Κότσιρας: Αν εξαφανιστεί η μουσική από τη ζωή, θα εξαφανιστεί και το χαμόγελο

Η οικογενειακή μας ζωή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μάς επηρεάζει. Από εκεί συνήθως παίρνουμε τα πρώτα ερεθίσματά μας τα οποία στο μέλλον θα μας καθορίσουν. Κάπως έτσι έγινε και στην οικογένεια του Γιάννη Κότσιρα. Ο πατέρας του, ναυτικός, γύριζε στο σπίτι με δισκάκια, τα γνωστά τότε 45άρια, με μουσικές από όλον τον κόσμο και όλα τα είδη. «Γι’ αυτό έμαθα από μικρός να μου αρέσουν τα καλά τραγούδια, απ’ όπου κι αν προέρχονται» σημειώνει ο ερμηνευτής στη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής». «Εμαθα να θέλω να τα ακούω όλα. Από τάνγκο ως διασκευές Μάρκου Βαμβακάρη με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Μόσχας και ταυτοχρόνως τραγούδια του Μίκη, του Μάνου και ορχήστρες κλασικές. Ταυτόχρονα με τον πατέρα μου η αδελφή μου με μύησε στον χώρο του ροκ. Και αυτά μου άρεσαν και μου αρέσουν. Ολα αυτά λοιπόν έχουν μπει στη ζωή μου αλλά και στις δουλειές μου. Γι’ αυτό δεν έχω και ταμπέλα όλα αυτά τα χρόνια. Η καλή μουσική ή υπάρχει ή δεν υπάρχει. Τόσο απλά».

Ο Γιάννης Κότσιρας με τον Θάνο Μικρούτσικο και τη Ρίτα Αντωνοπούλου εμφανίζονται την προσεχή Παρασκευή στο Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη συνεχίζοντας την κοινή χειμερινή πορεία τους που άρχισε στον Σταυρό του Νότου. Τραγούδια γνωστά, τραγούδια της δισκογραφίας τους αλλά και κομμάτια από την επερχόμενη δισκογραφική συνεργασία του Γιάννη Κότσιρα με τον συνθέτη και τον Οδυσσέα Ιωάννου στους στίχους. «Τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου θα είμαστε έτοιμοι να κυκλοφορήσουμε τη νέα μας δουλειά, που είναι και το απόσταγμα της συνεργασίας μας όλα αυτά τα χρόνια. Είναι κατά κάποιον τρόπο η υπογραφή του κλεισίματος του κύκλου της συνεργασίας. Ολοκληρώνεται αυτή η γνωριμία, η οποία άρχισε το 2004 στο έργο του Μικρούτσικου στον Καββαδία και συνεχίστηκε εφέτος με την επί ίσοις όροις συνεργασία μας στη σκηνή. Είχε πολλά χρόνια ο Θάνος Μικρούτσικος να εμπνευστεί από έναν τραγουδιστή και αυτό είναι εξαιρετικά τιμητικό και σημαντικό». Ο Γιάννης Κότσιρας σημειώνει ότι μπορεί ο νέος αυτός δίσκος να μην έχει πολιτική αιχμή, «κάποια τραγούδια όμως είναι επηρεασμένα από την εποχή που ζούμε. Αλλά δεν είναι αυτοσκοπός του άλμπουμ. Είναι μια συλλογή τραγουδιών τριών ανθρώπων που ταυτίστηκαν για να παρουσιάσουν ένα έργο».

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κρίση τον αφήνει αδιάφορο ως καλλιτέχνη. «Ενας δημιουργός, ένας πνευματικός άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να εκφράσει κάποια πράγματα που δεν μπορούν να ειπωθούν με τον λόγο της καθημερινότητας. Εν προκειμένω με τα τραγούδια τσιγκλάει τη μνήμη για να σου δώσει τη δύναμη να παλέψεις την καθημερινότητα. Λύση δεν θα σου δώσει κανείς. Λύση το τραγούδι δεν δίνει. Δίνει δύναμη και ενέργεια. Αν εξαφανιστεί η μουσική από τη ζωή, θα εξαφανιστεί και το χαμόγελο από τη ζωή».

Ο ίδιος πάντως όσα χρόνια βρίσκεται στο τραγούδι πρέπει τουλάχιστον να χαμογελά. Αποδοχή από το κοινό, τον χώρο, επιτυχημένα άλμπουμ, τραγούδια, συναυλίες, όλα δεξιά. «Η αποδοχή του κοινού προς τη δουλειά μου οφείλεται στο γεγονός ότι δεν το πρόδωσα. Θέλει υπομονή και επιμονή και κυρίως να μην αντιμετωπίζεις τη μουσική ως αρπαχτή. Σαφώς νιώθω μια χαρά, μια ικανοποίηση και κυρίως από όλα τα “όχι” που έχω πει. Θεωρώ ότι έχω καλλιτεχνικό πλεόνασμα».

Η προσωπική ικανοποίηση του ερμηνευτή για την πορεία του δεν τον κάνει να γυρίζει την πλάτη στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ελληνικό τραγούδι και η μουσική. «Περάσαμε μια εποχή στο τραγούδι και στη δισκογραφία που όλοι βιαζόμασταν. Να βγει γρήγορα το σινγκλ, να ακολουθήσει το άλλο, να βγει γρήγορα ο δίσκος, να γίνουν όλα γρήγορα, και το κοινό δεν προλάβαινε να συνειδητοποιήσει τι γινόταν. Μια λάθος πολιτική από τις δισκογραφικές εταιρείες. Η μουσική έχει απαξιωθεί σήμερα από το κοινό. Το ποιοτικό τραγούδι έγινε εσωστρεφές και έχασε επαφή και από την άλλη το πιο λαϊκοπόπ τραγούδι που είχε αμεσότητα κλείστηκε σε έναν γυάλινο πύργο με πολλά λεφτά και λουλούδια και εν τέλει έπαψε να είναι λαϊκό. Εγινε και υβριστικό στην ανάγκη του να τραβήξει την προσοχή. Μπήκαμε στη διαδικασία οι μεν να τραγουδάνε για πάρτη τους και οι δε να προσπαθούν να πετάνε συνθήματα για να τραβάνε την προσοχή. Κανένας δεν ασχολήθηκε με τον κόσμο. Την έκφραση του λαϊκού συναισθήματος. Γι’ αυτό δεν είναι το πρόβλημα αν ο κόσμος έχει ή δεν έχει λεφτά να αγοράσει CD. Το πρόβλημα είναι ότι δεν θεωρεί σημαντικό να αγοράσει CD. Δεν θεωρεί ότι έχει αξία ουσιαστική. Και καλούμαστε να τους πείσουμε με πράξεις ότι κάθε τραγούδι είναι ένα καλλιτεχνικό γεγονός».

Η έκπληξη για τον Γιάννη Κότσιρα είναι ακόμη ένα στοιχείο που τον κρατά ενεργό όλα αυτά τα χρόνια στο τραγούδι. «Η έκπληξη είναι το στοίχημα της δουλειάς μας. Είναι η στιγμή που περιμένεις. Η καλλιτεχνική επιβράβευση και η ανταπόκριση του κοινού. Μεγάλη ανταπόκριση έχουμε πάρα πολλά χρόνια να ζήσουμε. Αυτό περιμένουμε όλοι και για αυτό ζούμε και δημιουργούμε».