Γίνεται αντιληπτό ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε, ότι το ορόσημο του 2021 και η 200ή επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης, δεν θα είναι όπως κάποιοι νόμιζαν.

Κατά πάσα βεβαιότητα, οι φιέστες και οι μαζικοί εορτασμοί θα είναι αδύνατοι λόγω της πανδημίας, οι όποιες διαθέσεις και φιλοδοξίες για «πανηγυρτζίδικες» εκδηλώσεις, θα πρέπει να ματαιωθούν και να ανασχεδιαστούν.

Υπό αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να γίνει ένας άλλος προγραμματισμός και να προταχθούν άλλα στοιχεία από τα προφανή και τετριμμένα.

Η επέτειος δυστυχώς θα συμπέσει με μία εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για την Ελλάδα. Είναι άγνωστο τι θα συμβεί στο επόμενο, αναμενόμενο κύμα της πανδημίας. Είναι όμως ήδη γνωστό και βέβαιο, ότι τα 200 χρόνια από την Επανάσταση, θα βρουν την χώρα στην κορύφωση μίας νέας οικονομικής κρίσης.

Αυτό σημαίνει ότι η τιμή στην επέτειο θα πρέπει να γίνει με γνώμονα την αναγκαία εθνική ανάταση, την ανασυγκρότηση και την προβολή νέων προτύπων σε όλα τα πεδία.

Δεν χωρούν αμφιλεγόμενες θεωρίες, απόπειρες αναψηλάφισης και αναθεώρησης της Ιστορίας. Δεν χωρεί τίποτε απολύτως, το οποίο θα προσβάλλει το συναίσθημα και το φρόνημα των Ελλήνων. Δεν χωρεί κάτι που θα διχάσει. Ούτε και χωρούν άνευ ουσίας και σημασίας προσπάθειες αιρετικής προσέγγισης του Καποδίστρια, του Καραϊσκάκη ή άλλων προσωπικοτήτων και γεγονότων της Επανάστασης.
Αυτό που χρειάζεται, τουλάχιστον στο επιστημονικό πεδίο, είναι η δημιουργκή σύνθεση και η ανάδειξη εκείνων που ενώνουν του Ελληνες και όχι όσων τους χωρίζουν.

Η επέτειος θα ήταν υπό κανονικές συνθήκες μία ευκαιρία για την χώρα να δείξει ότι είναι σε θέση να μπει με γοργό βηματισμό στην νέα εποχή. Τώρα θα πρέπει να δείξει ότι με την αυτοπεποίθηση που κέρδισε τους τελευταίους μήνες, είναι ικανή να αφήσει πίσω της όλες, ή έστω πολλές, από τις νοοτροπίες που την καθήλωσαν τα προηγούμενα χρόνια.

Όλα αυτά απαιτούν μέτρο, σύνεση, συγκεκριμένη φιλοσοφική προσέγγιση και σοβαρότητα.

Απαιτούν όμως και κάτι ακόμη: την εκ μέρους της επίσημης ελληνικής πολιτείας εκπόνηση ενός σχεδίου, το οποίο θα ελέγχεται και θα τηρείται, στον βαθμό που θα πρόκειται για την επίσημη θέση του Ελληνικού Κράτους για τα (σχεδόν) 200 χρόνια του.

Μέχρι στιγμής όλα αυτά έχουν ανατεθεί σε μία επιτροπή, η οποία δεν έχει δώσει καλά πρώτα δείγματα. Πολλές από τις παρεμβάσεις συντελεστών της χαρακτηρίζονται από την αιρετική τάση της ιστορικής αναθεώρησης και την άσκοπη πρόκληση.

Όλα αυτά είναι λάθος. Δεν τίθεται εν προκειμένω ζήτημα ελευθερίας της γνώμης. Τίθεται ζήτημα εθνικής σοβαρότητας και παρουσίας.

Μία ιστορία τόσο σοβαρή όσο η επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης, δεν νοείται να αφήνεται στην τύχη ή να μην γίνεται υπό την εποπτεία και τον έλεγχο των επισήμων θεσμών της Ελληνικής Δημοκρατίας. Έως τώρα η κυβέρνηση δεν είχε ασχοληθεί επισταμένως με την ουσία των εορτασμών της επετείου. Είχε αναθέσει την αποστολή και ανέμενε.

Πλέον, οφείλει να περιλάβει και αυτό στους σχεδιασμούς και τις παρεμβάσεις της. Ειδάλλως, διαφαίνεται ο κίνδυνος ενός αχρείαστου φιάσκου.