Τα κόκκινα τριαντάφυλλα

Σε μια πρωτοφανή για τα διπλωματικά δεδομένα ιλαροτραγωδία τείνει να εξελιχθεί η περιώνυμη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την Τουρκία για τους πρόσφυγες και μάλιστα πριν ακόμη λάβει την οριστική της μορφή. Αναδεικνύεται έτσι η διάσπαση που έχει επέλθει μεταξύ των μελών της, καθώς υπερισχύουν τα αντικρουόμενα συμφέροντα, έναντι των συλλογικών αποφάσεων. Και μπορεί η έως τώρα πορεία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος να ακολουθούσε την πολιτική δύο βήματα εμπρός ένα πίσω, αλλά τουλάχιστον η πορεία αυτή ήταν πάντοτε προς τα εμπρός. Τώρα, δυστυχώς είναι μονίμως προς τα πίσω, ενώ πολλοί πιστεύουν ότι τα χειρότερα δεν έχουν επέλθει, καθώς πέρα από το τεράστιο πρόβλημα του Προσφυγικού και την άνοδο του ευρωσκεπτικισμού, της ξενοφοβίας και της Ακροδεξιάς, παραμονεύει και το Brexit. Oι μόνοι, δηλαδή, που επωφελούνται από όλα αυτά είναι οι ακραίοι και οι αντιευρωπαϊστές.

Υπό το πρίσμα αυτό δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι οι δύο πλευρές που συμφώνησαν προ ημερών στις Βρυξέλλες, δηλαδή οι Ευρωπαίοι και οι Τούρκοι, κάνουν τώρα πίσω σε αυτά που οι ίδιοι αποδέχθηκαν. Ετσι, ο γερμανός αντικαγκελάριος, για να κατευνάσει προφανώς τις έντονες αντιδράσεις εν όψει των εκλογών στα τρία γερμανικά κρατίδια την Κυριακή, δήλωσε προχθές ότι οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση βίζας στους Τούρκους παραμένουν αυστηρές και ότι η Τουρκία δεν είναι σε θέση να γίνει μέλος της ΕΕ. Ενώ ο τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων ξεκαθάρισε ότι η επανεισδοχή προσφύγων στη χώρα του δεν αφορά αυτούς που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα, αλλά αυτούς που θα φθάσουν εκεί μετά την εφαρμογή της συμφωνίας. Ζήσε Μάη μου, δηλαδή! Ας τα βλέπουν, όμως, αυτά όσοι στην Αθήνα αφελώς πανηγύριζαν ότι πέτυχαν μια μεγάλη νίκη στις Βρυξέλλες.

Ετσι, το μόνο που ουσιαστικά έχει επιτευχθεί έως τώρα είναι το κλείσιμο του περιώνυμου βαλκανικού διαδρόμου, με την ανοιχτή στήριξη του πολωνού προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο οποίος δεν έκρυψε την προτίμηση του προς την πολιτική που έχουν επιβάλει οι χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, στις οποίες ανήκει και η χώρα του. Στο μεταξύ, οι ροές προσφύγων από την Τουρκία προς την Ελλάδα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ενώ αναδεικνύεται ως ένα κακόγουστο ανέκδοτο η πολυδιαφημισθείσα επιχείρηση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Μια επιχείρηση που τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να επαναφέρει στο προσκήνιο τις γνωστές, μονομερείς τουρκικές διεκδικήσεις στην περιοχή. Διεκδικήσεις που η τουρκική πλευρά δεν δίστασε να επαναλάβει ενώπιον του έλληνα Πρωθυπουργού στη Σμύρνη, ο οποίος μάλιστα αποδέχθηκε να μετάσχει στο σόου Νταβούτογλου με τα κόκκινα τριαντάφυλλα στις γυναίκες δημοσιογράφους, την επομένη του φασιστικής εμπνεύσεως κλεισίματος της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας «Zaman», που ακολούθησε τις άλλες, γνωστές διώξεις κατά του Τύπου.