Εκεί που έλεγες ότι έχεις αποκτήσει πλήρη εικόνα για το έργο του Μιχάλη Κατζουράκη χάρη στην αναδρομική του στο Μπενάκη της Πειραιώς, μια επίσκεψη στην Αίθουσα Τέχνης Καππάτος, όπου παρουσιαζόταν μέχρι χθες μια «συμπληρωματική» έκθεση, ήρθε να αποκαλύψει ότι το μέγεθος και το εύρος του έργου του εικαστικού και πάλαι ποτέ καλλιτεχνικού συμβούλου του ΕΟΤ δεν είναι αυτονόητο ή δεδομένο.Μια πολύ ουσιαστική περίληψη στο αφήγημα μιας καριέρας που απλώνεται σε έξι δεκαετίες. Για την πληρέστερη ανάπτυξή του, απαραίτητη και η βόλτα στο Μπενάκη όπου τα έργα που σε υποδέχονται (όπως τα «Windows» με τους καθρέφτες και τα σπασμένα μπουκάλια, ή τα χαρούμενα, έντονα χρώματα στα ζωγραφικά τελάρα των πρώτων γεωμετρικών δοκιμών του Κατζουράκη) σε τραβάνε από το μανίκι για την περαιτέρω εξερεύνηση του έργου του.
Παράλληλα με το αρχειακό υλικό μέσω του οποίου μας συστήνει τις επιρροές του η διαυγής επιμελητική ματιά του Χριστόφορου Μαρίνου, ή ταυτόχρονα με αυτό, όπως στην περίπτωση των Παραθύρων των Προσφυγικών που δύο κυρίες προσπαθούσαν για ώρα να καταλάβουν πού αρχίζει η εκτύπωση της φωτογραφικής τους απεικόνισης και πού τελειώνει η ζωγραφική παρέμβαση του Κατζουράκη.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 01 Μαρτίου 2015
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
