Μπελάδες: μετακομίζουν στην πολυκατοικία μας, έχουν δύο ημέρες τώρα συνεχώς πιασμένο το ασανσέρ και δεν μπορώ να το χρησιμοποιήσω – ευτυχώς, πετάγεται ο Μπούφος και φέρνει εφημερίδες και τα λοιπά χρειώδη από το μίνι μάρκετ.

Αδειάζουν διαμέρισμα κάτω από το δικό μου, ακατοίκητο χρόνια τώρα – άρα κάποιος καινούργιος θα έρθει.

Ηταν ανάγκη; Εχω κουραστεί από γνωριμίες τον τελευταίο καιρό: Μόνικα, Μιθριδάτης, Αφροδίτη Λατινοπούλου – δεν ήξερα κανέναν και καμία ως αυτή την εβδομάδα, ζούσα μέσα σε φρικτό σκοτάδι άγνοιας.

Η κυρία Μόνικα είναι νεοδημοκρατική διασημότης, τραγούδησε στο Ζάππειο, για τα 40 χρόνια εξευρωπαϊσμού μας· και το μεγάλο ερώτημα είναι: γιατί δεν κάλεσαν την άλλη φάλτσα, τη «σοπράνο» που είχε τραγουδήσει τον Εθνικό Υμνο στην Ακρόπολη την 25η Μαρτίου να είναι εκ των προτέρων γνωστή η αποτυχία, να μη διαμαρτυρόμαστε μετά;

Για να μην έχουμε αγωνία πότε θα τριτώσει το κακό, δεν καλούν την εγνωσμένης αξίας καραμανλική αξιοπρεπέστατη ακόμα και στα 87 της Νάνα Μούσχουρη;

Με την κυρία Λατινοπούλου δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη και την έμαθα, απλώς έβλεπα παντού το όνομά της τις τελευταίες ημέρες. Μπορεί να μην είναι υπαρκτό πρόσωπο.

Ο κ. Μιθριδάτης όμως είναι πραγματικός ημι-ιχθύς που κολυμπά σε θολά νερά και νομίζει πως γράφει πολιτικά δοκίμια – στα οποία μπερδεύει τον εμπνευσμένο σουρεαλισμό της έννοιας «ημισκούμπρι» με τον φτηνιάρικο υβρεολογισμό: «Κυβέρνηση με σήμα το κουταλοπίρουνο / κι ένα φλώρο ξαφνικά έχεις για τύραννο / Μια Πρωθυπουργάντζα, που έχει στη καβάντζα / κάθε ορντινάντσα, δευτεράντζα για μπροστάντζα».

Μιθριδατισμός;

Οποιος ψαρεύει σε θολά νερά τίποτα καλύτερο δεν πρόκειται να πιάσει – εμπνεόμενος λοιπόν από τον υπουργό Πολιτισμού της επόμενης συγκυβέρνησής τους (με τον Κυριάκο Βελόπουλο), ο Αλέξης Τσίπρας ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής και παραληρεί: «Οταν θα μιλά για λαϊκισμό και δημαγωγία να κοιτά τον καθρέφτη… δίπλα στο λήμμα δημαγωγός θα είναι η φωτογραφία του κ. Μητσοτάκη… είναι ο μεγαλύτερος δημαγωγός και η μεγαλύτερη πολιτική απάτη στη σύγχρονη Ιστορία του τόπου… η θρασυδειλία δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό του πρωθυπουργού αλλά και της κυβέρνησης».

Και όμως, οι δημοσκοπήσεις δίνουν 20% στο κόμμα της φτωχής απομίμησης του ημισκόμβρου – μήπως έχουμε πάθει πια μιθριδατισμό και δεν μας αγγίζει κανένα δηλητήριο, ημερολόγιό μου;

Εμαθα και τον πυγμάχο Τάσο Μπερδέση την περασμένη εβδομάδα – σε πολύ άσχημη στιγμή του, είναι αλήθεια, χειρότερη δεν γινόταν: του είχαν ρίξει τουλάχιστον δέκα σφαίρες με πολεμικό καλάσνικοφ. Ηταν την επομένη της ημέρας που έμαθα την ύπαρξη «32χρονου αλλοδαπού γνωστού ως Papa, ή Papas ή Aristidis ή Ari»· αυτός είχε δολοφονηθεί με οκτώ σφαίρες.

Θλιβερά γεγονότα που απέδειξαν όμως ότι υπάρχει κανονικότητα και σταθερότητα σε αυτόν τον τόπο: διάβασα ξανά στα ρεπορτάζ ότι «οι Αρχές έχουν εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών» και ότι «στο παρελθόν Μπερδέση ψάχνουν οι Αρχές για να βρουν τους ενόχους» – στο μέλλον των δολοφονημένων δεν κοιτάει ποτέ η αστυνομία. Νομίζω πως ο Ηρακλής Πουαρό θα το υπεδείκνυε αμέσως αυτό – ίσως και ο επιθεωρητής Χάρι Χόλε.

Η αλήθεια είναι, σκέπτομαι, πως ούτε τον κ. Φουρθιώτη γνώριζα πριν τον συλλάβουν – μήπως ζω σε άλλον κόσμο; Είναι δυνατόν να ξέρω τη Μούσχουρη και όχι τη Μόνικα;

Τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου που ήρθε και έφυγε χωρίς επεισόδια και έντονους διαλόγους τον ήξερα – εξ ακοής. Προετοίμασαν, διάβασα, συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν για την άλλη Δευτέρα, 14 Ιουνίου, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ – αλλά εκεί θα γίνει και η συνάντηση Μπάιντεν – Ερντογάν, που προβλέπεται δύσκολη.

«Ο Καποδίστριας», μου είπε ο φίλος μου ο Βασίλης που ξέρει από νομίσματα, «όταν έκοψε τους φοίνικες και όρισε τις ισοτιμίες με τα άλλα νομίσματα, εξαίρεσε τα τουρκικά γρόσια κοπής παλαιότερης του 1826. Γιατί δεν έβρισκες άκρη με την αξία τους: τα νόθευαν συνεχώς οι σουλτάνοι – μείωναν δηλαδή την περιεκτικότητά τους σε ασήμι για να χρηματοδοτούν τους πολέμους τους. Το ίδιο κάνει σήμερα και ο Ερντογάν!». Πράγματι, η λίρα ξεπέρασε πάλι προς τα κάτω το χειρότερο ως τώρα σημείο της, που ήταν κάπου στα 10 λεπτά του ευρώ πέρυσι τον Νοέμβριο – πάει προς τα 9 λεπτά ενώ πριν 10 χρόνια ήταν 50 λεπτά – μετά άρχισε ο Ερντογάν να υλοποιεί τα μεγαλοϊδεατικά όνειρά του.

Μεγάλες Ιδέες

Ας θυμίσει λοιπόν ο Νίκος Δένδιας στον Τσαβούσογλου όταν ξανασυναντηθούν ότι μπορεί η εξωτερική πολιτική των ελλήνων πολιτικών και βασιλιάδων κατά τον 19ο αιώνα και τις αρχές του 20ού να καθορίστηκε από τη «Μεγάλη Ιδέα» (αν και το Κυπριακό στα απόνερά της βυθίστηκε) της ανασύστασης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά όλοι οι πολιτικοί και οι βασιλιάδες στα Βαλκάνια είχαν «μεγάλες ιδέες» εκείνη την εποχή: ο Ναπολέων στην αρχή, ο Μπίσμαρκ μετά, είχαν πείσει ότι είναι εφικτή η ίδρυση νέων αυτοκρατοριών σε βάρος αυτών που υπήρχαν.

Οι Βαλκάνιοι ξέχασαν τα αυτοκρατορικά όνειρα, αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν με τα εθνικά κράτη που κατάφεραν να φτιάξουν – έμεινε κατάλοιπο να προσπαθούν να κλέψουν επαρχίες ο ένας από τον άλλον. Αν οι τούρκοι πολιτικοί του 21ου αιώνα διακατέχονται από το όνειρο ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ας κοιτάξουν καλύτερα τον χάρτη της περιοχής, ας αναλογιστούν ότι μόλις πριν από 30 χρόνια κατέρρευσε άλλη αυτοκρατορία, η Ρωσο-σοβιετική, και ας ξανασκεφθούν αν ήρθε εποχή πολέμων για επανίδρυση αυτοκρατοριών.

Βέβαια, ο Ταγίπ Ερντογάν μάλλον ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που δεν τους ενδιαφέρει αν η χώρα τους είναι συνεχώς σε κατάσταση πολέμου (με τους Κούρδους, π.χ.) ή αν ο πόλεμος έχει γίνει τρόπος ύπαρξης, όπως στο Ισραήλ – όπου συνασπίστηκαν από την Ακρα Δεξιά ως την Ακρα Αριστερά για να απαλλαγούν από τον φρικτό Νετανιάχου. Θυμάμαι όμως και τις εν Ελλάδι κομματικές συμμαχίες του 2015 και φοβάμαι μήπως η ισραηλινή συμμαχία αποδειχθεί χειρότερη· μακάρι να διαψευστώ.

Τέλειωσε το φορτηγό που έπαιρνε έπιπλα, ήρθε άλλο που φέρνει έπιπλα, με ενημέρωσε ο Μπούφος μόλις άφησε «Τα Νέα» από το ράμφος του. Αλλες δύο ημέρες κατειλημμένο το ασανσέρ, πάλι «νέες γνωριμίες»…

ΓΡΑΜΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΟ

Ο ΠΟΥ διευκρινίζει ότι η επάνοδος στην κανονικότητα θα είναι εφικτή μόνο για όσους ήσαν και πριν από την πανδημία κανονικοί, τ.ε., νορμάλ· να μην περιμένουμε, επομένως, θαύματα.
ΣΤΑΥΡΟΣ, ΜΗ ΕΞΑΙΡΕΤΕΟΣ(;)

Για το κόψιμο του τσιγάρου πολλοί έχουν μιλήσει. Θα ήταν πιο σοφό για τον Μητσοτάκη Β’, αντί για το δημοσιοσχεσίτικο «σβήνουμε το τσιγάρο και ανάβουμε τη φλόγα της ζωής», να έλεγε: σβήνουμε το παρελθόν και ανάβουμε σπαρματσέτο μήπως και δούμε μέλλον…
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΚΟΨΕ ΜΕ

Το σήμερα είναι «στιγμιαίο αδίκημα» μεταξύ τού χθες και του αύριο! Οταν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου που σου αναλογούσε είναι χθες, το αύριο που έχεις στη διάθεσή σου πρέπει να το αφιερώσεις σ’ αυτούς που τους ανήκει το αύριο!
ΛΕΥΤΕΡΗΣ Ο ΑΜΟΡΓΙΝΟΣ

Δεν ξέρω ποιον ξόφλησε ο κ. Μιθριδάτης με το «Για να μην τα χρωστάω», αλλά αυτά που «χρωστά στη Μιχαλού» πολλαπλασιάστηκαν.
ΜΙΛΤΟΣ Ν., ΤΡΙΠΟΛΗ

Ανεβάζει στροφές το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Και ο επικεφαλής του γίνεται ολοένα και πιο αποδεκτός από την κοινή γνώμη. Και «εις ανώτερα» εύχομαι…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ

Καταργείται το Πανεπιστημιακό Τμήμα Μουσικολογίας στον Πύργο με φοιτητές μέσης βαθμολογίας εισόδου 1,7 και αποφοιτούντες ετησίως το 3% των εγγεγραμμένων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το 97%, και κατά συμπαράσταση όλοι οι αιώνιοι φοιτητές απαιτούν τη διατήρησή του ως «Μουσείου Φοιτολογίας».
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΒΟΛΗΣ, ΓΛΥΦΑΔΑ

Εκτός των πρωτοκλασάτων, στα υπόλοιπα δημόσια καταστήματα δεν είναι τοποθετημένη η Ενωσιακή σημαία· οι δε περίβολοι των ναών γέμουν από βυζαντινούς δικεφάλους. Καλά τα σεντόνια για τα σαράντα χρόνια της ένταξης, αλλά τα σύμβολα άλλα μαρτυρούν.
Γ. Κ., ΚΥΜΗ

Εμείς που ζούσαμε με repos, αναγκαζόμαστε να πληρωνόμαστε με ρεπό…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ