«Εδώ μυρίζει θάνατο». Με τις τρεις αυτές λέξεις ένας διασώστης μας περιγράφει το συναίσθημα που ένιωσε όταν πήγε στο τόπο της τρομερής τραγωδίας, στο οικόπεδο που κάηκαν ζωντανοί 26 συμπολίτες μας. Ορισμένοι από αυτούς αγκαλιά, θέλοντας να περάσουν από τη ζωή στο θάνατο μαζί.

Κάνοντας ένα οδοιπορικό στο σημείο αυτό, δύο σχεδόν ημέρες από τη στιγμή που η πύρινη λαίλαπα σάρωσε τα πάντα, σου έρχεται ένας κόμπος στο λαιμό. Στο διπλανό οικόπεδο από τον «μαζικό τάφο», υπήρχε ένα συνεργείο μηχανών όπου τα πάντα είναι καμένα. Όπως και ένα σπίτι με εκπληκτική θέα προς τη θάλασσα. Παντού καταστροφή, δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο.

Λίγα μέτρα πιο πέρα η καρδιά σφίγγεται. Εκεί όπου πατάς ξέρεις ότι έτρεχαν για να σωθούν οι 26 που δεν τα κατάφεραν. Αντιλαμβάνεσαι πώς συνέβη αυτή τη τραγωδία.

Αυτή η ομάδα των κατοίκων, ηλικιωμένοι, γυναίκες και μικρά παιδιά, βλέπουν τη φωτιά να τους πλησιάζει και τρέχουν στο οικόπεδο που βγάζει στην παραλία. Εκεί υπάρχει μια τσιμεντένια σκάλα που οδηγεί στη θάλασσα. Κανείς τους δεν πρόλαβε να τη φτάσει. Είτε γιατί το θερμικό φορτίο, οι φλόγες τους έκαψαν ζωντανούς, είτε γιατί πνίγηκαν από τον καπνό, είτε γιατί έχασαν τον προσανατολισμό τους, όταν όλα καίγονταν δίπλα τους.

Συγκλονίζουν τα προσωπικά ευρήματα: Παιδικές παντόφλες, καμένα ρούχα, αλλά και σκυλάκια που δεν πρόλαβαν να απομακρυνθούν από το πύρινο μέτωπο. Εικόνες – γροθιά στο στομάχι.

Ξένα συνεργεία

Στο οικόπεδο του θανάτου υπάρχουν ξένα συνεργεία από όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης. Ενας αμερικανός δημοσιογράφος βρίσκει μια ζωντανή χελώνα, έκπληκτος την βιντεοσκοπεί.

Μια άλλη απεσταλμένη γερμανικού καναλιού κοιτάζει με απόγνωση το σημείο του «ομαδικού τάφου». Είναι συγκλονισμένη, είναι φανερό ότι δεν έχει δει κάτι τέτοιο στη ζωή τους.

Ο χώρος μυρίζει θάνατο, εκεί γράφτηκε μια τραγική ιστορία, θέλεις να απομακρυνθείς αλλά δεν μπορείς να φύγεις. Ένα αναπάντητο «γιατί» σε κρατά εκεί.

Κοιτάζεις τον γκρεμό που οδηγεί στη θάλασσα. Ένα 13χρονο κορίτσι αποφασίζει να κάνει το σάλτο μορτάλε. Σκοτώνεται αντί να καεί ζωντανή. Αναρωτιέσαι. Κι αν προλάβαιναν να πηδήσουν και άλλοι; Θα ζούσαν αυτή την ώρα έστω και τραυματίες;

Το οικόπεδο του θανάτου, εκεί που γράφτηκε αυτή η τραγική ιστορία θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη όλου του κόσμου. Στο ύψωμα εκείνο που κάποτε ήταν ένα ειδυλλιακό τοπίο τώρα ο θάνατος πλανάται. Και οι ψυχές των 26 ζητούν δικαίωση…