Πού οδηγεί η νέα κρίση

Αυτό που στις Βρυξέλλες θα προτιμούσαν να είχαν αποφύγει τελικά δεν το πέτυχαν. Την εκδήλωση, δηλαδή, μιας νέας σοβαρής κρίσης με την Ελλάδα τις παραμονές του δημοψηφίσματος για το Brexit και ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απειλεί να επιβάλει χρηματικές κυρώσεις στην Ισπανία και στην Πορτογαλία επειδή παραβίασαν τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς στόχους. Ο φόβος που εκφράζεται τώρα είναι ότι είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθεί ένα σκηνικό ανάλογο του Ιουλίου του 2015, μόνον που τότε ούτε το προσφυγικό πρόβλημα υπήρχε, ούτε η τρομοκρατική απειλή κατά των ευρωπαϊκών χωρών, ούτε το ενδεχόμενο εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ. Ενα ενδεχόμενο που δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί, καθώς στις τελευταίες σφυγμομετρήσεις πότε προηγείται ελαφρώς το «μέσα» και πότε ελαφρώς το «έξω», αποδεικνύοντας ότι μάλλον έπεσαν στο κενό οι παροτρύνσεις του προέδρου Ομπάμα. Αν λοιπόν συμβεί αυτό, θα πρόκειται για έναν πολιτικό σεισμό πρώτου μεγέθους.

Αυτό που ιδιαίτερα έχει εξοργίσει τις Βρυξέλλες είναι η μόνιμη τακτική της ελληνικής πλευράς να φορτώνει πάντα τις ευθύνες για τα επαναλαμβανόμενα αδιέξοδα στους ξένους. Βρίσκουν μάλιστα εντελώς αστήρικτη τη θεωρία περί διαφωνιών μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαίων, καθώς και οι δύο (όπως έδειξαν και οι τελευταίες συνομιλίες στην Ουάσιγκτον) συμφωνούν απόλυτα μεταξύ τους στην ανάγκη να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση με ταυτόχρονη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Και είναι ακριβώς η πρόδηλη καθυστέρηση της Αθήνας να προχωρήσει (για λόγους πολιτικού κόστους, όπως υποστηρίζουν) στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που δημιουργούν το όλο πρόβλημα. Εξηγούν μάλιστα ότι μέλη της κυβέρνησης δεν ενστερνίζονται την ανάγκη της πολιτικής αυτής, συμβάλλοντας έτσι σε ένα κλίμα αστάθειας και γενικευμένης δυσπιστίας, που έχει ως αποτέλεσμα να πλήττει καίρια την αξιοπιστία της χώρας και να φρενάρει τις εξελίξεις.

Υπό το πρίσμα αυτό, το καίριο ερώτημα που τώρα τίθεται είναι αν ο έλληνας πρωθυπουργός, υπό το βάρος των δυσμενών για το κόμμα του δημοσκοπήσεων, θα συμφωνήσει τελικά με τους δανειστές την τελευταία στιγμή, όπως ακριβώς συνέβη και το περασμένο καλοκαίρι (καθώς μάλιστα στερεύουν τα αποθέματα στα κρατικά ταμεία) ή θα αναζητήσει διέξοδο σε νέες εκλογές ή σε νέο δημοψήφισμα, όπως και πάλι συνέβη πέρυσι. Ο,τι και αν συμβεί, όμως, η νέα ελληνική κρίση έχει ήδη εκδηλωθεί και έρχεται να προστεθεί στο γενικότερο σκηνικό πολιτικής αστάθειας στην Ευρώπη σήμερα, μετά τα γνωστά αποτελέσματα των αυστριακών εκλογών και τις νέες εκλογές στην ακυβέρνητη εδώ και μήνες Ισπανία. Ενώ παντού καταρρέουν οι μετριοπαθείς πολιτικές δυνάμεις και επικρατούν τα άκρα, με πολλούς μάλιστα να συγκρίνουν τα τεκταινόμενα με όσα συνέβησαν στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου τον 20ό αιώνα.