Περί ανέμων και υδάτων

Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα (από όσες μπόρεσα να ελέγξω…) δεν υπάρχει αυτή η απροσδιόριστη διαδικασία που ονομάζεται «σύσκεψη πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας».

Δεν υπάρχει ούτε καν στην Ελλάδα!

Το Σύνταγμα την αναφέρει μόνο μία φορά στο άρθρο 37,3 για τον σχηματισμό κυβέρνησης και μάλιστα όχι ρητά.

Λέει, δηλαδή, το Σύνταγμα πως «αν οι διερευνητικές εντολές δεν τελεσφορήσουν, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων». Δεν μιλάει καν για σύσκεψη!..

Σε σημείο μάλιστα που τον περασμένο Σεπτέμβριο ο ίδιος σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας ερμήνευσε το «καλεί» όχι ως σύσκεψη αλλά ως «τους παίρνει τηλέφωνο».

Αυτή η προφανής παράλειψη μιας διαδικασίας που δεν υπάρχει πουθενά αλλού είναι απολύτως λογική.

Σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ο φυσικός χώρος ανταλλαγής απόψεων των πολιτικών αρχηγών είναι το Κοινοβούλιο. Αν δεν τους αρκεί ή αν θέλουν να συνομιλήσουν με όρους εχεμύθειας ή εμπιστευτικότητας, μπορούν να τηλεφωνηθούν ή να επισκεφθούν ο ένας τον άλλον.

Ο δε Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες από το Σύνταγμα και μεταξύ αυτών δεν περιλαμβάνεται να κάνει τον οικοδεσπότη ή τον προεδρεύοντα σε τέτοιου είδους συναντήσεις.

Ποιο το νόημα λοιπόν συσκέψεων περί του Προσφυγικού, περί του Ασφαλιστικού ή περί ανέμων και υδάτων, αφού ούτως ή άλλως δεν μπορούν να πάρουν καμία ουσιαστική απόφαση διότι δεν έχουν καμία ευθύνη και καμία συνταγματική αρμοδιότητα να αποφασίζουν;

Λένε κάτι που δεν πρέπει να μάθουμε εμείς οι υπόλοιποι; Ή μήπως είναι απλώς μια παντομίμα που μοιράζει ρόλους αλλά δεν έχει υπόθεση;

Το δεύτερο είναι μάλλον η πιο πειστική εξήγηση –επιβεβαιώνοντας ότι στην πολιτική τις αποφάσεις πολλοί μίσησαν, τους ρόλους ουδείς.

Διότι εξ όσων γνωρίζουμε «η γενική πολιτική της χώρας» είναι αρμοδιότητα της νόμιμης κυβέρνησης. Η αντιπολίτευση ελέγχει την κυβέρνηση. Και ο Πρόεδρος παρίσταται σε τελετές, παρελάσεις και ρυθμίζει το πολίτευμα – όχι την κυβερνητική πολιτική.

Αν δεν μας αρέσει η μοιρασιά, να αλλάξουμε Σύνταγμα –καμία αντίρρηση!..

Αλλά ώσπου να αλλάξουμε Σύνταγμα, ο καθένας καλείται να κάνει τη δουλειά που του αναθέτει το Σύνταγμα που ισχύει.

Τίποτα λιγότερο. Αλλά και τίποτα περισσότερο.