Σε 25 και πλέον χρόνια διαδρομής μπορείς να έχεις κάνει πολλά πράγματα. Είτε μόνος σου είτε με τους φίλους σου. Από το να σε σταματούν οι αστυνομικοί για εξακρίβωση στοιχείων όταν ήσουν πιτσιρικάς και έκανες βόλτες με το «παπί» της εποχής μέχρι να ηχογραφείς δίσκους, να γίνονται στη «χρυσή εποχή» χρυσοί και πλατινένιοι, να πραγματοποιείς περιοδείες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και να δίνεις συναυλίες, η πορεία είναι σαφώς μεγάλη και κυρίως επιτυχημένη. Ο Φίλιππος Πλιάτσικας γιορτάζει αυτή τη διαδρομή το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου στη συναυλία με τίτλο «The other side of Greece». Στην… «Αλλη πλευρά της Ελλάδας» συμμετέχουν η Φιλαρμονική της Πράγας, o Μπάμπης Στόκας, η Λισέτ Αλέα (από τους Nouvelle Vague), ο Αιμίλιος Χειλάκης κ.ά. Σε αυτή τη διαδρομή στη μουσική είτε από την εποχή των Πυξ Λαξ είτε στη μετέπειτα σόλο καριέρα του, δεν είπε ποτέ όχι στις συνεργασίες. Τις επιζητούσε μάλιστα και δεν του βγήκαν σε κακό
Ποια ήταν η αφορμή για το «The other side of Greece;»
«Για όλη αυτή τη διαδρομή που ξεκίνησε από μια συναυλία στο Λονδίνο τον Οκτώβρη του 2013 πέρασε από διάφορα άλλα μέρη της Ευρώπης και κάνει στάση στις 13 Σεπτέμβρη στο Ηρώδειο αφορμή στάθηκε κυρίως η ανάγκη (και όχι μόνο η δικιά μου) να επικοινωνήσουμε, να θυμίσουμε αλλά και ναξαναθυμηθούμε μια χώρα η οποία ακόμη εξακολουθείνα παράγει σκέψη, τέχνη, πολιτισμό και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Φυσικά όλα αυτά μέσα από το δικό μας υποκειμενικό, προσωπικό φίλτρο αλλά με όσο γίνεται περισσότερο αντικειμενική ματιά».
Στοcd «Η άλλη πλευρά του μπλε» (σ.σ.: αποτέλεσμα της περιοδείας) έχεις πολλές συνεργασίες… Γιατί επέλεξες κάτι τέτοιο;
«Ηταν ακριβώς αυτή η ανάγκη να εκπροσωπηθούν όσο γίνεται περισσότερες τάσεις, είδη και διαφορετικές φωνές, αλλά ακόμη και μορφές τέχνης, που στα δικά μου μάτια φαντάζουν ως σημαντικές. Και από την άλλη μεριά, η αγκαλιά μας ήταν ανοιχτή και για όλους τους ξένους καλλιτέχνες που ήθελαν με τον δικό τους τρόπο να δηλώσουν πόσο κοντά αισθάνονται σε αυτή τη φιλοσοφία. Γίναμε έτσι κάτι σαν πολύχρωμη κολεκτίβα που ένωσε τον Λιβαθινό με τουςViolentFemmes, τον Χωραφά με τον Μπάμπη Στόκα, τον Πορτοκάλογλου με τηLisetAlea, τον Πετρολούκα Χαλκιά με τον Αιμίλιο Χειλάκη. Αλλά και τόσους άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες που μου έκαναν την τιμή και γίναμε συνοδοιπόροι τον τελευταίο χρόνο. Είτε ζωντανά, είτε με τη βοήθεια της τεχνολογίας, όπως η Κάτια Γέρου και ο Δημήτρης Ημελλος για παράδειγμα. Τους ευχαριστώ όλους με την ευκαιρία αυτής της κουβέντας».
Ποια ήταν η αντίδραση του κοινού στην περιοδεία; Υπήρχε και κοινό σε αυτές τις συναυλίες που δεν ήταν Ελληνες;
«Είχαμε εξαιρετικές εμπειρίες σε όλες τις παραστάσεις με πάρα πολλούς θεατές που δεν ήταν Ελληνες. Μάλιστα, σε κάποιες χώρες αυτοί οι “ξένοι” προς μεγάλη μας έκπληξη ήταν και η πλειοψηφία. Ετσι άρχισα να διαπιστώνω και στην πράξη πια αυτό που ενστικτωδώς πίστευα τόσα χρόνια, για το πόσο κακό μας έκανε αυτή η παρατεταμένη εφηβική εσωστρέφεια».
Και ερχόμαστε τώρα στα του Ηρωδείου. Φιλαρμονική της Πράγας, Στόκας,Alea,Χειλάκης… Τι θα δούμε και τι θα ακούσουμε;
«Θα ακούσουμε αναμενόμενα αλλά και μη αναμενόμενα θέματα, παιγμένα όμως με τη δυναμική μιας από τις κορυφαίες ορχήστρες του κόσμου. Οσο για τη συμμετοχή του καθενός από τους καλεσμένους μου, ας το αφήσουμε ως μια μικρή έκπληξη για εκείνο το βράδυ. Οπως η συμμετοχή με τη βοήθεια της τεχνολογίας τουRoudolfShenker (σ.σ.: Scorpions). Για τον Μπάμπη μόνο θέλω να πω δυο λόγια, μια που ξεκινήσαμε παρέα. Δυο τύποι εκ Μενιδίου ορμώμενοι, που στον δρόμο με τις μηχανές όταν ήμασταν πιτσιρικάδες, σε κάθε βόλτα μάς σταματούσαν 17 φορές ως “υπόπτους”, ζήσαμε τις πιο μεγάλες στιγμές μας, είτε σαν γκρουπ είτε προσωπικά έχοντας ο ένας κάπου εκεί δίπλα τον άλλο, και τώρα θα παίξουμε μαζί και στο Ηρώδειο με τη φιλαρμονική της Πράγας. Μεγάλη διαδρομή, δεν νομίζεις;».
Γιατί αποφάσισες να συνεργαστείς με τη Φιλαρμονική της Πράγας;
«Προέκυψε μέσα από τα ταξίδια και τις παραστάσεις εκτός συνόρων. Ηρθα σε επαφή με πολύ σημαντικούς ανθρώπους που με πολλούς από αυτούς έχω ήδη αρχίσει έναν κύκλο συνεργασίας».
Εμείς ως Ελληνες, ως γηγενείς αυτού του τόπου, έχουμε την όρεξη και τη διάθεση να βρούμε την άλλη πλευρά μας;
«Πάντως ένας από τους στόχους αυτής της παράστασης είναι να την ξαναθυμηθούμε…».
Τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, γίνεται πολύς λόγος για το γεγονός ότι ο λαός δεν αντιδρά… Πιστεύεις ότι ισχύει αυτό και αν ναι, ποιοι είναι οι λόγοι;
«Θεωρώ ότι οι μορφές αντίδρασης έχουν ξεφύγει από τα στερεότυπα και τελικά μπορεί αφού ξεπεραστεί η αμηχανία μιας άγνωστης και καινούργιας κατάστασης, να καταλήξουν σε πολύ πιο ουσιαστική και εν τέλει πολύ πιο αποτελεσματική αντίδραση μέσα απ την καθημερινότητα. Αυτό βέβαια μπορεί να χαλάει λίγο τα σχέδια στους “επαγγελματίες” επαναστάτες. Πολιτικούς, καλλιτέχνες και λοιπά φιλικά σωματεία γιατί θα χάσουν την “πελατεία”, αλλά μερικές φορές οι εποχές μάς προσπερνούν».
Δεν θα μπορούσα να μη σε ρωτήσω για την άνοδο της Χρυσής Αυγής, κυρίως σε πρώην εργατικές γειτονιές, καθώς και για το γεγονός ότι πολλοί πλέον διατυπώνουν την άποψη ότι οι Ελληνες πάντα ήταν ρατσιστές, απλώς δεν τους είχε δοθεί η… ευκαιρία να το δείξουν.
«Δεν συμφωνώ πως οι Ελληνες ήταν πάντα ρατσιστές, θεωρώ πως αυτό είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο όπου περνούσε με ύπουλους και υπόγειους τρόπους. Ο ρατσισμός υπήρχε στην κοινωνία μας εδώ και πολλά χρόνια. Μπορούσες να τον διακρίνεις εύκολα δίπλα σου αν ήθελες. Αυτή η ιστορία απλά τον τελευταίο καιρό εκτραχύνθηκε και ξεμπροστιάστηκε. Σε πολλές περιπτώσεις τα θύματα και οι θύτες σε διάφορες μορφές ιδιότυπου ρατσισμού που έχουμε βιώσει στο παρελθόν ήταν μπερδεμένοι μαλλιοκούβαρα. Αυτό οδήγησε τελικά σε αυτή την ωμή έκφρασή του τώρα. Υπάρχουν διάφορες μορφές φασισμού που δεν είναι τόσο προφανείς αλλά είναι το ίδιο επικίνδυνες. Οταν αφήνεις ανθρώπους στην “απ’ έξω”, είτε αυτό γίνεται γιατί είναι μετανάστες είτε γιατί δεν ανήκουν στην ελίτ ή στοlifestyle,αυτό μπορεί να οδηγήσει σε γκετοποίηση κάποιων ανθρώπινων ομάδων καιείναι το ίδιο επικίνδυνο. Ανεργοι και άστεγοι και δαρμένοι μπορεί να καταλήξουν όλοι. Μόνο αν αντιμετωπίσουμε με ανοιχτά μάτια αυτή την ιστορία θα ξεφουσκώσει και θα απαλλαγούμε από την ωμότητα και το κενό».
Δύο δεκαετίες ενεργός και στην κορυφή… Κουράζει, αγχώνει, δημιουργεί ευθύνες; Ισχύει κάτι από αυτά ή κάτι άλλο;
«Είμαι σχεδόν 25 χρόνια στον δρόμο και αισθάνομαι τυχερός για αυτό το δώρο και τις θεραπευτικές του ιδιότητες στη ζωή μου και την ψυχή μου. Μέχρι εκεί φτάνει αυτό που εγώ βιώνω. Η κούραση, οι αγωνίες και τα άγχη είναι ίσως το ελάχιστο τίμημα για αυτό το ουσιώδες που πήρα και εξακολουθώ να παίρνω».
Εχεις ετοιμαστεί ψυχολογικά σε περίπτωση που το κοινό σού γυρίσει –ενδεχομένως –την πλάτη σε αυτό που κάνεις;
«Είναι ό,τι χειρότερο να κάνεις οτιδήποτε στην τέχνη κινούμενος εκ του ασφαλούς. Το έχω δει να γίνεται και είναι πολύ θλιβερό. Το μόνο που δείχνει πραγματικό σεβασμό προς τον κόσμο είναι αυτό που προέρχεται μέσα από τον σεβασμό για τα δικά σου θέλω, τις δικές σου καλλιτεχνικές ανάγκες».
Η συναυλία του Ηρωδείου θα ηχογραφηθεί και θα κυκλοφορήσει σεcd. Από εκεί και πέρα ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
«Ειδικά σε αυτές τις εποχές δεν κάνω μακρόπνοα σχέδια. Οπως έρθει. Κάτι έχω στο μυαλό μου αλλά πολλές φορέςέχω πετάξει γραμμένα χαρτιά στο καλάθι. Για να ξαναβγάλω μπροστά μου ένα λευκό…».
πότε & που
Ωδείο Ηρώδου Αττικού, Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014
Ωρα έναρξης: 21.00
Πληροφορίες: 210 7298930
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:
Ανω Διάζωμα – Γενική είσοδος 25€, Εκπτωτικά 15€ (Φοιτητικά – Ανέργων – ΑΜΕΑ, σε περιορισμένο αριθμό), Κάτω Διάζωμα – Διακεκριμένη Ζώνη: 78€, A’ Ζώνη: 63€, Β’ Ζώνη: 48€, Γ’ Ζώνη: 35€
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ:
Καταστήματα PUBLIC, Ticket Services – Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου), ηλεκτρονικά στο www. ticketservices.gr, τηλεφωνική αγορά: 210 7234567
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
