Βαγγέλης Αποστόλου: «Δεν θα κάτσουμε να κλάψουμε πάνω από το Μνημόνιο»

Η ελληνική ύπαιθρος «βράζει». Οι έλληνες αγρότες σε Πελοπόννησο, Ηπειρο, Εβρο, Κρήτη και Θεσσαλία εξαπολύουν συντονισμένη επίθεση κατά των μέτρων του τρίτου Μνημονίου και δρομολογούν αγώνες, με αιχμή του δόρατος τα μπλόκα στους δρόμους. Την ίδια ώρα ο αναπληρωτής υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης κ. Βαγγέλης Αποστόλου σε συνέντευξή του στο «Βήμα» υποστηρίζει ότι θα ήταν πιο επώδυνο για τους έλληνες αγρότες αν δεν υπήρχε συμφωνία και η χώρα έφευγε από την ευρωπαϊκή πορεία, η οποία είναι συνυφασμένη με το εισόδημά τους. Οπως λέει χαρακτηριστικά, η ελληνική γεωργία δεν έχει την πολυτέλεια να «χαρίσει» κοινοτικά κονδύλια 3,5 δισ. ευρώ τον χρόνο στο όνομα της ιδεολογικής καθαρότητας του ΣΥΡΙΖΑ.

Η υποχρεωτική τήρηση βιβλίων εσόδων – εξόδων από όλους τους αγρότες, σε συνδυασμό με αυστηρούς ελέγχους, σύμφωνα με τον κ. Αποστόλου, είναι «ο μόνος τρόπος για να φωτίσουμε την γκρίζα ζώνη που υπάρχει στον αγροτικό χώρο». Είναι χαρακτηριστικό ότι η αξία της αγροτικής παραγωγής βάσει των στοιχείων του υπουργείου ξεπερνά ετησίως τα 10 δισ. ευρώ, ενώ αυτή που διακινείται με κανονικά παραστατικά και δηλώνεται δεν ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ. Τις δαπάνες των αγροτών για τη λογιστική τήρηση των βιβλίων τους, σύμφωνα με τον υπουργό, θα καλύψει η ελληνική κυβέρνηση. Παράλληλα στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς η ελληνική πλευρά θα διεκδικήσει, μεταξύ άλλων, να εξαιρεθεί από τα έσοδα των παραγωγών, ως ένα όριο, η κοινοτική επιδότηση.

«Η σύγκριση των όσων –επώδυνων, θα σας πω εγώ –περιλαμβάνει η τριετής συμφωνία με τους δανειστές δεν μπορεί να γίνεται με κάτι ιδεατό που όλοι θα θέλαμε. Πρέπει να γίνεται με το τι θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε αν δεν υπήρχε συμφωνία, αν δηλαδή φεύγαμε από την ευρωπαϊκή πορεία. Ειδικά για τον αγροτικό τομέα, όπου η ευρωπαϊκή πορεία είναι συνυφασμένη με το εισόδημα του αγρότη. Πάνω από το 50% προέρχεται από κοινοτικές ενισχύσεις. Ερχονται στη χώρα μας περίπου 2,5 δισ. ευρώ τον χρόνο από την Κοινή Αγροτική Πολιτική και ακόμη 1 δισ. για τη χρηματοδότηση της αγροτικής ανάπτυξης μέσα από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας (ΕΠΑΛ). Πιστεύει κανείς ότι έχουμε την πολυτέλεια να «χαρίσουμε» αυτά τα ποσά στο όνομα της ιδεολογικής μας καθαρότητας; Γιατί άλλη εναλλακτική λύση δεν ακούω από όσους αντιδρούν… Υπηρετώ έναν χώρο που είναι δεμένος στενά με τις εξελίξεις στην Ευρώπη και γι’ αυτό είμαι πολλές φορές αυστηρός, όχι με τους αγρότες που έχουν και τα δίκια τους όταν αντιδρούν, αλλά με τους συντρόφους μας που μιλάνε τόσο εύκολα και αβασάνιστα για επιστροφή στη δραχμή και περιπέτειες τέτοιου είδους».

«Λέω πολλές φορές στους συνεργάτες μου: Η δουλειά μας δεν είναι να κάτσουμε να κλαίμε πάνω από το Μνημόνιο… Η δουλειά μας είναι να υλοποιήσουμε μια εθνική στρατηγική στον αγροτικό τομέα μέσα στο πλαίσιο των δεδομένων που υπάρχουν. Στη συμφωνία με τους εταίρους έχει περιληφθεί η υποχρέωση να παρουσιάσουμε στρατηγικό σχέδιο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας. Αυτό δεν είναι κάτι που μας επιβάλλεται, ήταν δική μας ιδέα και ήδη επεξεργαζόμαστε το μοντέλο μέσα από το οποίο θα προκύψει ένα καλά δομημένο εθνικό σχέδιο που θα τραβήξει τον αγροτικό τομέα μπροστά».

«Υπάρχουν και είναι το κρίσιμο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε. Σας λέω, για παράδειγμα, ότι στον τομέα της φορολογίας, όπου οι δανειστές επεφύλαξαν μια πολύ σκληρή οριζόντια αντιμετώπιση έναντι των αγροτών, μπορούμε, εφαρμόζοντας μια συγκροτημένη εθνική πολιτική, να έχουμε τελικά θετικά αποτελέσματα. Ξεκινάμε μια μεγάλη προσπάθεια εξυγίανσης στη διακίνηση των αγροτικών προϊόντων η οποία θα αποφέρει μεγάλα έσοδα στο Δημόσιο».

Πώς θα γίνει αυτή η εξυγίανση;

«Λυδία λίθος της προσπάθειας είναι η υποχρεωτική τήρηση βιβλίων εσόδων – εξόδων από όλους τους αγρότες, από το πρώτο ευρώ, και βέβαια οι αυστηροί έλεγχοι. Μπορεί αυτό να ακούγεται γραφειοκρατικό ή να φοβίζει, αλλά στην πραγματικότητα είναι ο μόνος τρόπος για να φωτίσουμε την γκρίζα ζώνη που υπάρχει στον αγροτικό χώρο. Αρκεί να σας πω το εξής: ενώ η αξία της αγροτικής παραγωγής, με βάση τα στοιχεία του υπουργείου, ξεπερνά τα 10 δισ. ευρώ τον χρόνο, αυτή που διακινείται με κανονικά παραστατικά και δηλώνεται δεν ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ. Στη συζήτηση που θα έχουμε τον Οκτώβρη θα στοιχειοθετήσουμε προβλέψεις δημόσιων εσόδων από την τήρηση των βιβλίων που ξεπερνούν το 1 δισ. και που υπερκαλύπτουν τις απαιτήσεις των δανειστών για τη φορολόγηση του χώρου».

«Κατ’ αρχάς θα καλύψουμε τις δαπάνες των αγροτών για τη λογιστική τήρηση των βιβλίων. Συνεπώς ακόμη και ο μικρός ή ο νέος αγρότης δεν θα έχει καμία επιβάρυνση. Το κυριότερο όμως είναι ότι ο αγρότης θα έχει κάθε λόγο να μπει σε αυτή τη διαδικασία της «λογιστικής διαφάνειας» γιατί θα έχει όφελος. Πρώτα απ’ όλα θα συμψηφίζει τον ΦΠΑ των εφοδίων που χρησιμοποιεί (λιπάσματα, φυτοφάρμακα κ.τ.λ.), ο οποίος με την αναρρίχησή του στο 23% είναι μεγάλο κόστος. Δεύτερον, θα μπορεί να περνάει στα βιβλία όλα τα έξοδά του με αποτέλεσμα το τελικό φορολογητέο εισόδημα, τα κέρδη του δηλαδή να είναι περιορισμένα και συνεπώς, ακόμα και με υψηλό συντελεστή, η συνολική επιβάρυνσή του να είναι μικρή. Θα διεκδικήσουμε μάλιστα να εξαιρεθεί από τα έσοδα, ως ένα όριο, η κοινοτική επιδότηση και να καταχωρίζονται στα έξοδα και οι αποσβέσεις παγίων που έχουν αποκτηθεί στο παρελθόν, οι τόκοι των δανείων, η αμοιβή της προσωπικής και οικογενειακής εργασίας κ.τ.λ.».

«Εχουμε επεξεργαστεί συγκεκριμένες προτάσεις. Για παράδειγμα, να θεωρηθεί το ποσοστό φορολόγησης 20% και 26% που ζητείται για το 2016 και 2017 ως μεσοσταθμικό μιας ευρύτερης κλίμακας, με επιμέρους συντελεστές, όπου τα βάρη θα επωμίζονται οι έχοντες μεγαλύτερο εισόδημα. Επίσης, να εξαιρεθούν ή να υπάρξει διαφοροποίηση των επιδοτήσεων από το εισόδημα, όπως ισχύει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Να αντιμετωπίζεται το καθαρό φορολογητέο αγροτικό εισόδημα όπως και εκείνο από μισθωτή εργασία και συνεπώς να υπάρχει κάποιο αφορολόγητο. Θα δούμε και άλλα θέματα, όπως είναι η ευνοϊκότερη φορολογία για αγροτικά εισοδήματα που παράγονται σε ορεινές και μειονεκτικές περιοχές».

«Οχι. Δεν βοηθάει καν τον ανταγωνισμό. Θα έχει ως σίγουρο αποτέλεσμα τις αθρόες εισαγωγές γάλακτος και μάλιστα σε μια περίοδο κατάργησης των ποσοστώσεων. Πιστεύουμε ότι οι βιομηχανίες γάλακτος θα συμμορφωθούν σε μια ελάχιστη προστασία των κτηνοτρόφων μας με την ευκρινή αναγραφή στη συσκευασία της χώρας παραγωγής. Προς αυτή την κατεύθυνση θα προχωρήσουμε».