Μετά από τέσσερις μέρες οι σοροί των επιβατών της μοιραίας πτήσης των μαλαισιανών αερογραμμών απομακρύνθηκαν, ωστόσο, το χάος στον τόπο της συντριβής παραμένει. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι σημαντικά στοιχεία που θα μπορούσαν να λύσουν το γρίφο της κατάρριψης έχουν χαθεί για πάντα.

Ο ανταποκριτής του Guardian στην πόλη Τόρεζ όπου βρίσκεται το τρένο-ψυγείο με τις σορούς περιγράφει τα όσα είδε.

Στο σημείο βρίσκεται μια μικρή αποστολή του ΟΑΣΕ. «Ακόμα και αυτή αποτελείται από παρατηρητές. Κανενάς ειδικός σε θέματα ασφάλειας πτήσεων δεν έχει φτάσει, ενώ τα στοιχεία εξαφανίζονται. Μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής κανείς δεν γνώριζε πού θα πάνε οι σοροί, με διάφορες ‘μαύρες’ φήμες να κυκλοφορούν. Ακόμα και τώρα οι παρατηρητές του ΟΑΣΕ είναι αναγκασμένοι να εμπιστευθούν αυτά που τους λένε οι Αρχές, ότι δηλαδή βρέθηκαν 196 σοροί.»

Δεν μπορέσαμε να τις μετρήσουμε, ακόμα και αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες, λέει ο Αλεξάντερ Χαγκ, αναπληρωτής επικεφαλής της αποστολής του ΟΑΣΕ.

«Περιμέναμε τους αντάρτες να μας πουν τι να κάνουμε. Ήταν βαριά οπλισμένοι και εμείς άοπλοι, επομένως δεν είχαμε και πολλές επιλογές» λέει ένα άλλο μέλος της αποστολής.

Στο ίδιο το σημείο της συντριβής, συνεχίζει ο ανταποκριτής, επικρατεί χάος, αφού ουσιαστικά ο οποιοσδήποτε έχει πρόσβαση. «Ακόμα και οι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική μπαίνουν μέσα προκειμένου να έχουν καλύτερη λήψη» λέει χαρακτηριστικά.

Ειδικοί από όλο τον κόσμο εξηγούν πόσο σημαντικό είναι για την έρευνα να σφραγιστεί το σημείο. Ο βρετανός Φιλ Τζάιλς σημειώνει: «Είναι σαν ένας τόπος εγκλήματος, όπου δεν θέλεις να υπάρξει ‘μόλυνση’.»

Ο Τζάιλς, ο οποίος είχε εξετάσει και την υπόθεση της κατάρριψης του αεροσκάφους της Pan Am στο Λόκερμπι της Σκωτίας, λέει ότι η «λύση» στον γρίφο της πτήσης των μαλαισιανών αερογραμμών μπορεί να κρύβεται σε ένα πολύ μικρό κομμάτι από το αεροπλάνο που εύκολα μπορεί κάποιος να το πατήσει.

Άλλοι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι τα σημάδια από την έκρηξη στην επιφάνεια του αεροσκάφους μπορούν να «μιλήσουν» για τον κατασκευαστή του πυραύλου που χρησιμοποιήθηκε.

Χαρακτηριστικές είναι και οι ιστορίες των κατοίκων της περιοχής. Δύο ώρες μετά την συντριβή, ένας άνδρας εμφανίστηκε στο νοσοκομείο της πόλης Τόρεζ βγάζοντας από το αυτοκίνητό του το άψυχο κορμί ενός μικρού παιδιού.

Η νοσοκόμα θυμάται ότι επρόκειτο για ένα αγοράκι ασιατικής καταγωγής περίπου 6 με 7 ετών. Ο άνδρας της εξήγησε ότι εντόπισε το παιδάκι και αποφάσισε να το πάρει «για να μην το φάνε τα σκυλιά».

Το προσωπικό του νοσοκομείου έκανε το καθήκον του, αλλά αργότερα τους ενημέρωσαν ότι πρέπει να το πάρουν μαζί με άλλες 38 σορούς. Η εκτίμηση που διατυπώνεται είναι ότι βρίσκεται πλέον στα βαγόνια-ψυγείο που έφτασαν στον σιδηροδρομικό σταθμό.

Στον ίδιο τον σιδηροδρομικό σταθμό, συνεχίζει ο απεσταλμένος της βρετανικής εφημερίδας, αρκετοί από τους ντόπιους παρατηρούσαν τα όσα συνέβαιναν και υπολόγιζαν πότε θα φτάσει η επόμενη επιβατική αμαξοστοιχία.

«Ήρθατε εδώ επειδή πέθαναν ξένοι. Εμείς έχουμε εδώ πόλεμο εδώ και μήνες» είπε στον Βρετανό ένας ντόπιος…