Το Μαξίμου για τον Μαυρίκο

Η είδηση για τον θάνατο του Παναγιώτη Μαυρίκου με την Porsche Cayenne στην Αττική οδό έφθασε στο Μέγαρο Μαξίμου λίγο προτού αρχίσει η συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας υπό τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα. Πώς όμως υποδέχθηκαν οι του Μαξίμου την είδηση αυτήν; Εξέφρασαν βεβαίως τη θλίψη τους. Ηταν, μαθαίνω, πολύ συγκρατημένοι, αναμένοντας τα αποτελέσματα από τα εγκληματολογικά εργαστήρια της Αστυνομίας, ωστόσο εκφράστηκαν οι ανησυχίες τους για το συμβάν, δεδομένης της εμπλοκής του Μαυρίκου στην υπόθεση των εκβιαστών δημοσιογράφων. Συνεργάτης της κυβερνητικής εκπροσώπου Ολγας Γεροβασίλη είπε μάλιστα ότι πρόκειται για μια «κακή εξέλιξη», ότι πρέπει να παρακολουθούμε την πορεία των ερευνών και (το κυριότερο) ότι αυτό που συνέβη «είναι ανεξήγητο». Είπε, όπως μου μετεφέρθη ακριβώς η φράση, «ανεξήγητα πράγματα αυτά που συνέβησαν». Ηταν πάντως επιφυλακτικοί και προσεκτικοί στις ανακοινώσεις τους εν αναμονή των ερευνών.

Τρεις ώρες διήρκεσε η συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία είχε μία και μοναδική ατζέντα. Αυτήν του εκλογικού νόμου, τον οποίο, όπως ενθυμείσθε, ο Αλ. Τσίπρας υποσχέθηκε πως θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή εισαγάγοντας με αυτόν την «απλή και ανόθευτη αναλογική». Αίτημα άλλωστε που από την ίδρυσή του ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς προέβαλλε. Οι τρεις ώρες συνεδρίασης καταναλώθηκαν στο αν θα πρέπει να εισαχθεί ή όχι η απλή αναλογική. Προσπαθούσαν να τετραγωνίσουν τον κύκλο, δηλαδή να βρουν τη χρυσή τομή που να επιτρέπει τον σχηματισμό βιώσιμων κυβερνήσεων σε περίπτωση που εφαρμοστεί η απλή αναλογική. Και δεν τον βρήκαν! Πώς άλλωστε να τον βρουν όταν τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας χωρίστηκαν στα δύο, με τους μεν να τάσσονται υπέρ και τους δε εναντίον. Και με τον κ. Τσίπρα να παίζει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, λέγοντας κάθε λίγο και λιγάκι ότι θα πρέπει να «δούμε αυτό», «να εξετάσουμε εκείνο». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως όταν ο κ. Τσίπρας είπε κάτι για την απλή αναλογική, αμέσως ο υπουργός Εσωτερικών Π. Κουρουμπλής (φωτογραφία), φανατικός υποστηρικτής της απλής αναλογικής για την εκλογή των 270 βουλευτών, του είπε: «Πρόεδρε, είσαι μεγάλος ηγέτης…».

Τελικά οι σύντροφοι στο ανώτατο αυτό καθοδηγητικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατέληξαν και το άφησαν για αργότερα. Οπως μαθαίνω δεν κατέληξαν και για το αν θα διατηρηθεί ή όχι το εκλογικό μπόνους των 50 εδρών που προβλέπει ο ισχύων εκλογικός νόμος. Υπήρξαν αρκετές προτάσεις. Οσοι ζήτησαν να παραμείνει έθεσαν το ζήτημα της πιθανής ακυβερνησίας, ενώ όσοι είχαν αντίθετη άποψη έλεγαν ότι μια αριστερή κυβέρνηση δεν μπορεί να υιοθετεί τα μπόνους που επέβαλαν οι δεξιές κυβερνήσεις. Υπήρξαν όμως και οι απαραίτητες… εκπτώσεις ώστε να διατηρηθεί. Αλλος πρότεινε να μειωθεί το μπόνους σε 30 έδρες, άλλος είπε γιατί να είναι 30 και να μην είναι 35 ή γιατί να είναι 35 και να μην είναι 27. Τελικά, όπως έμαθα, το κόλπο με τις εκπτώσεις μάλλον έπιασε, γιατί «πράκτοράς» μου στη Γραμματεία μού έλεγε ότι «μάλλον καταλήγουμε στις 27 έδρες μπόνους». Εκείνο που πέρασε σχεδόν ασυζητητί ήταν η πρόταση για ψήφο στα 17.

Ρώτησα έναν από τους πιο στενούς συνεργάτες του Πρωθυπουργού (πιο στενός δεν γίνεται) σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα ο κ. Τσίπρας, τη στιγμή που πέρασε αβρόχοις ποσί τόσα σκληρά μέτρα, υπέγραψε την εκχώρηση του Ελληνικού και ανέτρεψε υπό την πίεση των δανειστών όλες τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και τα αριστερά του πιστεύω. Την απάντηση που μου έδωσε ομολογουμένως δεν την περίμενα: «Σε πολύ καλή κατάσταση. Εχει προσανατολιστεί στην ανάπτυξη, στην προσέλκυση επενδύσεων. Είναι αισιόδοξος, να σκεφτείς ότι εδώ και αρκετούς μήνες δεν έχει εμφανιστεί ο έρπης που είχε βγάλει από την αγωνία του στις διαπραγματεύσεις». Πέρασε τόσα μέτρα χωρίς να βγάλει έρπητα; Λέτε να είναι καλό (για εμάς) σημάδι;

Αφού λοιπόν λένε στο Μαξίμου ότι βρίσκονται σε «καλή κατάσταση», ότι ο Πρωθυπουργός γλίτωσε αυτή τη φορά τον έρπητα και μάλλον δεν φαίνεται από την εν γένει συμπεριφορά τους να νιώθουν κάποιες τύψεις για όλα αυτά που υπέγραψαν και ψήφισαν, τόλμησα να ρωτήσω (τον στενό συνεργάτη του Πρωθυπουργού) τι γίνεται με τον ανασχηματισμό. Η απάντηση ήταν: «Δεν τον βλέπω τώρα. Ισως το φθινόπωρο». Και τούτο γιατί ο κ. Τσίπρας και η παρούσα κυβέρνηση έχουν στρέψει την προσοχή τους στην ανάπτυξη, στην προσέλκυση επενδυτών, ώστε να αυξηθεί το ΑΕΠ. Την ίδια ώρα όμως ο Φώτης Κουβέλης με δηλώσεις του δείχνει έτοιμος να εισέλθει στην κυβέρνηση, όποτε και όταν του ζητηθεί, ενώ ο Γ. Παπανδρέου ζητούσε από τη Θεσσαλονίκη προγραμματική σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τυχαίο θα πείτε; Ασφαλώς όχι. Με τον Ευ. Τσακαλώτο τι θα γίνει; Φεύγει (όπως κάποτε το είχε ζητήσει) ή μένει; Μου είπαν ότι παραμένει ακλόνητος στη θέση του (αυτή τη φορά το ζήτησε ο ίδιος), ενώ για τις διάφορες πληροφορίες που θέλουν τη Λούκα Κατσέλη να είναι η αντικαταστάτριά του στο υπουργείο Οικονομικών η απάντηση ήταν ένα ξερό και κοφτό «Οχι».

Ο Νίκος Παππάς: Make a wish

Ε, λοιπόν δεν θα το πιστέψετε. Ο υπουργός Επικρατείας και Νο2 του Μαξίμου είχε μια περιέργεια. Πώς είναι να πετάς μ΄ένα μαχητικό; Μ΄ένα Μιράζ 2000-5 ας πούμε; Από μικρός έκανε τέτοιου είδους ευχές, να βρεθεί στους αιθέρες μ΄ένα μαχητικό, να νιώσει τα G’s να καταλάβει πώς αισθάνονται οι πιλότοι. Η επιθυμία του έγινε αμέσως πράξη μ΄ένα απλό τηλεφώνημα (τώρα ξέρετε σε ποιον). Πήγε την περασμένη Πέμπτη στην Τανάγρα, επιβιβάστηκε σ΄ένα διθέσιο Μιράζ 2000-5 και πέταξε. Αλλά για τον Νο2 του Μαξίμου η πτήση δεν ήταν μοναχική. Αυτός δηλαδή και ο πιλότος. Τον συνόδευσε στον αέρα κοτζάμ Αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας, ο αντιπτέραρχος Χρ. Βαϊτσης. Πέταξαν στο Αιγαίο, πέταξαν ανατολικά πήγαν σχεδόν παντού. Επί μία ώρα. Ο κ. Παππάς έμεινε ενθουσιασμένος, μόνον που δεν ήθελε το θέμα να πάρει δημοσιότητα. Απλώς ειπώθηκε ότι η πτήση ήταν εκπαιδευτική. Τι σημαίνει αυτό; Ο,τι το αεροπλάνο έτσι κι αλλιώς θα είχε εκείνη την ημέρα αποστολή.