Γυναίκες και παιδιά που ξεκινούν το επικίνδυνο ταξίδι για την Ευρώπη για να γλιτώσουν από τη φτώχεια και τους πολέμους στην Αφρική ξυλοκοπούνται, βιάζονται και λιμοκτονούν κατά την κράτησή τους σε πραγματικά κολαστήρια στη Λιβύη, κατήγγειλε την Τρίτη η UNICEF.
Ο μεταναστευτικός διάδρομος της Μεσογείου μεταξύ της Λιβύης και της Ιταλίας έχει μετατραπεί στο κύριο πέρασμα των ανθρώπων που θέλουν να ζητήσουν άσυλο στην Ευρώπη και των οικονομικών μεταναστών που επιδιώκουν μια καλύτερη ζωή στη γηραιά ήπειρο, μετά τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών από την Τουρκία.
Από τον περασμένο Σεπτέμβριο περίπου ένα εκατομμύριο μετανάστες βρίσκονται στη Λιβύη, οι περισσότεροι από τους οποίους περιμένουν σε ανθυγιεινά κέντρα κράτησης που μαστίζονται από τις αρρώστιες και τα οποία, όπως περιγράφει η UNICEF στην έκθεσή της, «δεν απέχουν από στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας (…) και αυτοσχέδιες φυλακές».
Εν μέσω του χάους που επικρατεί στη Λιβύη, οι ένοπλες οργανώσεις ελέγχουν τώρα στην πραγματικότητα τα επίσημα κέντρα κράτησης για τους μετανάστες, ενώ έχουν φτιάξει και δικά τους κέντρα, ανταγωνιζόμενες ή συνεργαζόμενες με εγκληματικές συμμορίες και παράνομους διακινητές ανθρώπων, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
«Για τις χιλιάδες γυναίκες και παιδιά μετανάστες που βρίσκονται φυλακισμένοι, (τα κέντρα αυτά) αποτελούν πραγματικά κολαστήρια στα οποία κρατούνται άνθρωποι για μήνες», αναφέρει η UNICEF στην έκθεσή της που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Σε συνεντεύξεις που ελήφθησαν από περισσότερες από 100 γυναίκες και παιδιά, σχεδόν οι μισοί δήλωσαν ότι έχουν βιαστεί ή κακοποιηθεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, επισημαίνεται στην έκθεση. Τα περισσότερα από τα παιδιά δήλωσαν εξάλλου ότι ξυλοκοπήθηκαν από ενήλικες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, με τα κορίτσια να υφίστανται περισσότερες κακοποιήσεις από τα αγόρια.
«Εδώ (στο κέντρο κράτησης) μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε κότες. Μας δέρνουν, δεν μας δίνουν καλό νερό και καλή τροφή», δήλωσε ο Τζον, ένα 14χρονο αγόρι που έχει ταξιδέψει μέχρι τη Λιβύη ασυνόδευτο από τη Νιγηρία από την οποία έφυγε για να γλιτώσει από την οργάνωση Μπόκο Χαράμ.
«Πάρα πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν εδώ, πεθαίνουν από τις αρρώστιες, πεθαίνουν από το κρύο», πρόσθεσε, όπως καταγράφεται στην έκθεση.
Η UNICEF σημειώνει ότι οι γυναίκες και τα ασυνόδευτα παιδιά που μεταναστεύουν στηρίζονται σε παράνομους διακινητές ανθρώπων για το ταξίδι τους προς την Ευρώπη, το οποίο γίνεται συχνά βάσει ενός συστήματος «πληρώνεις όσο πηγαίνεις», και υπογραμμίζει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ευάλωτοι στην εκμετάλλευση, στο τράφικινγκ και στη βία, συμπεριλαμβανομένης της εκπόρνευσης και του βιασμού.
Οι παράνομοι διακινητές ζητούν συνήθως χιλιάδες δολάρια από αυτούς που θέλουν να κάνουν το επικίνδυνο ταξίδι και να διασχίσουν την έρημο προτού τους στοιβάξουν σε πλεούμενα με άθλιο εξοπλισμό για να κάνουν το επικίνδυνο ταξίδι και να διασχίσουν τη Μεσόγειο για να περάσουν στην Ευρώπη.
«Η διαδρομή αυτή ελέγχεται κυρίως από παράνομους διακινητές ανθρώπων, λαθρεμπόρους και άλλους ανθρώπους που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τα απελπισμένα παιδιά και τις γυναίκες που αναζητούν απλώς ένα καταφύγιο ή μια καλύτερη ζωή», δήλωσε ο επικεφαλής των επιχειρήσεων της UNICEF για τους πρόσφυγες στην Ευρώπη Άφσαν Χαν.
Αυτόν το μήνα οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσέφεραν χρήματα και άλλου είδους βοήθεια στη Λιβύη για να καταβάλει προσπάθειες να μειωθεί ο αριθμός των μεταναστών που αναχωρούν από εκεί για την Ευρώπη. Οργανώσεις αρωγής επέκριναν την ενέργεια αυτή σημειώνοντας ότι τα σχέδια αυτά αφήνουν εκτεθειμένους τους ανθρώπους που μεταναστεύουν σε περισσότερους κινδύνους και κακοποιήσεις εντός του εδάφους της Λιβύης.
Πέρυσι ένας αριθμός ρεκόρ 181.000 μεταναστών διέσχισε τη Μεσόγειο από τη Λιβύη στην Ιταλία, σύμφωνα με την υπηρεσία μετανάστευσης του ΟΗΕ. Περισσότεροι από 4.500 άνθρωποι πνίγηκαν στο ταξίδι τους αυτό, εκ των οποίων τουλάχιστον 700 ήταν παιδιά, σύμφωνα με την UNICEF.
«Τα παιδιά δεν θα πρέπει να αναγκάζονται να αφήνουν τη ζωή τους στα χέρια των λαθραίων διακινητών μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις», σημειώνει ο Χαν στην ανακοίνωση αυτή.
«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε συνολικά τα αίτια της μετανάστευσης και να εργαστούμε από κοινού για να υπάρξει ένα συμπαγές σύστημα ασφαλούς και νόμιμης διέλευσης για τα παιδιά που κάνουν το ταξίδι αυτό, είτε πρόκειται για πρόσφυγες είτε για μετανάστες», καταλήγει ο ίδιος.
