Οι ευχές στην αρχή κάθε χρόνου προσφέρονται αφειδώς. Δεν κοστίζουν άλλωστε και είναι ευπρόσδεκτες από όλους.
Ωστόσο, οι εορταστικές ευχές δεν μεταβάλλουν ούτε κατ’ ελάχιστον τις πραγματικές συνθήκες.
Αυτές εξελίσσονται ερήμην της αλλαγής του χρόνου.
Στην παρούσα συγκυρία μάλιστα στις πρώτες μέρες ανεδείχθησαν ακόμη περισσότερο οι διεθνείς περιπλοκές και οι επιμέρους κρίσεις εντάθηκαν.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι τα διεθνή μέτωπα αντί να κλείνουν ανοίγουν, πολλαπλασιάζοντας τα κύματα ανασφάλειας και αβεβαιότητας που μεταδόθηκαν στα τέλη του προηγούμενου έτους.
Στη Μέση Ανατολή, από όπου εκκινούν τα διχαστικά για την Ευρώπη κύματα προσφύγων, η νέα χρονιά έφερε στο προσκήνιο την υποβόσκουσα από καιρό σύγκρουση Ιράν – Σαουδικής Αραβίας, η οποία πυροδοτεί πάμπολλες διαμάχες στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ σιιτών και σουνιτών.
Κατά τα φαινόμενα, τίποτε δεν βεβαιώνει ότι η μεγάλη αυτή κρίση θα διευθετηθεί γρήγορα.
Αντίθετα, όπως όλα δείχνουν, θα ταλαιπωρήσει τον κόσμο τουλάχιστον για δύο χρόνια.
Οι συμμαχίες που ανεδείχθησαν από αυτή τη διαμάχη φανερώνουν και την πολυπλοκότητα της μεσανατολικής κρίσης.
Οι δυτικότροποι Αιγύπτιοι τοποθετήθηκαν υπέρ των σαουδαράβων γειτόνων τους, όπως και οι κοσμοπολίτες του Κατάρ και του Μπαχρέιν. Ανοχή στον οίκο των Σαούντ έδειξε και η Τουρκία των Ερντογάν και Νταβούτογλου, που δεν διστάζει να τα χαλάσει με τους εκμοντερνισμένους ιμάμηδες της Τεχεράνης, παρά να δυσαρεστήσει τους φανατικούς πρίγκιπες του Ριάντ.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η μεγάλη Τουρκία ήθελε τους τζιχαντιστές ανάχωμα στους Κούρδους της Νοτιοανατολικής Τουρκίας και της Βορειοανατολικής Συρίας και τώρα που τους βλέπει σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από τη Ράκα δεν ξέρει πώς να συμπεριφερθεί απέναντι στους υπερατλαντικούς συμμάχους της, οι οποίοι κοιτούν την Αγκυρα καχύποπτα.
Δεν είναι τυχαίο ότι έγκυρα αμερικανικά ιδρύματα προβλέπουν τα χειρότερα για τη γείτονα, φθάνοντας στο σημείο να γράφουν ότι η Τουρκία θα «σκάσει» το 2016!
Αλλά δεν είναι μόνο η Μέση Ανατολή που γεννά ανασφάλεια. Είναι και η ενδεχόμενη ανώμαλη αναπτυξιακή προσγείωση της Κίνας, αλλά και τα πυρηνικά άλματα της Βόρειας Κορέας που γεμίζουν αβεβαιότητα τον κόσμο.
Στο ασταθές αυτό διεθνές περιβάλλον έρχονται να προσθέσουν αβεβαιότητα απίστευτα για την Ευρώπη γεγονότα σαν αυτά της Κολονίας το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, αλλά και τα κηρύγματα μίσους που εκτοξεύουν κάθε τόσο εθνικιστές ηγέτες και πολιτικοί στην Ευρώπη, στην Αμερική και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τυχόν ενίσχυση των ευρωσκεπτικιστικών τάσεων θα κλονίσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, απειλώντας την ίδια την υπόσταση της υπερεθνικής Ευρώπης.
Οπως και να έχει, συνδυαζόμενες οι πολλές κρίσεις μεταφέρουν κύματα ανασφάλειας και αβεβαιότητας σε ολόκληρο τον κόσμο.
Πολύ περισσότερα στην πολύπαθη Ελλάδα, η οποία πέραν των γεωπολιτικών περιπλοκών, αντιμετωπίζει ταυτόχρονα μείζονα οικονομική κρίση.
Σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς σύσσωμη η ελληνική πολιτική ηγεσία οφείλει να επιμείνει στη σταθεροποίηση της οικονομίας και μαζί να εκμεταλλευθεί τα όποια παράθυρα ευκαιριών ανοίξουν της γεωπολιτικής τα παίγνια σε ένα διαχρονικό εκπρόσωπο του προηγμένου κόσμου στην ευρύτερη περιοχή.
Η εποχή απαιτεί νοικοκυρεμένα σπίτια, καθαρά μυαλά και αποφασιστικές ηγεσίες. Τα υπόλοιπα είναι πολυτέλειες, για άλλους καιρούς…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
