρονάκης
Το σπίτι τους το έφτιαξαν στις Αρχάνες, στο σημείο που συνηθίζουν να αποκαλούν «Τουρκογειτονιά» και όπου οι στενοί πλακόστρωτοι δρόμοι είναι γεμάτοι από γοητευτικές κατοικίες πολλών μικρών δωματίωνν οι οποίες ορίζονται από εσωτερικές αυλέςν πλημμυρισμένες από λουλούδια.
Φωτογράφος: Βασίλης Πολυχρονάκης
Η μουσική μέσα στη μουσική
Στην Κρήτη η μουσική είναι μέρος της ζωής των ανθρώπων, αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Και μπορεί η μουσική της Κέλυς και του Ρος να μην είναι αυτό που λέμε «διασκεδαστική» ή «χορευτική», αλλά μοιάζει να αποτελεί στοιχείο της κουλτούρας και της ψυχής του νησιού ή κάθε άλλου μέρους όπου τα συναισθήματα βιώνονται έντονα και σε όλη την έκτασή τους.
Φωτογράφος: Βασίλης Πολυχρονάκης
Οι επισκέπτες που αγαπούν τον τόπο
Χάρη στο ξακουστό παρελθόν του Χουδετσίου, το οποίο συγκέντρωνε στην περιοχή χιλιάδες επισκέπτες, αλλά και στα σύγχρονα δεδομένα μιας σχολής που είναι η μεγαλύτερη της Ευρώπης στο είδος της, οι επισκέπτες μουσικοί από όλο τον κόσμο μαθαίνουν το νησί, αγαπούν τη γαστρονομία του, γεμίζουν τα καφενεία και συμμετέχουν σε αυθόρμητα γλέντια. Έτσι, ο Ρος και η Κέλυ γίνονται πρεσβευτές μιας παράδοσης και προσφέρουν ένα σημαντικό έργο στον τόπο.
Φωτογράφος: Βασίλης Πολυχρονάκης
Εξάλλου, το φαγητό έχει άμεση σχέση με το μοίρασμα, γι’ αυτό και βρίσκει πολλούς κοινούς τόπους με την τέχνη. «Στα μεταξύ μας συναπαντήματα, δουλεύουν όλες οι αισθήσεις», μας είπε η Κέλυ και μας έκανε να τους φανταστούμε σε βραδιές γεμάτες κέφι.
