Την Παρασκευή 11 Απριλίου ο υπουργός Ανάπτυξης, Κωστής Χατζηδάκης μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για το ΕΣΠΑ και τις ρυθμίσεις δανείων.{{{ audio1 }}}
Για την απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ
«Αυτήν την ώρα, είμαστε στο 80% των απορροφήσεων συνολικά. Πέρσι, ενώ ο στόχος ήταν 4 δις και κάτω από αυτό το ποσό, πιάσαμε το 120% του μνημονιακού στόχου και πήγαμε στα 6 δις. Και αυτήν τη χρονιά πάμε καλά και από τις δικές μας προβλέψεις και στόχος μας είναι όχι μόνο να τελειώσουμε αυτή τη διαδρομή με επιτυχία, αλλά και να ετοιμάσουμε όσο πιο έγκαιρα το καινούργιο ΕΣΠΑ. Το πρόβλημά μας, όμως, δεν ήταν τόσο η ενημέρωση και δεν θέλω να πω ότι δεν υπήρχε καθόλου. Ήταν η ρευστότητα και γι’ αυτό σκεπτόμαστε τώρα να πάμε από το 4% στο 8% για την καινοτομία π.χ.»
Για τις ρυθμίσεις δανείων
«Ακολουθούμε το λεγόμενο ιρλανδικό μοντέλο. Δεν είναι, βέβαια, μόνο ιρλανδικό, διότι εφαρμόζεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, Ισπανία, Φινλανδία και Βέλγιο κτλ. Είναι σύνθετο. Έχουμε ένα σύστημα με δύο πυλώνες. Ο ένας είναι για όσους έχουν οικονομική αδυναμία και έχουμε γι’ αυτό το νόμο Κατσέλη και τον δικό μας νόμο, τον 4161, οι οποίοι παρέχουν δικαστική προστασία. Αν δεν τα βρεις με τις τράπεζες και είσαι σε αδυναμία, πας στη Δικαιοσύνη και τα βρίσκεις με αυτήν, στο Ειρηνοδικείο. (Για τις καθυστερήσεις) είμαστε σε συνεννόηση με το υπουργείο Δικαιοσύνης και θα είναι έτοιμο σε 4-5 μήνες να παρουσιάσει ένα καινούργιο πλαίσιο για την επιτάχυνση των διαδικασιών, με παρεμβάσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, για σύντομη εκδίκαση αυτών των υποθέσεων. Πέραν αυτών, όμως, έχουμε τον πυλώνα πριν φτάσουμε εκεί. Γι’ αυτούς που έχουν προβλήματα και έχει μειωθεί το εισόδημά τους και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τις τράπεζες και μέχρι τώρα υπήρχαν οριζόντια μέτρα για την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, αλλά τώρα επιχειρούμε να κάνουμε ό,τι γίνεται στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και θα είναι μπούσουλας, σημείο αναφοράς για τις τράπεζες και τους δανειολήπτες (αυτό το μοντέλο) ώστε να αποφεύγονται καθυστερήσεις και εντάσεις και να μην πλουτίζουν οι δικηγόροι.
Τα όρια αυτά δεν προέκυψαν από το δικό μας μυαλό ή από το μυαλό του κ. Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ. Προέκυψαν από την έρευνα οικογενειακού προϋπολογισμού που γίνεται από τις στατιστικές υπηρεσίες και η τελευταία διαθέσιμη στην Ελλάδα έγινε το 2012, ρωτήθηκαν 9.000 νοικοκυριά για τις δαπάνες τους και το τι ξοδεύουν και βγήκαν οι μέσοι όροι. Εμείς, έχουμε καταλήξει σε 4 ταχύτητες, αλλά τα ποσά προκύπτουν αυτόματα. Δεν τα είπαμε εμείς, τα είπαν οι συμπολίτες μας, όταν τους ρώτησαν τότε από τη Στατιστική Υπηρεσία. Τα 1.300 ευρώ είναι ένας βασικός πυρήνας δαπανών που περιλαμβάνει μόνο δαπάνες για διατροφή, υπόδηση, ένδυση, βασικά λειτουργικά έξοδα κατοικίας και επισκευή και συντήρηση οικιακού εξοπλισμού. Δεν είναι όλα… Έχουμε μια δεύτερη ταχύτητα με επιπλέον δαπάνες εστίασης, μια τρίτη ομάδα για διαρκή αγαθά και υπηρεσίες και μια τέταρτη για επιπλέον δαπάνες αλκοολούχων ποτών, καπνού, αεροπορικές μετακινήσεις και τουριστικές υπηρεσίες. Αναφέρεστε στο στενό πυρήνα, αλλά οι τράπεζες θα έχουν μπροστά τους αυτές τις κατηγορίες και μέσα σ’ αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται οι φόροι. Μιλάμε για καθαρό εισόδημα και γι’ αυτό λέω ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα βλέπει κανείς με την πρώτη ματιά. Μπορείτε να συγκρίνετε με άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή και την Αφρική. Εφαρμόσαμε μια διαδικασία που εφαρμόζεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, ρώτησε η Στατιστική Υπηρεσία χιλιάδες νοικοκυριά και οι δαπάνες αυτές δεν είναι στο σύνολό τους, εξαιρούμε και τους φόρους. Έχουμε μια ευελιξία σε περίπτωση που το Δημόσιο δεν καλύπτει δαπάνες π.χ. υγείας να συμπεριλαμβάνονται κι αυτές και συμπεριλαμβάνουμε ακόμη και δαπάνες για φροντιστήρια. Τα στοιχεία αυτά είναι απολύτως διαφανή και συγκεκριμένα και έχουν προκύψει με συγκεκριμένη μέθοδο που είναι αποδεκτή και από τη Eurostat. Είναι μέσοι όροι και παίρνουμε κάποια σημεία αναφοράς για την τράπεζα και το δανειολήπτη, διότι μέχρι σήμερα δεν έβγαινε άκρη και ο δανειολήπτης πήγαινε και έλεγε ότι είναι φτωχός και θέλει από την τράπεζα να του κουρέψει το δάνειο. Η τράπεζα έλεγε, ενδεχομένως, ότι δεν είναι και ότι είναι πλούσιος. Κι έρχεται τώρα η Πολιτεία και λέει, για να αποφεύγονται οι εντάσεις και να πλουτίζουν οι δικηγόροι, ότι αυτός είναι ο Κώδικας Καλών Πρακτικών από την Τράπεζα της Ελλάδος που είναι σε διαβούλευση και βγάλαμε εμείς ταυτόχρονα τον ορισμό του συνεργάσιμου δανειολήπτη, για να μπορεί να προσδιορίζονται καλόπιστοι και κακόπιστοι και ερχόμαστε τώρα με τον τρίτο πυλώνα με τις δαπάνες διαβίωσης. Βγαίνει ένας μπούσουλας, με τον οποίο θα αποφεύγονται οι καθυστερήσεις και οι εντάσεις και η Ελλάδα – θα το υπογραμμίσω αυτό – γίνεται Ευρώπη και σ’ αυτόν τον τομέα. Αν έρθετε να μου πείτε ότι στις άλλες χώρες ισχύει ένα σύστημα που δεν το βρήκαμε εμείς, ευχαρίστως να το ανακαλύψουμε και να το φέρουμε. Αλλά πρόκειται για ένα σύστημα ευρωπαϊκό…»
