Ανεμογεννήτρια με ελληνική… σφραγίδα

Η πρώτη ανεμογεννήτρια με ελληνική… σφραγίδα είναι γεγονός. Κατασκευάζεται σε πρωτοποριακής τεχνολογίας μονάδα στη Μάνδρα Αττικής, χωρίς κρατική στήριξη, από τη θυγατρική του ομίλου Eunice Energy Group (EEG), τη Eunice Wind.

Η παραγωγή της αποτελεί έναν σταθμό μετάβασης για την EEG από την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας (σήμερα διαθέτει 100 μεγαβάτ σε αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα) και την εμπορία στην πρώτη γραμμή της βιομηχανικής μεταποίησης.

Η «EW-16 THETIS», η οποία έρχεται να καλύψει τις ανάγκες στην αγορά των μικρών ανεμογεννητριών, αναμένεται να παρουσιαστεί τον Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ.

Εχει ύψος 29 μέτρα, διάμετρο ρότορα 16 μέτρα και βάρος 15 τόνους. Η ονομαστική της ισχύς είναι 50 κιλοβάτ, δηλαδή έχει τη δυνατότητα να καλύψει ενεργειακά περί τα 10 με 15 σπίτια.

Η απόφαση για την παραγωγή μικρών ανεμογεννητριών βασίστηκε στην παγκόσμια τάση του ενεργειακού τομέα προς την αποκέντρωση της παραγωγής, εξηγεί στο «Βήμα» ο τεχνικός διευθυντής της εταιρείας δρ Γιώργος Πεχλιβάνογλου, επιστήμονας με πολύχρονη πείρα στην τεχνολογική ανάπτυξη των ανεμογεννητριών, καθώς εργαζόταν για μια δεκαετία σε γερμανικούς και αμερικανικούς κολοσσούς του χώρου, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα.

Το συντηρητικό μοντέλο που επικρατεί εδώ και χρόνια στον χώρο της ενέργειας και στηρίζεται σε δύο πυλώνες –στην παραγωγή από κρατικές ή ιδιωτικές εταιρείες και στην κατανάλωση –τείνει να ξεπεραστεί την τελευταία δεκαετία. «Από το 2010 και μετά άρχισε να επικρατεί η λογική του prosumer (producer-consumer). Ο καταναλωτής είναι και παραγωγός, είναι και δίκτυο και εν τέλει η ενέργεια (net prosumer)» σημειώνει ο κ. Πεχλιβάνογλου.

Στις ΗΠΑ και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι πολίτες μπορούν να είναι παραγωγοί, καταναλωτές αλλά και έμποροι ενέργειας, πουλώντας ενέργεια όχι μόνο στο δίκτυο αλλά και στον γείτονά τους. Οι αλλαγές έρχονται με μια χρονοκαθυστέρηση και στην Ελλάδα.

Τον περασμένο Ιανουάριο τέθηκε σε ισχύ ο νόμος που επιτρέπει τη δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο δρόμος προς το μέλλον της ενέργειας είναι μονόδρομος. Και τεκμηριώνει το γιατί αναλύοντας το ζήτημα της ηλεκτροκίνησης, που τελευταία μονοπωλεί τα ενεργειακά fora σε παγκόσμιο επίπεδο.

«Ας υποθέσουμε ότι μπαίνουν στην αγορά ένα εκατομμύριο ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Το καθένα είναι δέκα με πενήντα φορές πιο βαρύ σε ενεργειακή κατανάλωση από τη μέση κατανάλωση ενός σπιτιού. Δεν μπορώ λοιπόν να «κουμπώσω» σε κάθε σπίτι και ένα αυτοκίνητο γιατί οι μετασχηματιστές της γειτονιάς θα ανατιναχθούν, δεν θα αντέξει το δίκτυο. Στη Γερμανία και στις ΗΠΑ έκαναν την ανάλυση για τη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση. Η κατασκευή ενός πανίσχυρου δικτύου, ώστε να μπορεί κάθε γειτονιά να τραβήξει όσα μεγαβάτ χρειάζεται, είναι αντιοικονομικό. Είναι πολύ υψηλά τα κόστη ανάπτυξης δικτύων. Στο παρελθόν καλύπτονταν από κρατικές επιχειρήσεις, πλέον είναι δύσκολο να καλυφθούν από τις ιδιωτικοποιημένες εταιρείες διαχείρισης δικτύου» τονίζει ο κ. Πεχλιβάνογλου.

Η μόνη λύση είναι η αποκέντρωση της παραγωγής. «Αν κάποιος φορτίζει το αυτοκίνητό του από το φωτοβολταϊκό ή την ανεμογεννήτρια που διαθέτει, δεν θα τραβάει ενέργεια από το δίκτυο. Η τοπική παραγωγή μπορεί να γίνει σε επίπεδο δήμου, κοινότητας, γειτονιάς κ.λπ. Εκεί μπαίνουν και τα συστήματα αποθήκευσης και το έξυπνο δίκτυο, ώστε να έχει κανείς ενέργεια και όταν δεν έχει ήλιο ή άνεμο. Γι’ αυτό δημιουργήσαμε ένα προϊόν που το ονομάσαμε S4S (sustainability, security, safe energy, smart grid). Βασίζεται σε τεχνολογίες εν μέρει γνωστές παγκοσμίως, αλλά είναι ειδικά σχεδιασμένο για να λειτουργεί με τη μικρή ανεμογεννήτρια και με τα συστήματα που παράγουμε στο εργοστάσιό μας. Το S4S έχει ανεμογεννήτρια, φωτοβολταϊκό, μπαταρία και μπορεί να υιοθετήσει και συμβατικές μονάδες (π.χ. μια γεννήτρια)».

Το εργοστάσιο των μόλις 1.200 τ.μ. στη Μάνδρα λειτουργεί σαν μια σύγχρονη «κυψέλη» παραγωγικής και τεχνολογικής δημιουργίας. Σε έναν πλήρως αυτοματοποιημένο χώρο, 11 νέοι μηχανικοί, υψηλής κατάρτισης, μπορούν να παράγουν (χωρίς άλλα εργατικά χέρια) περί τις 50 ανεμογεννήτριες τον χρόνο, με δυνατότητα αύξησης της παραγωγής κατά 30%.

Η πιλοτική παραγωγή ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια και η μικρή ανεμογεννήτρια έχει δοκιμαστεί ως προς την αντοχή και απόδοσή της σε δύσκολες καιρικές συνθήκες (πολικό ψύχος, διάβρωση κ.λπ.) στo Αμβούργο στη Βόρεια Θάλασσα. Το προϊόν είναι έτοιμο για εξαγωγές.