Τα τελευταία 35 χρόνια που βιώνω το ελληνικό πανεπιστήμιο, είτε ως φοιτητής, είτε ως τρίτος παρατηρητής (εργαζόμενος αλλού) είτε ως καθηγητής, το θέμα της βίας είναι πάντα στην επικαιρότητα.

Είναι μεγάλη η αδικία, καθώς δεν είναι αυτό το θέμα που το χαρακτηρίζει. Έχει πολλά «ατού» που θα έπρεπε να συγκεντρώνουν τα φώτα της δημοσιότητας. Όπως οι απόφοιτοί μας, οι οποίοι πάντα ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι. Περίτρανη απόδειξη η φυγή εκατοντάδων χιλιάδων στο εξωτερικό την εποχή της κρίσης, σε «καλές» δουλειές.

Το τελευταίο αποτρόπαιο επεισόδιο ακραίας βίας και φασιστικής νοοτροπίας κατά του Πρύτανη του ΟΠΑ, έχει προκαλέσει τον αποτροπιασμό και την αγανάκτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας και της ελληνικής κοινωνίας. Είναι η ευκαιρία που πρέπει να αξιοποιήσουμε για να τα λύσουμε δια παντός και να απαλλαχθούμε ως κοινωνία από αυτά τα φαινόμενα.

Είναι ευκαιρία να προτάξουμε αποφασιστικά μηδενική ανοχή και τις αντιστάσεις που προβάλλουν οι λίγοι που συντηρούν τους «Ρουβίκωνες» και τους «μπαχαλάκηδες» μέσα στο Πανεπιστήμιο. Μηδενική ανοχή ήδη δείχνει η ελληνική κοινωνία στην οποία λογοδοτούμε και απευθυνόμαστε.

Το Πανεπιστήμιο είναι χώρος έρευνας, παραγωγής νέας γνώσης. Το Πανεπιστήμιο (πρέπει να) είναι χώρος ελεύθερος, ανοιχτός, στις ιδέες, στις νέες τάσεις, σε άμεση αλληλεπίδραση με την κοινωνία. Αυτά προϋποθέτουν ασφάλεια όχι ανασφάλεια. Όχι φόβο να μιλήσεις, όχι φόβο να κυκλοφορήσεις.

Τα Πανεπιστήμιά μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχίσουν να είναι «ξέφραγα αμπέλια». Είναι τώρα η ώρα να τελειώνουμε με αυτούς. Αν δεν το κάνουμε τώρα δεν θα γίνει ποτέ. Και οι λύσεις δίνονται άμεσα, όταν είναι ώριμες. Δεν μπορεί να περιμένουμε άλλο. Είναι σαν τον γόρδιο δεσμό. Αν δεν το κόψουμε τώρα, δε θα το λύσουμε ποτέ.

O Στάθης Ευσταθόπουλος είναι καθηγητής Ιατρικής φυσικής του πανεπιστημίου Αθηνών και αντιπρόεδρος Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου