στη μπούκα

***

Τρεις στο Βερολίνο. Τρεις στο Παρίσι. Δύο στο Λονδίνο. Μία στη Νέα Υόρκη. Μία στο Μιλάνο. Συγκεκριμένα:

Βερολίνο: Κρατική Οπερα και Κωμική Οπερα (στο πρώην Ανατολικό), Γερμανική Οπερα (στο πρώην Δυτικό).

Παρίσι: Οπερα Γκαρνιέ, Οπερα Βαστίλλης, Οπερα Κομίκ.

Λονδίνο: Βασιλική Οπερα, Εθνική Οπερα.

Νέα Υόρκη: Μετροπόλιταν Οπερα.

Μιλάνο: Σκάλα.

Τρεις και στην Αθήνα: Λυρική Σκηνή, Μέγαρο Μουσικής, Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Γέμισε η Αθήνα όπερες…

Γιατί όχι; Κάθε επένδυση στον πολιτισμό και στις τέχνες είναι αυτονοήτως ευπρόσδεκτη.

Ετσι με το νέο κτίριο στο Φάληρο το λυρικό τραγούδι αποκτά άλλη μια στέγη, δίνοντας τη δυνατότητα στο κοινό να παρακολουθήσει ακόμη περισσότερες παραστάσεις…

Σε μια χώρα όπως η δική μας, χωρίς καμία σχετική παράδοση, μου κάνει εντύπωση αυτό το συνεχώς αυξανόμενο και έμπρακτο ενδιαφέρον, την ίδια στιγμή που κανείς, ποτέ δεν σκέφτηκε να τιμήσει την τέχνη που γεννήθηκε εδώ, το Θέατρο, και να ιδρύσει ένα Μουσείο Θεάτρου.

Ενα Μουσείο Θεάτρου που να διασχίζει τους αιώνες και να φθάνει στο σήμερα. Ενα Μουσείο Θεάτρου που να τιμά τις αρχαίες μορφές αλλά και τους σύγχρονους δημιουργούς. Ενα Μουσείο Θεάτρου ζωντανό. Ενα Μουσείο Θεάτρου που να αποτελέσει πόλο έλξης και για τον τουρισμό.

Είναι ντροπή για τη χώρα να μην έχει ένα αντάξιο με την παγκόσμια συμβολή της Μουσείο Θεάτρου. Οπως είναι ντροπή να διαθέτει αυτό το «θεατρικό μουσείο», κρυμμένο κάτω από μια καμάρα, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, αφημένο στην αδιαφορία και την κακιά του μοίρα.

Κατά σύμπτωση, ήρθαν την περασμένη εβδομάδα κάποιες δεσμεύσεις της υφυπουργού Πολιτισμού Αντζελας Γκερέκου για το υπάρχον Θεατρικό Μουσείο –κατόπιν επερώτησης της ηθοποιού Μάνιας Παπαδημητρίου, που είναι τώρα βουλευτής (ΣΥΡΙΖΑ).

Αλίμονο. Καλές και καλοδεχούμενες οι προθέσεις. Αλλά όχι άλλα ημίμετρα ούτε άλλη επαιτεία με λύσεις ανάγκης και μπαλώματα.

Αυτό το «θεατρικό μουσείο» έχει πεθάνει. Χρειάζεται μια πρωτοβουλία, εθνική και τολμηρή, για να γεννηθεί το Ελληνικό Μουσείο Θεάτρου.

Πότε;

Καθώς η «Μεγάλη Χίμαιρα» πάει από το καλό στο καλύτερο, με προπώληση και λίστα αναμονής στο Πορεία, ο Δημήτρης Τάρλοου έβαλε μπρος και οργάνωσε το ρεπερτόριο της προσεχούς θεατρικής σεζόν.

Πρώτη παραγωγή η «Τρικυμία» του Σαίξπηρ, για δύο ηθοποιούς, από τον λιθουανό σκηνοθέτη Οσκαρας Κορσουνόβας. Η Ιωάννα Παππά έχει ήδη κλείσει για τον γυναικείο ρόλο –ο ανδρικός θα προκύψει μέσα από ακροάσεις που θα κάνει ο σκηνοθέτης στα μέσα Δεκεμβρίου.

Δεύτερη παραγωγή, οι «Τρεις αδελφές» του Τσέχοφ από ένα νέο ensemble ηθοποιών, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, με προγραμματισμένη πρεμιέρα στα τέλη Ιανουαρίου 2016. Θα γίνουν επίσης ακροάσεις (για δύο ηθοποιούς που θα παίζουν τουλάχιστον δύο όργανα).